Η κάθετη άνοδος των τιμών των καυσίμων, θα κάνει πιο αισθητή τη φτώχεια, για πολλούς συμπολίτες μας, τις κρύες μέρες του χειμώνα. Η οικονομία στο φως και τη θέρμανση είναι ο πιο σκληρός τρόπος να νοιώσει πραγματικά κανείς μέχρι το κόκκαλο τη φτώχεια.

Με την αύξηση τώρα της τιμής του ηλεκτρικού και του γκαζιού, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί.

Τηλεφωνήματα πανικού στην εφημερίδα από συνταξιούχους, κυρίως, που ήδη έτρεμαν το χειμώνα και τώρα με τις αυξήσεις βρίσκονται σε απόγνωση.
Συμπάροικος μιλά για τραγική κατάσταση, που μέχρι τώρα προσπαθούσε να κρύψει, ακόμη και από τα παιδιά της. Η περίπτωσή της είναι αντιπροσωπευτική πλήθους άλλων συμπολιτών μας, γι’ αυτό και αξίζει να μεταφερθεί αυτούσια.
«H περηφάνια πολλές φορές δεν κάνει καλό, αλλά συχνά είναι το μόνο που μας δίνει τη δύναμη να κρύψουμε πολλά και να μη ντρεπόμαστε για την κατάντια μας. Με τον άντρα μου συμφωνούμε ευτυχώς σ’ αυτό και είμαστε συνένοχοι στο να μη δείχνουμε την πραγματική μας κατάσταση», θα πει η κ. Σοφία, η οποία μένει στο Μουράμπιν, σ’ ένα παλιό ξύλινο σπίτι.

Ήταν σχεδόν στο δρόμο μου και στην πρόσκληση να περάσω να τα πούμε από κοντά, δέχτηκα. Με περίμενε πίσω από την κουρτίνα του μπροστινού δωματίου, αυτού που κοίταζε στο δρόμο, όχι για να βάλει στο μπρίκι τον καφέ, αλλά για να κατεβάσει το διακόπτη της μικρής ηλεκτρικής σόμπας που είχε στο καθιστικό.

«Την ανάβουμε μόνο όταν έλθει κάποιος να μας δει», θα πει. «Τον υπόλοιπο χρόνο σκεπαζόμαστε με κουβέρτες που κι’ αυτές δε βοηθούν γιατί δεν μπορείς να κάθεσαι συνέχεια κουκουλωμένος. Το πρόβλημα υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια με το ηλεκτρικό και το γκάζι. Τώρα όμως που ακρίβυνε, τα πράγματα χειροτέρεψαν, γιατί από πού να κόψεις; Τα κουκιά είναι μετρημένα. Να τα πληρώνουμε, λέει, λίγα-λίγα. Μα σε μας τους συνταξιούχους δεν κάνει διαφορά γιατί έτσι ή αλλιώς, ό,τι και να ξοδέψουμε, το μετράμε. Ήδη, κόβουμε από το φαγητό, από τα ρούχα, από το κάθε τι. Πού να το φανταζόμαστε όταν φεύγαμε για την πλούσια Αυστραλία, ότι θα ερχόταν μια μέρα που το χειμώνα θα τουρτουρίζαμε. Στο χωριό ανάβαμε το τζάκι από ξύλα που μαζεύαμε το καλοκαίρι στο χωράφι. Ποτέ δε νιώσαμε τα βράδια, όταν μαζευόταν όλη η οικογένεια στο σπίτι, κρύο. Αυτά ήθελα να σας πω, να ξεθυμάνω. Να τα ακούσουν κι άλλοι και να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι».
Για το τελευταίο δεν υπάρχει αμφιβολία.

ΑΦΟΡΗΤΕΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ

«Πρόκειται για πρόβλημα που υπήρχε πάντοτε με τους ηλικιωμένους μας, αλλά τώρα έχει επιδεινωθεί», θα πει ο Γιώργος Κατσουράκης, συντονιστής της Ένωσης Συλλόγων Ηλικιωμένων.

«Δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους τις στερήσεις στις οποίες υποβάλλονται οι ηλικιωμένοι μας. Τους χειμωνιάτικους δε μήνες για πολλούς οι δοκιμασίες είναι σκληρές. Μένουν στα σκοτεινά, σκεπάζονται με κουβέρτες, πάνε στο κρεβάτι νωρίς. Από τις πιο σκληρές, όμως, περιπτώσεις που ακούμε, είναι εκείνων που προσέχουν τα εγγονάκια τους και δεν μπορούν παρά να έχουν το σπίτι ζεστό. Πώς όμως; H αξιοπρέπεια και η περηφάνια δεν τους επιτρέπει να ζητήσουν βοήθεια από τα παιδιά τους.

Ακούστε. Δεν είναι μόνο αυτό. Γνωρίζετε ότι έχει ακριβύνει και το νερό. Πολλοί που περνούσαν την ώρα τους στον κήπο φυτεύοντας δυο τρεις ρίζες λαχανικά, το σκέφτονται τώρα, γιατί πρέπει να κάνουν οικονομία στο νερό.
Όλα αυτά θα τα αναφέρουμε στην υπουργό Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Λ. Νέβιλ που θα δούμε στις 4 Αυγούστου. Θα επιμένουμε στα αιτήματά μας, μέχρι να επιτύχουμε κάτι».
Εν τω μεταξύ, το τουρτούρισμα συνεχίζεται.

ΓΕΝΙΚΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ

Οι αυξήσεις, εντούτοις, των καυσίμων επηρεάζουν, όχι μόνο τους συνταξιούχους, αλλά όλους γενικά τους  χαμηλόμισθους.
Τα παράπονα που παίρνει αναφορικά με τη διακοπή παροχής ηλεκτρισμού ο Συνήγορος του Πολίτη έχουν αυξηθεί ανησυχητικά.
Στη Βικτώρια, όπου οι εταιρίες ηλεκτρισμού υποχρεώνονται από το νόμο να προσφέρουν στους πελάτες τους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα πληρωμής, εναλλακτικές λύσεις, ο Συνήγορος του Πολίτη έλαβε παράπονα από 618 οικογένειες που είχε κοπεί το ηλεκτρικό, ενώ άλλες 866 βρίσκονταν επίσης στα πρόθυρα διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος.

Στην Κουηνσλάνδη ο αριθμός εκείνων που ζητούν τη βοήθεια του Συνηγόρου του Πολίτη τετραπλασιάστηκε μέσα σ’ ένα χρόνο, φτάνοντας τις 1.103 οικογένειες.
Στη Νότιοα Αυστραλία, την ίδια περίοδο, ο αριθμός αυξήθηκε κατά 63%, φτάνοντας τις 4.141.
Εδώ οι στατιστικές δεν μας λένε πόσοι πεθαίνουν από το κρύο το χειμώνα, αλλά μόνο πόσοι χάνουν τη ζωή τους από τη ζέστη. Στη Βικτώρια σημειώθηκαν πέρυσι 347 θάνατοι.

Στην Αγγλία πέρυσι πέθαναν από το κρύο 37.000.
Ωστόσο, μη νομίσετε,για να κλείσουμε σ’ έναν ελαφρότερο τόνο, ότι μόνο οι φτωχοί έχουν προβλήματα με την αύξηση των καυσίμων. Η κ. Κασάντρα Ο’Μέρα από το Πορτ Μακόρι, θα χαρακτηρίσει ‘γελοίο’ το ότι ο λογαριασμός του ηλεκτρικού από $500 ‘πήδησε’ στα $1.700 όταν άλλαξε την παλιά πισίνα με καινούρια και αγόρασε πλάσμα τηλεόραση.