ΚΑΛΗΜΕΡΑ σε όλους και σε όλες. Λοιπόν και να θέλεις να αγιάσεις σε αυτή την (επαναλαμβανόμενη) παροικία δεν σε αφήνουν.
ΛΕΣ και είναι βαλτοί οι τύποι, ρε παιδί μου, να με… τρελάνουν. Ότι και να τους γράψεις αυτοί τα δικά τους. Χριστό δεν καταλαβαίνουν.
ΔΕΝ ξέρω από πού να αρχίσω πάλι σήμερα, με τα όσα (παρδαλά και ευτράπελα) συμβαίνουν γύρω μας.
ΟΧΙ, βέβαια, ότι στον υπόλοιπο κόσμο τα πράγματα είναι καλύτερα, αλλά, τέλος πάντων, εμείς από εδώ για τα δικά μας μιλάμε.
ΤΩΡΑ θα μου πείτε πώς θα «σιτιζόμουν» και εγώ, αν όλα πήγαιναν… δεξιά. Το έχω σκεφτεί και γι’ αυτό είμαι ευγνώμων σε όσους φροντίζουν να έχω πάντα «υλικό» προς… επεξεργασία.
ΑΣ αρχίσουμε από τις ομοσπονδιακές εκλογές που θα γίνουν σε ένα μήνα και στις οποίες καλούμαστε να εκλέξουμε αυτούς που εν αγνοία μας θα αποφασίζουν για εμάς την προσεχή τριετία.
ΣΕ αντίθεση με τον Κέβιν Ραντ, που ξεκίνησε από δεξιά γέρνοντας προς τα αριστερά, η Τζούλια, ξεκίνησε από αριστερά γέρνοντας προς τα δεξιά!
Η πιο πάνω «πρακτική» ενδείκνυται προκειμένου να διατηρηθούν οι απαραίτητες ισορροπίες που εξασφαλίζουν τη μακροβιότητα του πολιτικού μας συστήματος που έχουμε (φιλάρεσκα) συνηθίσει να το αποκαλούμε… δημοκρατία.
ΔΕΝ ξέρω πώς το είδατε εσείς το εκλογικό σλόγκαν του Εργατικού Κόμματος «We moving forward», αλλά εγώ πολύ λαϊκίστικο και θολό το βλέπω. Μια φράση του συρμού, που, τελικά, δεν λέει τίποτα.
ΓΙΑΤΙ δεν έχει τόση σημασία αν πηγαίνεις μπροστά, αλλά πού ακριβώς πηγαίνεις. Και το Εργατικό Κόμμα με την Τζούλια μάλλον δεξιά πηγαίνει παρά «μπροστά».
ΑΠ’ Ο,ΤΙ διάβασα, τους επιτελείς και των δύο κομμάτων τους απασχολεί το γεγονός ότι την ημέρα που θα κοντράρει η Γκίλαρντ με τον Άμποτ, η τηλεόραση θα έχει και το φινάλε του… μαγειρικού διαγωνισμού προκειμένου να αναδειχτεί ο καλύτερος.
ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ, λέει, ότι ο λαός (τον οποίο έχει αποχαυνώσει η τηλεόραση με τα ηλίθια σόου που προβάλει) θα προτιμήσει να δει πώς φτιάχνονται τα ντολμαδάκια και όχι τι θα κάνει για τη χώρα (για τους ίδιους, σε τελική ανάλυση), το κόμμα που θα κερδίσει τις εκλογές.
ΑΝ, βέβαια, οι επιτελείς είχαν λίγη φαντασία θα είχαν ξεπεράσει το πρόβλημα, βάζοντας τη Τζούλια και το Τόνι να κοντράρουν φτιάχνοντας ένα… παστίτσιο!
ΑΛΛΑ τι να περιμένει κανείς από αποστειρωμένους γραφειοκράτες. Ούτε τη… φαντασία που έδειξε ότι έχει η ηγεσία της Κοινότητας Μελβούρνης δεν διαθέτουν.
ΓΙΑΤΙ, εδώ που τα λέμε, μεταξύ μας, η σύλληψη της ιδέας για την ποδοσφαιροποίηση του οργανισμού και την φιλαθλοποίηση των μελών, όπως και να την δεις είναι συναρπαστικά πρωτότυπη.
ΜΙΑΣ και μπήκαμε, όμως (απρόσκλητοι όπως συνηθίζουμε), στους κοινοτικούς αγρούς, ας πούμε και τρεις κουβέντες για τις υπόλοιπες… δραστηριότητες του Διοικητικού Συμβουλίου, που δεν στερούνται φαντασίας.
ΜΕΤΑΞΥ των νέων ιδεών που… επωάζονται αυτό τον καιρό στους κόλπους του (δραστήριου) Διοικητικού Συμβουλίου, είναι νέα ανοίγματα προς τους νέους συμπάροικους επιχειρηματίες, τους οποίους και προσπαθούν να μαντρώσουν και να «αρμέξουν» οικονομικά.
ΤΟ «σχέδιο» είναι σατανικά απλοϊκό και γι’ αυτό δεν αποκλείεται και να δουλέψει, αφού μεταξύ των νέων επιχειρηματιών είναι και αρκετοί γιάπηδες που ψοφούν να βλέπουν τα ονόματα και τις φωτογραφίες τους στον Τύπο.
ΓΙΑ το πιο πάνω «σχέδιο», που βρίσκεται στο στάδιο προετοιμασίας, θα πούμε περισσότερα λίαν προσεχώς, όταν θα έχουμε τα ονόματα των ενδιαφερόμενων.
ΕΦΙΑΛΤΗΣ, μαθαίνω, έχει γίνει για την ηγεσία της Κοινότητας η μεγάλη υπόσχεση για την ανέγερση του πύργου στο Lonsdale Street. ‘Έχουν εγκλωβιστεί οι άνθρωποι και δεν ξέρουν πώς να απεγκλωβιστούν.
ΤΡΑΒΑΝΕ χοντρό ζόρι σας λέω και ψάχνουν για λύσεις που θα τους δώσουν τη δυνατότητα να παρακάμψουν με «έξυπνο» (και ανώδυνο) τρόπο την υπόσχεση, που, όπως θα θυμόσαστε, ανακοίνωσαν με συνεντεύξεις και μακέτες και γνωστοποίησαν σε όλους τους απόδημους, αλλά και στους εν Ελλάδι κυβερνώντες.
ΤΩΡΑ λένε ότι θα ζητήσουν να αγοράσουν και τα δύο διπλανά κτίρια, αν και οι ιδιοκτήτες τους (απ’ ό,τι ξέρω) δεν είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν. Έτσι μου είπε καθαρά και ξάστερα, ένας από αυτούς που τηλεφώνησα για να μάθω περισσότερα.
ΑΥΤΟ που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι τα θέλουν τα διπλανά κτίρια, τη στιγμή που για μήνες προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι «ο χώρος είναι αρκετός» και ότι τα μικρά κτίρια είναι «πιο… εμπορεύσιμα»!
ΑΝ δεν θυμούνται τι υπόσχονταν και τι έλεγαν, πολύ ευχαρίστως θα αναδημοσιεύσω τις δηλώσεις τους, έτσι για να μη ξεχνιόμαστε και σφυρίζουμε κλέφτικα.
ΑΠ’ Ο,ΤΙ είδα σε μια σχετική φωτογραφία μόνο 4 από τα 19 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου παρακολούθησαν τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Ελλάς και Μ. Αλεξάνδρου, για τον οποίο το Δ.Σ. έστειλε (δωρεάν!) εισιτήρια στα μέλη.
ΔΥΟ από αυτούς, μάλιστα, μέσα στην «τρελή χαρά» και ένας φορώντας αθλητικά! Ο τέταρτος ήταν εκεί για να κάνει παρέα στους άλλους. Όσο για τα μέλη (που πήραν τα εισιτήρια) προτίμησαν να καθίσουν σπίτι τους. Τζάμπα, δηλαδή, τόσος κόπος και έξοδα.
ΕΔΩ, αξίζει να σημειώσουμε, ότι (επίσημα) το Δ.Σ. δεν έχει ακόμα απαντήσει στο μεγάλο ερώτημα, τι θα γίνει με την ανέγερση του Πύργου και την αξιοποίηση της κοινοτικής περιουσίας, την οποία, επίσης, είχαν υποσχεθεί προεκλογικά.
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ότι βρίσκονται σε (πολύ) δύσκολη θέση, αλλά δεν μπορώ να τους βοηθήσω. Άσε που πάνω που πάω να το ξεχάσω, έχω και τον Χρήστο Τσίρκα (που και από την Ελλάδα που βρίσκεται για διακοπές) μου τηλεφωνά και με ρωτάει «τι γίνεται με τον στοιχειωμένο Πύργο;».
ΑΣ πάμε, όμως, πιο κάτω, γιατί έχουμε και άλλα (επείγοντα) θέματα που πρέπει να ασχοληθούμε.
ΜΗ ξεχνάτε να διαβάσετε (όσοι, βέβαια, ενδιαφερόσαστε) την τελευταία ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Αυστραλίας με την οποία προσπαθεί η… Ομοσπονδία (δηλαδή η Κοινότητα Αδελαΐδας και ουδείς άλλος!) να εξηγήσει γιατί προσέφυγε στου Γνήσιους Ορθόδοξους Χριστιανούς.
ΜΕΤΑΞΥ άλλων, αναφέρει, επίσης, ότι αυτή είναι η τελευταία φορά που ασχολείται με το θέμα και ότι εξάντλησε όλες τις δυνατότητες εξεύρεσης λύσης του «εκκλησιαστικού ζητήματος» με την Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας.
Η σιωπή του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας (γράφουν), τους οδήγησε στην… εναλλακτική λύση, η οποία στάθηκε δυνατή με την πρόταση του Χάρη Δανάλη (προέδρου της Κοινότητας Σίδνεϊ) για διαπραγματεύσεις με τους… ΓΟΧ!
ΣΤΗΝ ανακοίνωση, που υπογράφουν άλλες τέσσερις Κοινότητες που ανήκουν στην… Αυτοκέφαλο (διαβάζετε Ακέφαλο!), είναι ολοφάνερη η προσπάθεια να «εκθέσουν» τον Δανάλη και την Κοινότητα Σίδνεϊ που αυτομόλησε από το… Ακέφαλο μαντρί.
Η πρόσφατη απόφαση των μελών της Κοινότητας Σίδνεϊ να μη συμμετέχουν στη νέα περιπέτεια εξεύρεσης «εκκλησιαστικής Αρχή» έφερε σε πολύ δύσκολη θέση την… Ομοσπονδία, που, παρά το γεγονός ότι έχει αντιληφθεί ότι το παιχνίδι είναι από χέρι χαμένο, συνεχίζει το ψάξιμο για ανεύρεση εκκλησιαστικής στέγης.
ΤΟ εντυπωσιακό σε αυτή την ιστορία είναι ότι αν και έχουν περάσει πάνω από 40 χρόνια… αναζητήσεων, η ηγεσία της Κοινότητας Αδελαΐδας δεν μπορεί ακόμα να παραδεχτεί (όπως έπραξε η Κοινότητα Σίδνεϊ) ότι έχει από χρόνια ηττηθεί κατά κράτος.
ΟΙ περισσότεροι «αρχιεπίσκοποι» που επελέγησαν μέχρι σήμερα ήταν κατά κανόνα τυχοδιώκτες, αγύρτες και απατεώνες, που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να οικονομήσουν κανένα φράγκο.
ΔΕΝ ξέρω τι θα γίνει με τους ΓΟΧ, αλλά, η προϊστορία τους κάθε άλλο παρά… χριστιανική είναι. Μαλλιά-κουβάρια έχουν γίνει στην Ελλάδα για το ποιος θα τσεπώσει τα λίγα ψιλά, που συγκεντρώνουν από τους αφελείς που (συστηματικά) κοροϊδεύουν.
ΣΥΝΕΠΩΣ, ούτε ο… Ιάκωβος Αδελαΐδας (όπως αυτοτιτλοφορήθηκε!) είναι λύση, ούτε προκοπή με τον Προκόπιο πρόκειται να δουν. Ακόμα και τα μικρά παιδιά έχουν καταλάβει ότι όλα αυτά είναι (φτηνά, μάλιστα) καραγκιοζιλίκια.
ΟΣΟ για την «σιωπή» του αρχιεπισκόπου Αυστραλίας, μεγάλο λάθος κάνουν. Ο Στυλιανός ό,τι ήταν να πει, το είπε πριν δεκαετίες και έτερον ουδέν έχει επ’ αυτού να προσθέσει.
Η θέση του είναι πασίγνωστη και πεντακάθαρη και διαπραγματεύσεις δεν κάνει, γιατί δεν έχει και τι να διαπραγματευτεί. Εσείς έχετε το κόψιμο και όχι η Αρχιεπισκοπή. Τελεία και παύλα επ’ αυτού και πάμε πιο κάτω.
ΚΑΘΕ χρόνο τέτοιο καιρό, οι συμπατριώτες μας βουλευτές-μέλη των Κοινοβουλίων διαφόρων χωρών που συμμετέχουν στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή των Αποδήμων, θυμούνται την υποχρέωσή τους να μη… ξεχνούν την Ελλάδα που τους φιλοξενεί, τους ξεναγεί και τους τραπεζώνει.
ΤΟ ίδιο έκαναν και φέτος, βγάζοντας μάλιστα και μια ανακοίνωση που είναι πραγματικά για γέλια, τουλάχιστον για όσους παρακολουθούν τα πράγματα από κοντά και γνωρίζουν τη φρικτή ελληνική πραγματικότητα.
ΝΑ τι γράφουν, δίνοντας αόριστες συμβουλές (όπως και το ΣΑΕ!) στους (ανύπαρκτους) ενδιαφερόμενους: «… να οικοδομήσει (η Ελλάδα δηλαδή) πάνω στο κύρος των… Ολυμπιακών Αγώνων»!
ΣΤΗ συνέχεια και ενώ δεν ξεχνούν να κάνουν μια αναφορά «…στην αρχαία γη που έδωσε γνώση σε ολόκληρο τον κόσμο», τονίζουν (λόγω προσωπικών εμπειριών που έχουν, προφανώς, από τα τραπεζώματα) τις γευστικές αρετές «της υπέροχης ελληνικής διατροφής»!
ΤΟ καλύτερο (όπως τα επιδόρπια) το άφησαν για το τέλος της ανακοίνωσης. Πρόκειται και πάλι για μια αόριστη συμβουλή που δεν έχει συγκεκριμένους αποδέκτες:
«ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ (η Ελλάδα δηλαδή) μια ενιαία κουλτούρα εξαγωγών, προκειμένου η κουλτούρα αυτή (που θα αποκτηθεί δηλαδή από τις εξαγωγές της κεφαλογραβιέρας και της ρίγανης του Ταϋγέτου!) να επεκταθεί και για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας»!!
ΚΑΙ η ανακοίνωση των Απόδημων βουλευτών (και υπουργών!) καταλήγει με μια ακόμα συνταρακτική συμβουλή που σπάζει κόκαλα:
«ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ επίσης και η δημιουργία επιτροπής Ανταγωνισμού και Ανταποδοτικότητας καθώς και ανταγωνιστική συμπεριφορά»!
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ την… πατριωτική αυτή ανακοίνωση με τις μεστές προτάσεις που σχεδιάστηκαν ειδικά να βοηθήσουν την Ελλάδα να ξεπεράσει την κρίση που την μαστίζει, σκέφτηκα που μπορούν να σοφιστούν ορισμένοι άνθρωποι για να δικαιολογήσουν τα δωρεάν ταξιδάκια και την καλοκαιρινή φιλοξενία με την… υπέροχη διατροφή!
ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ αηδίες μας έλεγαν επί σειρά ετών και οι δωρεάν ταξιδεύοντες και με έξοδα του ελληνικού κράτους φιλοξενούμενοι και σιτιζόμενοι πρόεδροι, συντονιστές και αξιωματούχοι του ΣΑΕ, το οποίο στοίχισε στον ελληνικό λαό πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια.
ΝΤΡΟΠΗ αδελφοί. Αν δεν έχετε τίποτα (της προκοπής) να πείτε, καλύτερα να τρώτε και χωνεύοντας να σιωπάτε. Έχουμε βαρεθεί τα μεγάλα λόγια και την επιτηδευμένη κοροϊδία.
ΑΥΤΑ για σήμερα και συγνώμη αν χρησιμοποίησα βαριές εκφράσεις. Δεν έχω άλλες αντοχές μου έχουν κάνει κουρέλι τα νεύρα οι τύποι. Γεια χαρά.
