Μια αθόρυβη, χωρίς τυμπανοκρουσίες εμφάνιση έκανε την Πέμπτη στην πόλη μας ο πρώην πρωθυπουργός, Κέβιν Ραντ. Ήταν η πρώτη φορά στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας που βγήκε έξω από τα σύνορα της Κουηνσλάνδης.
«Εκεί χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου», του είπε η Γκίλαρντ, αγγίζοντάς τον ελαφρά στον βραχίονα, μετά την έκφραση της επιθυμίας του να διευρυνθεί ο ρόλος του στην προεκλογική εκστρατεία.
Ήταν μια δύσκολη στιγμή για την πρωθυπουργό και μια στιγμή μεγαλείου για τον Ραντ. Έδειξε τη μεγαλοψυχία του, χωρίς να παραλείψει, εντούτοις, να εκφράσει την απογοήτευση του ίδιου και της οικογενείας του, τον πόνο που ένοιωσε από το ανεπάντεχο χτύπημα των ‘ακέφαλων’ του κόμματος και της στενής συνεργάτιδάς του.
Τι διαμείφθηκε στη συνάντηση αυτή μπορεί κανείς να μαντέψει μόνο από τη… συνέχεια. Ο Ραντ παρ’ ότι εξέφρασε την επιθυμία να πάρει μέρος στην καμπάνια σε όλη τη χώρα, οι οδηγίες ήταν πάλι περιοριστικές.
«Όχι μαζί μου, όχι έξω από τον τόπο σου».
Φυσικά, το «όχι μαζί μου», μπορεί κανείς εύκολα να το εννοήσει. Θα ήταν παράλογο, να πάνε χέρι–χέρι θύμα και θύτης, άκρως υποκριτικό, αν όχι γελοίο και κακόγουστο.
Δε γίνεται ‘ο αίτιος του εκτροχιασμού της κυβέρνησης’, όπως μας λέει η νυν πρωθυπουργός, να εμφανίζεται τώρα δίπλα της για να μπει πίσω στις γραμμές. Θα μπορούσε όμως να εμφανιστεί σε μεγάλα κέντρα, στις πόλεις της Ν.Ν.Ο., της Βικτώριας, της Νότιας και Δυτικής Αυστραλίας. Στην τελευταία μπορεί να μην τον υποδέχονταν τα μεγαθήρια των μεταλλευμάτων με ρόδα και σαμπάνιες, σίγουρα όμως, υπάρχουν και άλλα θέματα, όπως το σύστημα υγείας, όπως αποδείχτηκε, που ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους της Δυτ. Αυστραλίας. Αυτό φάνηκε, εξάλλου, στην τελευταία επίσκεψη της Γκίλαρντ εκεί.
Ήταν, όμως, στα μάτια της πλειονότητας του αυστραλιανού λαού ‘το θύμα’, και ο κίνδυνος να αποβεί σε βάρος της η στήριξή του, ήταν οφθαλμοφανής.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΙΣΧΥΝΗ
Τώρα, τελευταία στιγμή, ‘πριν ο αλέκτωρ λαλήσει’, και τα άλογα στην κούρσα της εξουσίας τρέχουν ‘λαιμό – με λαιμό’, παίρνει ο Κέβιν Ραντ το σήμα SOS να κατέβει μήπως και το κόμμα μπορέσει να πάρει την έδρα Melbourne που κινδυνεύει από τα νύχια των Πρασίνων. Μετά την αποχώρηση του Λίνζι Τάνερ, το φαβορί είναι οι Πράσινοι. Η σύνθεση των κατοίκων της περιοχής έχει αλλάξει.
Η εργατική τάξη που αποτελούσε το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων έχει αντικατασταθεί από νέους προοδευτικούς που βρίσκουν ότι οι Πράσινοι, τους εκφράζουν πληρέστερα.
Υποψήφια από την πλευρά του Εργατικού Κόμματος είναι η Καθ Μποουτέλ και μαζί της εμφανίστηκε χτες στην περιοχή ο πρώην πρωθυπουργός.
Μαζί της, συνοδευόμενος και από τον Λίνζι Τάνερ, επισκέφθηκαν ένα κέντρο άστεγων ηλικιωμένων στο Φλέμινγκτον, το Wintingham’s McLeod Lodge.
Η εικόνα που παίρνουμε εκφράζει για άλλη μια φορά τα ανθρωπιστικά αισθήματα του πρώην πρωθυπουργού. Την ευαισθησία του προς τους άστεγους, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους. Ο τρόπος που αγκαλιάζει τον ασπρομάλλη άστεγο, Πατ Γουόλς, μιλά για τον ανθρωπιστή Ραντ. Το 2008 είχε χαρακτηρίσει το θέμα των άστεγων «εθνική αισχύνη».
Σήμερα, αρνείται να ασχοληθεί με άλλα θέματα, σίγουρα όχι με ερωτήσεις που έχουν σχέση με την καμπάνια της Γκίλαρντ, είναι κάθετος σ’ αυτό, θα τονίσει όμως ότι «η ευαισθησία κάθε κοινωνίας μετριέται με το πόσο συχνά λένε οι άνθρωποι ‘αυτός θα μπορούσε να ήμουν εγώ’. Έχει , πιστεύω, σημασία σε μια προεκλογική εκστρατεία που συχνά παίρνουν πρωτεύουσα θέση άλλα θέματα, να δίνει κανείς έμφαση στα βασικά θέματα της ζωής».
Αυτά, από τον πρώην πρωθυπουργό που, έμμεσα πλην σαφώς, έδωσε τη δωδεκάτη ώρα ένα δυνατό μάθημα ανθρωπιάς και στους δύο μονομάχους.