Ότι θα υπέβαλε την παραίτησή της η πρώην αρχηγός της Αστυνομίας, Κριστίν Νίξον, ήταν φαεινότερο του ηλίου. Το ότι, όμως, η παραίτησή της θα… συνέπιπτε με την ανακοίνωση των ομοσπονδιακών εκλογών, ήταν απροσδόκητο.
Απροσδόκητο μεν, δεν παύει, όμως, να ενισχύει την αντίληψη ότι η κ. Νίξον υποτιμά την νοημοσύνη του μέσου ατόμου και αυτό είναι πολύ κακό, αν όχι επικίνδυνο. Τα συνταρακτικά νέα ‘πνίγουν’ τα άλλα, ακριβώς όπως τα μεγάλα ψάρια τρώνε τα μικρά. Μέσα στην αναμπουμπούλα της ανακοίνωσης των εκλογών σε ένα μήνα περίπου, ποιος θα είχε καιρό – από τα ΜΜΕ – να ασχοληθεί με την παραίτηση της Νίξον… Έτσι νόμισαν. Διέρρευσε, μάλιστα, ότι επρόκειτο περί κυβερνητικής εντολής. Ο Μπράμπι, φυσικά, αρνείται να κάνει οποιαδήποτε δήλωση αναφορικά με την παραίτηση της ευνοουμένης του κυρίας, αλλά αυτό μάλλον ενισχύει τις υποψίες της ανάμιξής του, παρά τις απομακρύνει.
Η δημοσιότητα που πήρε ανακοίνωση ήταν πέραν κάθε προσδοκίας.
Οι πυρκαγιές του Μαύρου Σαββάτου αναζωπυρώθηκαν.
Βούτηξαν οι γραφιάδες με ηδονή τις πέννες μέσα στο αίμα της ευτραφούς κυρίας κι ας ήταν ξημέρωμα Κυριακής κι ας έψαλλαν οι παπάδες κι’ ας λειτουργούσαν οι εκκλησιές.
Την έκοψαν αριστοτεχνικά μικρά–μικρά κομματάκια, τη διέλυσαν και την έστειλαν στο χειρουργείο. Μάλλον αυτοί. Αλλιώς μιλάμε για τη σύμπτωση!
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ
Τα επακόλουθα του Μαύρου Σαββάτου, υπήρξαν τραγικά για τη Νίξον και αποκλείεται να είχε έστω και την αμυδρότερη ιδέα περί αυτών, όταν με τις πράξεις της, την ίδια αυτή μέρα, τα «πυροδοτούσε».
Όταν άφηνε το πόστο της την ώρα που οι πύρινες φλόγες έφταναν στον ουρανό και τόποι ασύλληπτης φυσικής ομορφιάς μετατρέπονταν σε κόλαση που καταβρόχθιζε ανθρώπινες ζωές, πολλοί μίλησαν για εγκληματική αμέλεια καθηκόντων. Στην ουσία, όμως, πρόκειται για εγκληματική υποτίμηση της ανθρώπινης νοημοσύνης. Γιατί η κυρία, όχι μόνο ως αρχηγός της αστυνομίας που ήταν τότε, δεν είχε δικαίωμα να το κουνήσει ρούπι, αλλά πολύ λιγότερο να προσποιηθεί ότι πάει σπίτι της, και αντ’ αυτού να πάει στην παμπ να τα πιει με την παρέα της και να δειπνήσει ελαφρά τη καρδία.
Μπορεί να γινόταν χαμός, η μάνα να έχανε, κυριολεχτικά, το παιδί και το παιδί τη μάνα, η απουσία όμως της αρχηγού της αστυνομίας από το κέντρο λήψης αποφάσεων, δεν ήταν δυνατόν να περάσει απαρατήρητη. Τη ζήτησαν και την έψαξαν στο σπίτι της. Καμία απάντηση. Ησυχία και σκότος παντού.
«Θα βρούμε τους ενόχους και θα πληρώσουν ακριβά», είπε την επομένη, ανακοινώνοντας συγχρόνως ότι «όλα τα μέρη που δέχτηκαν τη μανία των πυρκαγιών θα τα χειριστεί η αστυνομία ως σκηνές εγκλήματος».
Μιλώντας για έγκλημα δεν είχε, προφανώς, την ελαχίστη υποψία ότι και η δική της η στάση θα χαρακτηριζόταν ‘εγκληματική’ και θα γινόταν αντικείμενο έρευνας της κυβερνητικής ερευνητικής επιτροπής.
Τα πορίσματα της έρευνας διέρρευσαν και την τρομοκράτησαν. Βρέθηκε ένοχη για όλες τις κατηγορίες που δέχτηκε από τα μίντια, τους πυροπαθείς, τους πάντες. Ακόμη και οι πιο καλοπροαίρετοι, την κοίταξαν και δεν μπορούσαν να πιστέψουν σ’ αυτά που άκουσαν. Γιατί εκτός από την παμπ, η κ. Νίξον αυτή την ίδια μέρα πήγε να χτενιστεί στο κομμωτήριο και να μιλήσει με τη βιογράφο της.
Μη βιαστείτε να πείτε ‘φοβερό’ γιατί θα είστε ασυγχώρητα επιεικείς.
Το περίφημο «έπρεπε κάτι να φάω» , που εκστόμισε σε απάντηση του «πώς μπορέσατε να τρώτε σε εστιατόριο με τους φίλους σας την ώρα που άνθρωποι δίπλα σας καίγονταν ζωντανοί», θα μείνει σίγουρα στην ιστορία και όχι απλά στην βιογραφία της κ. Νίξον. Θα λέγεται και θα επαναλαμβάνεται για να θυμίζει ότι οι εγωιστικές πράξεις των ανθρώπων δίπλα μας, δεν γνωρίζουν όρια.
