Εντύπωση μου προκάλεσε η προφητεία του καθηγητή Μικροβιολογίας, Φρανκ Φένερ, ότι το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιστεί μέσα στον επόμενο αιώνα και ότι τα αίτια εξαφάνισης είναι δύο: η πληθυσμιακή έκρηξη και η υπέρμετρη κατανάλωση των φυσικών πόρων (βλ. Ν.Κ. 24/6/10). Ο εν λόγω καθηγητής του Εθνικού Πανεπιστημίου Αυστραλίας, χωρίς διάθεση να ζαχαρώσει λίγο το πικρό προφητικό του χάπι που μας εγχειρίζει (το παραδίδει στα χέρια μας), λέει ότι πρόκειται για κατάσταση «που δεν έχει γυρισμό» και ότι, έστω και αν το φαινόμενο του θερμοκηπίου αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, «η ανθρωπότητα δεν έχει μέλλον».
ΚΥΡΙΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ!
Φαίνεται πως ο καθηγητής Φένερ δεν είναι χριστιανός. Οι χριστιανοί, από τότε που Χριστός καβάλησε το σύννεφο κι έτρεξε να βρει τον πατέρα του στις μαύρες τρύπες του σύμπαντος, δεν αναγνωρίζουν κανέναν άλλον προφήτη, ούτε τον ίδιο τον Μωάμεθ που πήγε μια βόλτα με το άλογό του στον παράδεισο και γύρισε πίσω γεμάτος προφητική σοφία! Συνεπώς, αν ο καθηγητής Φένερ ήταν χριστιανός, δεν θα τολμούσε να γίνει από μικροβιολόγος προφήτης, ούτε θα θεωρούσε το θερμό «Κύριε, ελέησον» των χριστιανών ζεστό αέρα που δεν ταράσσει κανενός Θεού το ακουστικό τύμπανο. Ένας χριστιανός καθηγητής πιστεύει ότι ο Θεός είναι όλος αγάπη και το «Κύριε, ελέησον» πιάνει τόπο. Σίγουρα, κάποιος καινούργιος Νώε θα βρεθεί για να σωθεί η ανθρωπότητα.
Η απόρροια της προφητείας του καθηγητή είναι η εξής: Αφού η ανθρωπότητα δεν έχει μέλλον, δεν έχει μέλλον και ο Θεός. Οι εκκλησίες θ’ αραχνιάσουν, τα καμπαναριά θα βουβαθούν, οι καλόγριες θα εξαφανιστούν, τα κρανία των δεσποτάδων θα λαμποκοπούν κάτω από το φως του ήλιου, η «Δευτέρα Παρουσία» του Κυρίου θα αναβληθεί επ’ αόριστον και οι δεινόσαυροι θα πάψουν να μονοπωλούν την εξαφάνισή τους.
ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΟΥΔΕΙΣ ΕΦΟΡΑ
Η λέξη «προφήτης» βγαίνει από την πρόθεση «προ» («μπροστά») και το αρχαίο ρήμα «φημί» («λέω», «ισχυρίζομαι»). Με τους προφήτες – και ιδιαίτερα με τους θρησκευτικούς προφήτες – δεν τα πάω καλά. Κλονίστηκε η πίστη μου στους προφήτες από τότε που έμπλεξα με τον Απόστολο Παύλο και με τον Μαρξ. Αν τα λόγια του Παύλου μετατρέπονταν σε πραγματικότητα, σήμερα ο καρκίνος δεν θα ροκάνιζε κόκαλα αθώων ανθρώπων, η πείνα δεν θα φούσκωνε στομάχια παιδιών της Αφρικής, το χρήμα δεν θα χρειαζόταν (όπως στην αρχαία Σπάρτη), οι άδικοι πόλεμοι θα είχαν εκλείψει, οι θρησκείες – εκτός από τον Χριστιανισμό – θα είχαν εξαφανιστεί και τα σκυλιά δεμένα με λουκάνικα!
Θέλετε τα «άγια» προφητικά λόγια του Παύλου; Ευχαρίστως, εδώ τα έχω. Λέει ο Παύλος στους Εβραίους της Θεσσαλονίκης: «ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι εις την παρουσίαν του κυρίου ου μη φθάσωμεν τους κοιμηθέντας, ότι αυτός ο κύριος εν κελεύσματι, εν φωνή αρχαγγέλου και εν σάλπιγγι θεού, καταβήσεται απ’ ουρανού και οι νεκροί εν Χριστώ αναστήσονται πρώτον. Έπειτα ημείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι άμα συν αυτοίς αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του κυρίου εις αέρα» (Προς Θεσσαλονικείς Α΄, 4:15-17).
Δηλαδή: «Εμείς οι ζωντανοί που θα παραμείνουμε πίσω, δεν θα προφτάσουμε τους πεθαμένους στη συνάντηση του Κυρίου, γιατί ο ίδιος ο Κύριος με προσταγή, με φωνή αρχαγγέλου και με σάλπιγγα του Θεού, θα κατεβεί από τον ουρανό και οι πεθαμένοι θ’ αναστηθούν πρώτα. Ύστερα εμείς οι ζωντανοί που παραμείναμε πίσω, μαζί με τους πεθαμένους, θ’ αρπαχτούμε χωμένοι στα σύννεφα και θα συναντήσουμε τον Κύριο στον αέρα»!
Τι όμορφη προφητεία! Πλην όμως το σύννεφο καθυστέρησε και ο ταλαίπωρος Παύλος με τους «περιλειπόμενους» άφησαν τα κόκαλά τους στη γη. Βέβαια, τα πιο πάνω παραμυθητικά λόγια του Παύλου ήταν (και είναι) κατάλληλα για αδύνατες καρδιές και ατροφικά μυαλά. Όσο για τον προφήτη Μαρξ, και οι δικές του κοινωνικο-οικονομικές προφητείες πήγαν κατά διαβόλου. Του διέφυγε ότι ο άνθρωπος είναι γεννημένος καπιταλιστής με καρδιά ειδωλολάτρισσα!
Επιστρέφοντας στον προφήτη-καθηγητή Φένερ, φαίνεται πως δεν έχει λάβει σοβαρά υπόψη τα σοφά λόγια του Σοφοκλή: «τα μεν ουν μέλλοντ’ ουδείς εφορά» (Τραχίνιαι, 1270), δηλ. «κανένας δεν ξέρει αυτά που θα συμβούν στο μέλλον». Τα αίτια της καταστροφής που επικαλείται δεν αρκούν για την εξαφάνιση της ανθρωπότητας. Η πληθυσμιακή έκρηξη και η υπέρμετρη κατανάλωση των φυσικών πόρων είναι πράγματα που θεραπεύονται με «έξυπνους» πολέμους.
Ο άνθρωπος από τη στιγμή που περπάτησε όρθιος πάνω στη φλούδα της γης, ένα πράγμα γνώρισε καλά και το εφάρμοσε – τον πόλεμο. Ο πόλεμος είναι αναπόσπαστο κομμάτι από το ανθρώπινο γένος. Κι επειδή η ιστορία του ανθρώπου είναι ιστορία πολέμων, γι’ αυτό ο Ηράκλειτος κατέληξε στο εύστοχο συμπέρασμα: «πόλεμος πάντων πατήρ εστίν πάντων δε βασιλεύς». Αν είναι να χαθούμε από το πρόσωπο της γης – πράγμα που δεν το αποκλείω – θα χαθούμε από άλλη αιτία (ή αιτίες). Ένας «βαρβάτος» μετεωρίτης λ.χ. θα μπορούσε να μας στείλει όλους στον αγύριστο ή ένας «ξεροκέφαλος» μεταδοτικός ιός, που δεν «χαμπαρίζει» από αντιβιοτικά, ή μια απότομη υπερθέρμανση του πλανήτη μας. Αυτά, ναι, μπορούν να μας εξαφανίσουν, βέβαια με τη βοήθεια του Θεού!
