Τραγικός ο επίλογος στο δράμα που έζησε η οικογένεια Μιχάλη Λαλοπούλου τις τελευταίες έξι εβδομάδες.
Το πτώμα του, σε κατάσταση αποσύνθεσης, βρέθηκε στο ποτάμι της Κουλανγκάτα της Κουηνσλάνδης την περασμένη Δευτέρα μετά από εξονυχιστική έρευνα της αστυνομίας, δέκα χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου εθεάθη για τελευταία φορά.
Τα αποτελέσματα των ιατροδικαστικών εξετάσεων για τα αίτια του θανάτου του, δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά. Ο άτυχος ομογενής έπασχε από την ασθένεια Αλζχάϊμερ και εξαφανίστηκε την προηγούμενη των 85 γενεθλίων του.
Ο εκλιπών υπήρξε άριστος οικογενειάρχης, με ακέραιο χαρακτήρα, που σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, διακρίθηκε για το ήθος του, την εργατικότητά του, τον σεβασμό και την αγάπη προς τον συνάνθρωπό του. Παντρεμένος με την Τέπη, μια γυναίκα πολλών προσόντων και σπάνιου ήθους, δημιούργησε μια αξιοζήλευτη οικογένεια. Χαρακτηριστικό ότι, όταν εξαφανίστηκε, η εγγονούλα του η Κέριν κλαίγοντας έλεγε «θέλουμε να γυρίσει πίσω. Δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς εκείνον». Σήμερα που το μεγάλο ερωτηματικό «πού βρίσκεται;» έχει απαντηθεί, ακολουθεί ο θρήνος για τον άδικο χαμό του. Για τον τρόπο που έφυγε από τη ζωή, αυτός ο άνθρωπος που διακρινόταν για την ευαισθησία του, αλλά και την λεβεντιά του. Για το θάρρος του στις αντιξοότητες της ζωής και την ικανότητα να παλεύει με δύναμη και αξιοπρέπεια, βγαίνοντας στο τέλος νικητής. Υπήρξε ένας από τους καλύτερους γουναράδες της Αυστραλίας, βαθύς γνώστης της τέχνης, με πελατεία τις κομψότερες κυρίες της Μελβούρνης.
Εντύπωση έκανε σε όλους η απλότητα, η ζεστασιά και η καλοσύνη που συμπεριφερόταν, η γενναιοδωρία του, η φιλοξενία του, ακόμη και σε ανθρώπους που γνώριζε ελάχιστα και τους κέρδιζε από την πρώτη στιγμή.
Περήφανη η οικογένειά του για τον Μιχάλη, αλλά και όλοι όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Ο τρόπος που έφυγε βυθίζει σε ακόμη βαθύτερο πένθος τους συγγενείς, τους φίλους και όλους εκείνους που είχαν την τύχη να γνωρίσουν τον έξοχο αυτόν άνθρωπο. Μέχρι τελευταία το πρόσωπό του έλαμπε από καλοσύνη και τα μάτια του από το φως της αγάπης για τη ζωή, για τους αγαπημένους του, για τον άνθρωπο. Ας βρει η ψυχή του τη γαλήνη και τη χαρά που της αξίζει.
