Από τις 16 Ιουλίου 2010 όλη η Αυστραλία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο – ευτυχώς μόνο για πέντε εβδομάδες – μέχρι τις 21 Αυγούστου, η οποία είναι και η μέρα της κρίσεως. «Προοδευτικοί», «συντηρητικοί», «πράσινοι» και πολύβουλοι» πολιτικοί βγήκαν όλοι στους δρόμους και ταυτόχρονα μπήκαν στις οθόνες των τηλεοράσεών μας. Μάς λένε ότι η πολιτική τους – για τα επόμενα τρία χρόνια – θα είναι εθνική και θαρραλέα για όλους τους πολίτες, σε όλες τις πόλεις και χωριά. Στον πολιτικό χάρτη θα ακούσουμε πολλά για την πολιτική οικονομία, για το καλό των πολιτών, αλλά όχι τόσο ευχάριστα πολιτικά νέα γι’ αυτούς που αναζητούν πολιτικό άσυλο. Αυτή πλέον είναι η πολιτική της πολιτικής ορθότητας.
Η λέξη πόλις – και σήμερα πόλη – Μάς έδωσε τον πολίτη, την πολιτεία, το ρήμα πολιτεύομαι και τα τελευταία 180 χρόνια και τη σημαντική, δόκιμη πλέον και εκλεκτή λέξη μας Πολιτισμός. Η πόλη μάς χάρισε και την πολύ χρήσιμη και εύηχη λέξη μας πολιτική. Εάν κάτι σχετίζεται με την πόλη και τους πολίτες, τότε αυτό περιγράφτηκε ως πολιτική τέχνη – από τους αρχαίους μας – και τελικά αφού βγάλαμε την τέχνη, έμεινε μόνο του το επίθετο, αλλά ταυτόχρονα ουσιαστικοποιήθηκε και έτσι γλωσσικά γεννήθηκε η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, δηλ. όλα τα θέματα που έχουν σχέση με τα κοινά και τη ζωή όλων των πολιτών, το κοινωνικό σύνολο. Η λέξη εξελίχτηκε να έχει ένα πολυσήμαντο γλωσσικό εκτόπισμα με πάμπολλες «πολιτικές» αποχρώσεις.
Η πολιτική κατέληξε να γίνει μία γονιμότατη λέξη η οποία μάς χάρισε ένα ζηλευτό γλωσσικό οπλοστάσιο. Ας αναφέρουμε μερικές μόνο. Ρήματα: πολιτεύω (ζω στην πόλη) και πολιτεύομαι (συμμετέχω στην πολιτική ζωή), πολιτικολογώ, πολιτικοποιώ, πολιτογραφώ κ.α. ουσιαστικά: πολιτικός, πολίτευμα, πολιτικολογία, πολιτικολόγος, πολιτικομανής, πολιτικάντης, πολιτικοποίηση, πολιτάρχης, πολιτικολόγος, πολιτικοστρατιωτικός, πολιτισμός, πολιτισμένος, πολιτεία και πολλά άλλα. Επίθετα: πολιτικός, πολιτειακός, πολιτιστικός και τα τελευταία μερικά χρόνια πολιτισμικός (μάλλον ιδεολογικό γέννημα του Αγγλικού cultural) και πολλά άλλα όπως επιρρήματα πολιτικώς, πολιτικά, πολιτιστικά και φυσικά πολιτισμικά = culturally, και υπάρχει και συνέχεια.
Άρα αποδεικνύεται ότι η πολιτική με όλα τα παράγωγά της είναι μία αναντικατάστατη λέξη και μάς εξυπηρετεί θαυμάσια. Μιας και ο περισσότερος πληθυσμός του πλανήτη μας σήμερα ζει στις πόλεις και μαζί με την πολιτική συνυπάρχουν και οι πολιτικοί. Η λέξη πολιτική έγινε το «σήμα κατατεθέν» του πολιτικού πολιτισμού μας. Η λέξη έχει ριζώσει τόσο βαθιά που πόλη χωρίς πολιτική και πολιτικούς δεν νοείται. Φτάνουμε και στο αξίωμα ότι πόλη χωρίς πολιτικούς και πολιτική δεν υπάρχει.
Έτσι το παγκόσμιο σήμερα «χωριό» μας η πολιτική και οι πολιτικοί το χαρακτηρίζουν, μιας και η πολιτική των πολιτικών το χρωματίζουν ιδεολογικά και οι πολιτικοί αυτής της πολιτικής το κυβερνούν. Και στην παγκόσμια σήμερα γλώσσα μας η ελληνική πολιτική έγινε politics. Με ανανεωμένο πλέον όνομα «κόβει και ράβει» τα πάντα. Με αυτή την ανανεωτική ύπαρξη εισπήδησε σε όλες τις γλώσσες και η πολιτική τα ορίζει όλα.
Και η γυναίκα πολιτική τίκτει κάθε μέρα νέες αποχρώσεις πολιτικής, ειδικότερα τα τελευταία 100 με 200 χρόνια. Ας δούμε τι γέννησε αυτή η μάνα της πολιτικής με έναν ενδεικτικό τρόπο: Politics, policy, polity, politicise, politicisation, politician, political, politically, politicking, polis, politburo, police, police state, police officer, policeman, policy holder με όλες τις παράγωγες από αυτές ως ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα, κ.α.
Μπορούμε σήμερα να σβήσουμε από τη γλώσσα μας τη λέξη πολιτική; Αντιλαμβάνεστε ότι η απάντηση είναι ένα εμφατικό ΟΧΙ. Το ίδιο ισχύει και για την παγκόσμια σήμερα γλώσσα μας. Εάν αποβάλομε την πολιτική, θα φύγει μαζί της και ο πολιτισμός μας, και οι εκλογές μας (από εδώ βγήκε το elections) και πάνω από όλα η κουτσουρεμένη μας μεν, αλλά ακόμη δυναμική δημοκρατία μας (dynamic democracy). Και τέλος το επιμύθιό μας: Χωρίς την ελληνική γλώσσα, η παγκόσμια Αγγλική ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ! Και αυτή η ελληνική πολιτική θα δώσει αποτέλεσμα πολιτικό στις 21 Αυγούστου, στις Ομοσπονδιακές Εκλογές της Αυστραλίας του 2010.
