ΤΟ μόνο πράγμα στην πατρίδα που δεν έχει επηρεάσει η κρίση (που όπου και αν πας σε συνοδεύει σαν σκιά) είναι ο καιρός της.

ΔΕΝ «παίζεται», κυρίες και κύριοι, ο καιρός της Ελλάδας. Είναι άλλο πράγμα, που όμοιό του δεν υπάρχει.

ΚΑΤΙ διστακτικά (και αναποφάσιστα) συννεφάκια έκαναν την εμφάνισή τους το μεσημεράκι στην Τρίπολη, όπου και πέρασα το τελευταίο τετραήμερο, για να φύγουν στη συνέχεια όπως ήλθαν.

ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, οι εδώ συμπατριώτες μας, ακόμα και για τον καιρό παραπονούνται. «Δεν είναι όπως ήταν κάποτε…», σου λένε οι περισσότεροι.

ΚΑΙ βεβαίως δεν είναι, αλλά τι έχει μείνει ίδιο, όπως ήταν, πριν 30 ή 40 χρόνια; Τίποτα και πουθενά. Τα πάντα αλλάζουν.

ΤΩΡΑ, αν κοντά στον καιρό προσθέσετε και την ελληνική φύση, έχετε την πλήρη εικόνα μιας χώρας πραγματικά μοναδικής.

ΠΑΡΑ τις προσπάθειες που καταβάλουν οι νεοέλληνες να την κάνουν σαν τα μούτρα τους, η ελληνική φύση συνεχίζει να αντιστέκεται και να παραμένει απλησίαστα όμορφη και ελκυστική.

ΣΗΜΕΡΑ συμπληρώνω δύο βδομάδες στην πατρίδα και ήδη έχω κάνει (σχεδόν) δύο φορές το γύρο της Πελοποννήσου, ενός ξεχωριστού για μένα τόπου.

ΑΥΡΙΟ λέω να αλλάξω διαδρομή και να επισκεφτώ κανένα (…άλλο) νησί. Στο στόχαστρο έχει μπει η Πάρος που δεν έχω ξαναπάει.

ΤΙΣ μέρες που έμεινα στην ιδιαίτερη πατρίδα (την Τρίπολη) και στο Καλό Νερό (στην Κυπαρισσία), συνάντησα κόσμο και κοσμάκη.

ΟΣΕΣ συζητήσεις και αν έκανα (με γνωστούς και άγνωστους) και άσχετα ποιο ήταν το θέμα της συζήτησης, όλες τελείωναν με σχόλια και κρίσεις γύρω από την κρίση.

ΣΕ διαρκή νευρική κρίση βρίσκονται οι Νεοέλληνες σας λέω. Ομαδικό ψυχολογικό τραλαλά έχουν πάθει.

ΕΙΝΑΙ τόσο πολύ εθισμένοι στον τρόπο ζωής τους και στην καλοπέρασή τους, που δυσκολεύονται να πιστέψουν αυτό που τους βρήκε.
 
ΠΙΣΤΕΥΑΝ ότι τον «είχαν δέσει το γάϊδαρό τους». Ότι ήταν άτρωτοι και κανείς δεν μπορούσε να θίξει τα κεκτημένα και το πορτοφόλι τους. Τη μεγάλη αυτή θεότητα, στην οποία επί σειρά ετών θυσίαζαν τα πάντα.

ΣΤΗΝ πατρίδα μας, μέχρι σήμερα, «πετυχημένος» ήταν μόνο ο οικονομημένος και ουδείς άλλος.

ΟΠΟΙΟΣ είχε κάνει περιουσία (και λεφτά!) έχαιρε της εκτίμησης και του σεβασμού όλων, και απολάμβανε τη ζωή από το ρετιρέ της κοινωνικής πυραμίδας.

ΚΑΝΕΙΣ δεν ενδιαφερόταν και κανείς δεν ρωτούσε (συμπεριλαμβανομένης και της Εφορίας), πώς αποκτήθηκαν τόσες αμύθητες περιουσίες.

ΤΟ χρήμα έδινε στον κτήτορά του ένα πιστοποιητικό νομιμοποίησης των πάντων. Και όσο περισσότερα τα κέρδη τόσο πιο «λευκό» το πιστοποιητικό.

Ο μεγάλος χαμένος από το απίστευτο φαγοπότι της τελευταίας τριακονταετίας ήταν το ελληνικό Κράτος. Δηλαδή, όλοι αυτοί που πλήρωναν φόρους.

ΑΠΟ τη μια, το εξαπατούσαν, το εκβίαζαν και το έκλεβαν οι διορισμένες στρατιές των δημοσίων υπαλλήλων και, από την άλλη, οι κάθε λογής προμηθευτές του και μεγαλοεργολάβοι.

ΧΩΡΙΣ, βέβαια, να παραλείπουν να κάνουν το ίδιο και οι «απλοί πολίτες» (ο λαός!) όταν τους δινόταν ευκαιρία.

ΜΕ όλα αυτά και πολλά άλλα (στα οποία έχουμε αναφερθεί κατά καιρούς) έφτασαν σήμερα τα πράγματα εδώ που έφτασαν. Να προσπαθεί ο κλέψας να πιάσει τον κλέπτοντα.

ΤΩΡΑ, όπως οι πνιγμένοι, προσπαθούν να πιαστούν από τα μαλλιά τους. Θαύματα, όμως, δεν γίνονται. Πέρασαν οι εποχές «που έδεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Οι «αγορές» είναι σκληρές και οι δανειστές αμείλικτοι.

ΤΟ φοβερότερο, όμως, απ’ όλα είναι ότι και αυτή την ώρα (δηλαδή στις δώδεκα και ένα!) και παρά τις συσσωρευμένες (αρνητικές) εμπειρίες, όλα μισά (και μπερδεμένα) γίνονται.

Η… σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που από γεννησιμιού της άλλα πρέσβευε και άλλα έπραττε – «λαμπρά» παραδείγματα (και όχι τα μόνα) τα «ιστορικά της» στελέχη, όπως ο πανίσχυρος κάποτε Άκης Τζοχατζόπουλος και ο Μαντέλης – συνεχίζει στον ίδιο «ένδοξο» δρόμο.

ΟΙ παλιές γνωστές… πασοκιές επιστρατεύτηκαν και πάλι προκειμένου να απαλύνουν τον πόνο των αιώνιων θυμάτων στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τους «σοσιαλιστές» υπουργούς και βουλευτές την περασμένη βδομάδα.

ΜΕ ψεύτικες υποσχέσεις, για… νέες αυξήσεις σε ένα-δύο χρόνια, (που θα… φτιάξουν τα πράγματα!) με «πλασματικά χρόνια» και συντάξεις-μαϊμούδες προσπαθούν να διατηρήσουν την εκλογική τους πελατεία.

ΚΑΙ όλα αυτά, τη στιγμή που και οι πιο ανίδεοι έχουν αρχίσει και συνειδητοποιούν, ότι τα χειρότερα έρχονται και θα περάσουν πολλά χρόνια για να ανασάνουν οικονομικά.

Ο κόσμος τα έχει κυριολεκτικά χαμένα. Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες τον βομβαρδίζουν καθημερινά με νέα σενάρια, θεωρίες, αναλύσεις και προβλέψεις.

Ο καθένας από την πλευρά του (και τα συμφέροντά του) λέει ό,τι θέλει χωρίς να ενδιαφερθεί για τον αντίκτυπο που έχουν τα λεγόμενά του στους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι να πιστέψουν.

ΚΑΙ να θέλει κάποιος να ξεχάσει την κρίση και να κάνει τη δουλειά του δεν μπορεί. Ο καταιγισμός της εσχατολογίας που δέχονται σε 24ωρη βάση τους έχει κάνει τα νεύρα κουρέλι και έχει στείλει την ψυχολογία τους στο ναδίρ.

ΟΙ μαύρες στατιστικές (και… σφυγμομετρήσεις) διαδέχονται η μια την άλλη, με αποτέλεσμα ο φόβος για τα «χειρότερα» να κυριαρχεί σε όλες τους τις αποφάσεις.

ΠΟΙΟΣ να επενδύσει και ποιος να στήσει επιχείρηση κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις; Πού να βρει διάθεση ο άλλος να ξοδέψει και να πάει διακοπές όταν δεν ξέρει τι τον περιμένει αύριο;

Η αβεβαιότητα κάνει μεγαλύτερο κακό από το ίδιο το κακό. Και η κρίση έχει κλονίσει όλες τις μέχρι τώρα βεβαιότητες του ελληνικού λαού.

ΑΚΟΜΑ μεγαλύτερο κακό κάνει το «ράδιο αρβύλα» (που λέγαμε στο στρατό). Οι ψιθυριστές που διαδίδουν ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

ΑΛΛΟΙ διαδίδουν ότι όπου να είναι «κλείνουν» οι τράπεζες. Άλλοι ότι η χώρα έχει ήδη «τυπώσει» δραχμές που θα κυκλοφορήσουν στο τέλος Σεπτέμβρη, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι οι Γερμανοί θα μας διώξουν από την ευρωζώνη, πριν «καταστραφούν» και οι ίδιοι.

ΠΟΛΛΑ, επίσης, λέγονται για τον «ρόλο» του Γιωργάκη Παπανδρέου, τον οποίο και «έβαλαν» οι… Αμερικανοί (πίσω από τους οποίους βρίσκονται οι… Εβραίοι!) να καταστρέψει την Ελλάδα.

ΟΙ θεωρίες συνωμοσίας, βέβαια, δεν είναι κάτι το καινούργιο, απλώς τούτο τον καιρό επαναλαμβάνονται με μεγαλύτερη συχνότητα και γίνονται ευκολότερα πιστευτές από περισσότερους ανθρώπους.

ΜΕΧΡΙ και τους… Τούρκους έβαλαν στο παιχνίδι, υποστηρίζοντας ότι είναι έτοιμοι να «αγοράσουν» τα νησιά μας όταν οι η Ελλάδα (όπου να είναι) θα χρεοκοπήσει και θα τα βγάλουν οι δανειστές μας (Γερμανοί, Αμερικανοί και Γάλλοι) στο σφυρί!

ΠΟΛΛΑ λέγονται, σας λέω, και δεν είναι λίγοι οι αφελείς που τα πιστεύουν. Κοντά στην αρνητική καταστροφολογία λέγονται και «θετικά» πράγματα, όπως για παράδειγμα ότι οι Κινέζοι και Ρώσοι είναι έτοιμοι να μας δανείσουν 300 δισεκατομμύρια ευρώ και ότι έξω από το Κιλκίς έχουν βρεθεί τεράστιες ποσότητες ουρανίου!

ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, όπως έγραψα και την περασμένη εβδομάδα, η κρίση για «γυμνού οφθαλμού» δεν είναι ακόμα ορατή.

ΤΑ πράγματα δεν δείχνουν τόσο «μαύρα» όσο τουλάχιστον τα περιγράφουν οι περισσότεροι με τους οποίους και συζήτησα.

ΤΗΝ περασμένη Παρασκευή το απόγευμα που έφευγα από την Αθήνα με κατεύθυνση την Τρίπολη η εθνική οδός Αθηνών – Κορίνθου ήταν πήχτρα από αυτοκίνητα εκδρομέων.

ΑΝ λάβετε υπόψη σας ότι η τιμή της βενζίνης είναι (σχεδόν) 2 αυστραλιανά δολάρια το λίτρο και για να πάει κάποιος στην Τρίπολη και να επιστρέψει Αθήνα χρειάζεται μαζί με τα διόδια περίπου 80 ευρώ, καταλαβαίνετε ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια για… λιτότητα για ένα μεγάλο τμήμα του λαού.

ΜΠΟΡΕΙ το κράτος να είναι φτωχό, αλλά ένας αρκετά μεγάλος αριθμός νεοελλήνων, που για δεκαετίες το «έκλεβε» όπως μπορούσε, είναι πλούσιοι.

ΑΣ σημειώσω, επίσης ότι, καταμεσής της κρίσης η χώρα σε ορισμένα πράγματα συνεχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο.

Η εθνική οδός Κορίνθου-Τρίπολης έγινε (με τα νέα τούνελ που ανοίχτηκαν) ακόμα καλύτερη και πιο ασφαλής, ένα μεγάλο τμήμα του νέου δρόμου Τρίπολης-Καλαμάτας έχει ήδη δοθεί στην κυκλοφορία, ενώ τα έργα συνεχίζονται και στα υπόλοιπα τμήματα με γοργούς ρυθμούς.

ΣΕ καμιά περίπτωση, δηλαδή, δεν είναι όλα μαύρα. Κάθε άλλο. Άλλωστε, δεν είναι και λίγοι αυτοί που πιστεύουν (οι πιο αισιόδοξοι) ότι η κρίση θα έχει και ευεργετικές παρενέργειες για την πατρίδα.

ΑΥΤΑ για σήμερα να είσαστε όλοι καλά και τα λέμε και πάλι από βδομάδα. Γεια χαρά και να περνάτε καλά.