Τα πτυχία δεν έχουν χρώμα. Ποιος το λέει αυτό; Η κοινή λογική και η μέχρι τώρα εμπειρία.
Και όμως, τα πτυχία έχουν χρώμα και αυτό είναι «ροζ» ή «γαλάζιο», και η κοινή λογική πάει περίπατο όταν επεμβαίνει η «κοινωνική πραγματικότητα» που αποδεικνύει ότι οι γυναίκες απόφοιτοι πληρώνονται λιγότερο από τους άρρενες.
Και μην νομίσετε ότι κάτι μπορεί να αλλάξει επειδή μία κ. Γκίλαρντ πήρε το ύψιστο πολιτικό αξίωμα της Αυστραλίας. «Το φαινόμενο της ψαλίδας στους μισθούς μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι σημερινό ξεκινά από την πρώτη μέρα που οι γυναίκες μπήκαν στο εργατικό δυναμικό αποκτώντας το δικαίωμα απολαβής μισθού και είναι παγκόσμιο», λέει στο «Νέο Κόσμο», ο κ. Μπρους Γκάθρι, ερευνητής και διευθυντής του Ινστιτούτου Graduate Careers Australia, που πριν λίγες μέρες δημοσίευσε έρευνα που αποδεικνύει ότι τα «ροζ» πτυχία είναι λιγότερο επικερδή από τα… «γαλάζια».
Η Αυστραλία, λοιπόν, δεν αποτελεί εξαίρεση. Εκείνο που, ίσως, εκπλήσσει είναι όταν ακόμα και από την πρώτη μέρα της εργασιακής της καριέρας και έστω και αν έχει κάνει τις ίδιες σπουδές με τον άρρενα συμφοιτητή της, έστω και αν έχει ξενυχτήσει και προσπαθήσει όσο και αυτός, έστω και αν έχει προσληφθεί να κάνει την ίδια δουλειά με αυτόν, η γυναίκα πάλι λιγότερα θα πληρωθεί.
Έρευνα που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Graduate Careers Australia δείχνει ότι ακόμα και στα πρώτα βήματά της στην εργατική αγορά η γυναίκα πτυχιούχος θα πληρωθεί λιγότερο και συγκεκριμένα κατά 3% λιγότερο απ’ ότι ο άρρεν απόφοιτος.
Σύμφωνα με την έρευνα που εξέτασε τους μισθούς 122.000 αποφοίτων η ψαλίδα ξεκινά από την πρώτη μέρα της εργασιακής ζωής των γυναικών με τις γυναίκες αρχιτέκτονες να αδικούνται περισσότερο από οποιεσδήποτε άλλες επαγγελματίες γυναίκες, αφού παίρνουν περίπου $7000 λιγότερες τον χρόνο από τους άντρες συναδέρφους τους.
Οι απόφοιτοι της Νομικής, αν είναι γυναίκες θα λάβουν τουλάχιστον $4.000 λιγότερα τον χρόνο, οι απόφοιτες της Ιατρικής $4.500 χαμηλότερο μισθό και οι απόφοιτες της οδοντιατρικής περίπου $6.500 λιγότερο.
Οι δάσκαλοι και οι δασκάλες πληρώνονται το ίδιο, κάτι που ισχύει και για τους νοσοκόμους και τις νοσοκόμες.
Γιατί, όμως, αυτή η κατάφορη «αδικία»; Είναι διαφορετικά αν ένας αρχιτέκτονας μετά από 10 χρόνια καριέρας και ανάλογα με το που έχει εργαστεί μέχρι εκείνη την στιγμή, πάρει υψηλότερο μισθό από μία γυναίκα συνάδερφό του αν αυτή έχει λιγότερη εμπειρία. Από την πρώτη στιγμή, όμως, της καριέρας τους αυτή η μεγάλη διαφορά μισθών; Ρωτήσαμε τον κ. Γκάθρι, που είναι και ο επικεφαλής του Τμήματος Έρευνας του Ινστιτούτου.
«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗΣ»
«Δεν μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της αδικίας», μας λέει ο κ. Γκάθρι. «Το Ινστιτούτο ερευνά για 30 χρόνια τώρα την πορεία των μισθών γυναικών και ανδρών που αποφοιτούν από το πανεπιστήμιο. Η φετινή μας έρευνα που αφορούσε τους αποφοίτους που μπήκαν στο εργατικό δυναμικό κατά το οικονομικό έτος 2008-2009 όταν η παγκόσμια οικονομική κρίση βρισκόταν στο απόγειό της και ήταν αναλυτικότερη. Ασχοληθήκαμε με διαφορετικά επαγγέλματα αναλυτικά και, ομολογώ, ότι, ενώ έχουμε αποδεχθεί ότι η διαφορά μισθών μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο φαινόμενο μας εξέπληξε πώς γίνεται ένας άντρας οδοντίατρος που μόλις τελείωσε το πανεπιστήμιο να πληρώνεται περισσότερο από μία γυναίκα συνάδελφό του. Πιστεύω, όμως, ότι αυτό δεν γίνεται λόγω προκατάληψης, αλλά λόγω εδραιωμένων πεποιθήσεων και αναχρονιστικών εργασιακών δομών. Βέβαια, δεν αποκλείω η προκατάληψη κατά των γυναικών να είναι υποσυνείδητο κατάλοιπο, κάτι που είναι μάλλον αναμενόμενο σε κάποιους τομείς απασχόλησης».
Ο κ. Γκάθρι κάνει πιο αναλυτικά λόγο για απαρχαιωμένες πεποιθήσεις όσον αφορά την ικανότητα των γυναικών να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες και να ανταπεξέλθουν σ’ αυτές με επάρκεια. Του αναφέρω ότι αυτή τη στιγμή και αν, τελικά, η ετυμηγορία του λαού το αποφασίσει μία γυναίκα θα αναλάβει την πλέον υπεύθυνη δουλειά της χώρας.
«Αυτό είναι άσχετο», μου λέει. «Η εμπειρία μου μού έχει αποδείξει ότι οι γυναίκες είναι εξίσου ικανές με τους άνδρες. Και, ειλικρινά, πιστεύω ότι, ακόμα και αν η κ. Γκίλαρντ είναι ικανότατη και αποδειχθεί ακόμα πιο ικανή, η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει άμεσα. Τα επόμενα δέκα χρόνια θα δούμε αλλαγές, αλλά θα είναι σταδιακές. Είμαι, όμως, αισιόδοξος, γιατί στα 30 χρόνια που ασχολούμαι με τον τομέα είδα να λαμβάνουν χώρα δραματικές αλλαγές στην μισθοδοσία των γυναικών. Να σας αναφέρω ότι στην δεκαετία του ’60 όταν μία γυναίκα εκπαιδευτικός έμενε έγκυος, έπρεπε να παραιτηθεί. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο».
Με τα λεγόμενά του στο μυαλό μου, κοιτώ το πτυχίο μου που κρέμεται πλαισιωμένο από μία πολύ απλή μαύρη κορνίζα, στον τοίχο. «Μήπως πρέπει να αλλάξω την κορνίζα;» αναρωτιέμαι, σκεφτόμενη ότι θα του ταίριαζε καλύτερα μία ροζ χρώματος. Αποφασίζω να το αφήσω ως έχει… Δεν φτάνει που με πληρώνουν λιγότερο, θα ξοδευτώ τώρα και για καινούρια κορνίζα;