Θα μπορούσε να είναι «προϊόν» επιστημονικής φαντασίας η παραγγελία γένους που συζητιέται αυτές τις μέρες εκτενώς, με αφορμή τη μητέρα τριών αγοριών από τη Μελβούρνη, που για την απόκτηση της πολυπόθητης κόρης καταφεύγει στην Ταϊλάνδη. Όχι άνευ λόγου και αιτίας, βέβαια. Αν η χώρα μας αναθεωρούσε την απαγόρευση επιλογής γένους και, μάλιστα, αν την ανέτρεπε, τα πράγματα θα ήταν πολύ απλούστερα.
Τι παιδί επιθυμείτε να κάνετε, κυρία μου, αγόρι ή κορίτσι; θα ρωτούσε ο γιατρός που θα αναλάμβανε την εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), εσείς θα του λέγατε, μετά από κάποια σκέψη και συνεννόηση, υποθέτει κανείς, με τον επίδοξο πατέρα και τα πράγματα θα έπαιρναν το δρόμο τους. Αν θέλατε, δηλαδή, κορίτσι, θα επέλεγε ο γιατρός τα θηλυκά μόνο έμβρυα για εμφύτευση, ενώ σε περίπτωση που η επιθυμία σας ήταν να αποκτήσετε γιο, θα επέλεγε τα άρρενα έμβρυα. Τόσο απλά και συγχρόνως τόσο πολύπλοκα.
ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΟΛΗ
Σήμερα, όμως, όπως έχουν τα πράγματα, δεκάδες ζευγάρια στην Αυστραλία που επιθυμούν να επιλέξουν το γένος του παιδιού τους, έχουν δύο επιλογές. Ή να περιμένουν να δουν πότε το Συμβούλιο Εθνικής Υγείας και Ιατρικής Έρευνας θα αναθεωρήσει τα σημεία απαγόρευσης της επιλογής γένους, ή να οδεύσουν προς τις χώρες που έχουν «προοδευτικότερες» ιδέες επί του θέματος, όπως π.χ. η γείτονα Ταϊλάνδη.
Πρόκειται για μια υπόσχεση που είχε δώσει το συμβούλιο πριν έξι χρόνια, για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, και που τώρα αναβάλει ξανά προκειμένου να προβεί σε περαιτέρω έρευνες του εμβρύου και της ανθρώπινης κλωνοποίησης.
Το 2004 το Συμβούλιο Εθνικής Υγείας και Ιατρικής Έρευνας, είχε υποσχεθεί ότι θα ερευνούσε εκ νέου τα σημεία που απαγόρευαν την εφαρμογή τεχνολογίας στην επιλογή γένους και θα αποφαινόταν στην αρχή του έτους 2010.
Όσοι αισιοδοξούσαν για μια ανατροπή των απαγορεύσεων, απογοητεύονται σήμερα εκ νέου και προσφεύγουν σε κλινικές του εξωτερικού προκειμένου να βρουν λύση στο πρόβλημά τους.
Οι γιατροί τεχνητής ή εξωσωματικής γονιμοποίησης εξακολουθούν να πιέζουν για λήψη αποφάσεων, μιας και πιέζονται από δεκάδες ζευγάρια να μεσολαβήσουν στις αρμόδιες αρχές.
ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΠΙΕΖΟΥΝ
Επί του παρόντος, η επιλογή γένους επιτρέπεται και εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις που οι γονείς πάσχουν από σοβαρές κληρονομικές ασθένειες οι οποίες μεταδίδονται μόνο στο ένα γένος.
Εν τω μεταξύ, η συγκέντρωση υπογραφών στο διαδίκτυο από εκείνους που επιθυμούν την κατάργηση των απαγορεύσεων, έχει φτάσει τον αριθμό των 300.
Εκείνο, όμως, το οποίο θα πρέπει να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι, είναι ότι, έστω και αν αρθούν οι απαγορεύσεις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, στη Βικτώρια θα εξακολουθήσουν να ισχύουν.
Θα είναι παράνομο μια κλινική να προσφέρει την τεχνολογία που θα επιτρέπει την επιλογή γένους.
Ελληνίδα δεύτερης γενιάς, που προτιμά να μείνει ανώνυμη, θα πει ότι «θα είμαι από τις πρώτες που θα κάνω χρήση της τεχνολογίας προκειμένου να αποκτήσω ένα αγόρι. Έχουμε τέσσερα κορίτσια και αποφασίσαμε να μην κάνουμε άλλο παιδί, εκτός και αν είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι αγόρι. Προσωπικά, δεν μπορώ να δω τη διαφορά σε όσες γυναίκες μπαίνουν έτσι ή αλλιώς στη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης. H επιστήμη προχωρεί και τίποτε δεν μπορεί να τη σταματήσει. Αν δε γίνει σήμερα, θα γίνει αύριο. Η ουσία είναι ότι εμείς θα χάσουμε την ευκαιρία. Τα παιδιά μας, αν θελήσουν, σίγουρα θα έχουν αυτή την επιλογή».
Το επιχείρημα κατά της νομιμοποίησης της επιλογής γένους, είναι ότι αυτό θα αποτελέσει την αρχή του «σχεδιασμού των ανθρώπινων όντων». Μετά το γένος θα ανοίξει η πόρτα για την επιλογή εξωτερικής εμφάνισης, ευφυΐας, χαρακτήρα.
Οι γονείς όταν αποφασίσουν να κάνουν παιδί θα σχεδιάζουν με χαρτί και με μολύβι πώς το θέλουν. Να είναι υψηλό, να είναι ξανθό, με καστανά ή πράσινα μάτια, να έχει κλίση στα σπορ ή τη μουσική.
Γι’ αυτό κάτι μου λέει ότι δεν είναι μία απόφαση των αρμοδίων Αρχών που θα παρθεί εύκολα. Αντίθετα θα είναι δύσκολη και θα προσκρούσει σε πολλά εμπόδια από διάφορα κοινωνικά στρώματα και οργανισμούς.