Ο προσωπικός και καλλιτεχνικός κόσμος των Τίμοθι Χένεσι και Ιωάννη Καρδαμάτη, όπως διαμορφώθηκε στο κοινό σπίτι τους στην Ύδρα, επί περίπου μισό αιώνα (1957-2006), ξεδιπλώνεται μέσα από μια έκθεση με τίτλο «Στο φως της Ύδρας», στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη.
Ο Χένεσι γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο το 1925, σπούδασε στο Παρίσι και τη Φλωρεντία. Το έργο του (ζωγραφική, γλυπτά, αντικείμενα και κοστούμια για χάπενινγκ) παρουσιάζει ποικιλία έκφρασης. Τώρα ζει στην Αβινιόν, όπου πέρυσι άφησε την τελευταία του πνοή ο Ι. Καρδαμάτης, γεννημένος το 1915 στο Βερολίνο και μεγαλωμένος σε Ελλάδα και Αυστραλία.
Τους δύο εικαστικούς ένωνε μια μακρόχρονη φιλία, αλλά και οι κοινές επιρροές, στην καλλιτεχνική δουλειά τους, από την Ανατολή, το Βυζάντιο και ο θαυμασμός στο κλασικό ιδεώδες της ελληνικής αρχαιότητας.
Τους ένωσε και η αγάπη για την Ύδρα, το νησί που λάτρεψαν ακόμη δεκάδες καλλιτέχνες, από τον Γκίκα και τον Τέτση, μέχρι τον Χένρι Μίλερ και τον Λέοναρντ Κοέν.
Στο νησί του Αργοσαρωνικού απέκτησαν ένα αρχοντικό, το οποίο μεταμορφώθηκε σε μια κοινή πλατφόρμα δημιουργίας. Κάθε επιφάνεια του σπιτιού καλύφθηκε από τη χαρακτηριστική τεχνοτροπία του Χένεσι, κάνοντας την τέχνη εργαλείο για να ομορφύνει η καθημερινότητα.
Αλλά και στα δάπεδα είχαν ενσωματώσει σελίδες από Πλάτωνα και Προυστ, με ένα σκεπτικό: σκίζονταν και σχηματοποιούνταν, με σκοπό την ανάδειξη της πνευματικής αξίας τους, έναντι της υλικής.
ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΑ
Οι δύο φίλοι υπέγραψαν και κοινά έργα, τα οποία δούλεψαν διαδοχικά: Ο Καρδαμάτης στις φιγούρες, ο Χένεσι στα υφάσματα, ο πρώτος προσθέτοντας χρυσό στα τελειωμένα έργα του δεύτερου. Δουλειές τους παρουσίασαν στις γκαλερί του Αλέξανδρου Ιόλα, του Carlo Cardazzo, της Πέγκυ Γκουγκενχάιμ κ.ά.
Τα περίπου 60 έργα της έκθεσης προέρχονται από το σπίτι της Ύδρας. Παρουσιάζονται επίσης μικροαντικείμενα, βιβλία τέχνης και λογοτεχνίας, χειρόγραφα κείμενα, προσωπικά ημερολόγια, προσκλήσεις, φωτογραφίες και αποκόμματα εφημερίδων με κλασικά έργα τέχνης που επιμελώς συνέλεγαν, ανοίγοντας έτσι στον επισκέπτη ένα παράθυρο στον προσωπικό κόσμο των δύο εικαστικών.
«Από το 1957 που το αγόρασαν (το σπίτι στην Ύδρα) έως το 2006 ήταν ίσως το πιο δημοσιευμένο στο εξωτερικό ελληνικό σπίτι χάρη στα έργα, στον εκλεκτικισμό του, καθώς και από αναφορές των επισκεπτών του» (Μάγδα Μπαλτογιάννη, επιμελήτρια της έκθεσης)
