ΘΑ μιμηθώ και εγώ την «Πένα που καίει» και θα τολμήσω να ισχυριστώ ότι η ελληνική κυβέρνηση με… διαβάζει.
Και, ενίοτε, υιοθετεί και τις θέσεις μου.
ΜΕΤΑΞΥ μας, αν όντως με διάβαζε – και υιοθετούσε τις θέσεις μου – θα τα πήγαινε πολύ καλύτερα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
ΓΙΑΤΙ λέω ότι με διαβάζουν;
ΜΑ γιατί διάβασα τις δηλώσεις που έκανε ο νέος υφυπουργός Απόδημου Ελληνισμού, Δημήτρης Δόλλης, για το ΣΑΕ και ήταν σαν να διάβαζα τη… στήλη μου.
ΕΧΟΥΝ βγάλει κάλλους τα χέρια μου να γράφω ότι το ΣΑΕ είναι ένα όργανο για τα… πανηγύρια, αλλά που κοστίζει ακριβά. Για την ακρίβεια, πανάκριβα.
ΓΙΑ όσους δεν γνωρίζουν (ή .. θυμούνται, μιας και πολλοί, πλέον, ανήκουμε και σε αυτή την κατηγορία), φέτος τον Δεκέμβριο ήταν να γίνει η παγκόσμια συνέλευση του ΣΑΕ στη Θεσσαλονίκη.
ΘΑ συγκεντρώνονταν μερικές εκατοντάδες ομογενείς από όλο τον κόσμο και θα πήγαιναν στην Ελλάδα (με πληρωμένα όλα τα έξοδα από την Ελλάδα) για να… λύσουν τα προβλήματά μας στα σκυλάδικα και τα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης.
ΑΝΑΜΕΣΑ τους και κάπου εκατό συμπάροικοι (ναι, όλοι αυτοί που πήγαν και ξαναπήγαν τζάμπα στην Ελλάδα για να «μας σώσουν», αλλά όταν ήρθε η ώρα του εράνου για την σωτηρία της πατρίδας σφύριζαν… κλέφτικα) που «σαν έτοιμοι» από καιρό, περίμεναν την πρόσκληση για να πάνε χειμωνιάτικα στην Ελλάδα και να εκλέξουν και τη νέα ηγεσία του ΣΑΕ.
«Δεν επιτρέπουν τα οικονομικά της Ελλάδας αυτά τα πανηγύρια και στο μέλλον θα κοιτάξουμε να βρούμε τον κατάλληλο τρόπο, έτσι ώστε να υπάρχει συνεισφορά από την Ομογένεια».
ΚΑΙ ο κ. Δόλλης δεν περιορίστηκε μόνο στη διαπίστωση ότι πρόκειται για πανηγύρι, αλλά συνέχισε λέγοντας:
«Το ΣΑΕ έχει κλείσει 15 χρόνια. Δεκαπέντε χρόνια απαιτούν μια επανεξέταση του όλου θεσμού. Δεν θα ήταν σοβαρό εγώ να ξεκινούσα, χωρίς να επανεξετάσουμε το θεσμό. Αυτό θα ανακοινώσω στη Θεσσαλονίκη. Θέλω να δούμε πού πηγαίνουμε μ’ αυτό το πράγμα που λέγεται ΣΑΕ».
Η ΜΟΝΗ παρατήρηση που έχω να κάνω είναι η εξής: «Μακάρι να τα πιστεύει αυτά που λέει ο κ. Δόλλης και ας χρειάστηκε να περάσουν 15 χρόνια για να διαπιστωθεί αυτό που διαπίστωσα εγώ από την πρώτη στιγμή».
ΧΘΕΣ (και σήμερα) που λέτε συνεδριάζει στη Θεσσαλονίκη το προεδρείο του ΣΑΕ, παρουσία του κ. Δόλλη, για να αποφασιστεί το μέλλον του οργάνου.
Ένα μέλλον, μάλλον, αβέβαιο αφού το ΣΑΕ φέτος, όπως δήλωσε ο συντονιστής του στην Ωκεανία, Γιώργος Αγγελόπουλος, δεν έλαβε χρήματα από την Ελλάδα (θαυμάσια) και, μάλλον, δεν θα λάβει και στο ορατό μέλλον.
ΑΝΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΕΣ πληροφορίες λένε ότι ο πρόεδρος του παγκόσμιου ΣΑΕ, Στέφανος Ταμβάκης, τα «πήρε στο κρανίο» με τα όσα είπε ο Δόλλης «περί της ανάγκης να ανασυγκροτηθεί σε νέες βάσεις το ΣΑΕ, στο οποίο καταλογίζει αδυναμία να ανταποκριθεί στο ρόλο του» και καταφέρθηκε εναντίον του υφυπουργού, ο οποίος, με την σειρά του, «αγρίεψε».
«Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι», σχολίαζε ομογενειακός παράγοντας στον οποίο θέσαμε υπόψη τις φήμες περί δυσφορίας του κ. Δόλλη. «Έχει ανάγκη ο ένας τον άλλο και θα αλληλοϋποστηριχτούν», πρόσθεσε με νόημα και τόνισε ότι «έτσι κι αλλιώς, γνωρίζουν ότι είναι και οι δύο τους ηθοποιοί στο θέατρο του παραλόγου. Εκπροσωπούν, υποτίθεται, την Ομογένεια, ενώ γνωρίζουν ότι αντιπροσωπεύουν μόνο τους εαυτούς τους, με τα χρήματα του ελληνικού λαού, ανακυκλώνουν, αντί να επιλύουν, τα προβλήματα χτίζοντας δήθεν καινούργια υποδομή με παλιά υλικά, άρα άχρηστα, και, επομένως, φαύλος κύκλος».
ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, λοιπόν, ο υφυπουργός Απόδημου Ελληνισμού, κ. Δημ. Δόλλης, «λόγω ελλείψεως χρημάτων» αναμενόταν να αναγγείλει την ματαίωση της παγκόσμιας σύναξης του Δεκεμβρίου και, συνακόλουθα, την αναβολή των εκλογών για την ανάδειξη νέου προεδρείου γεγονός που σημαίνει ότι ο νυν πρόεδρος, Στέφανος Ταμβάκης, και οι συντονιστές θα παραμείνουν στις θέσεις τους με «άνωθεν ευλογία», τουλάχιστον για ένα ακόμη 6μηνο…
ΑΠΟ πλευράς προέδρου του ΣΑΕ, τα θέματα που αναμένεται να τεθούν θα αφορούν τα Περιφερειακά Συμβούλια, την ψήφο των Αποδήμων και άλλα οργανωτικά θέματα, ενώ ο υφυπουργός κ. Δημ. Δόλλης, πρόκειται να παρουσιάσει τις βασικές προτεραιότητες της κυβέρνησης για τον Ελληνισμό της Διασποράς. Θα συζητηθούν όλες οι πτυχές της λειτουργίας και της αποστολής του ΣΑΕ.
ΠΡΟΣΩΠΑ που έχουν εργαστεί για τον Απόδημο Ελληνισμό από κυβερνητικές θέσεις στο παρελθόν, έλεγαν ότι «η ιστορία με το ΣΑΕ πρέπει να τελειώνει. Σήμερα δεν εκπροσωπεί απολύτως τίποτε και πρέπει να τεθεί σε νέες βάσεις, αν θέλει να επιβιώσει.
ΛΕΓΕΤΑΙ ότι όλα αυτά τα χρόνια το ΣΑΕ έχει κοστίσει πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια. Και τι έκανε; Μια τρύπα στο νερό!
ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ότι απ’ αυτά τα εκατό εκατομμύρια, δέκα να μας έδιναν στην Αυστραλία θα φτιάχναμε πολιτιστικά κέντρα σε κάθε πόλη!
Τέλος πάντων. Πολλά ήθελα να σχολιάσω σήμερα αλλά με «έφαγε» το ΣΑΕ που έχει «φάει» του κόσμου τα εκατομμύρια..
ΔΕΝ μπορώ, όμως, να μη σχολιάσω μια σύντομη επιστολή του Μιχάλη Γράψα στο «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης; Τι γράφει; Τα αυτονόητα γράφει ο άνθρωπος…
Λέει ότι κακώς υπάρχουν δυο Λευκαδιακές Αδελφότητες και ότι θα πρέπει τα Διοικητικά τους Συμβούλια να βρουν τρόπο συνεννόησης και να ξαναενωθεί η Αδελφότητα.
«Να διαλυθούν τα δυο Διοικητικά Συμβούλια, να γίνουν εκλογές και να μπουν νέα παιδιά, να συνεχίσουν την Αδελφότητα που μας άφησαν οι μακαρίτες που την ίδρυσαν και την θεμελίωσαν με κόπο και ιδρώτα», λέει ο κ. Γράψας.
ΕΓΩ θα συμφωνήσω μαζί τους, λέγοντας ότι αν ακόμα και να ξαναενωθεί η Αδελφότητα δύσκολα θα τα επιζήσει, όπως, άλλωστε, συμβαίνει με τους περισσότερους ομογενειακούς φορείς. Αν συνεχίσει η διάσπαση όμως είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ.
ΑΣ τα βρουν, λοιπόν, τα δυο Δ.Σ. Εξάλλου, παλιοί φίλοι και συνεργάτες είναι. Και όπως λέει και το τραγούδι μιας φίλης μου, «Οι Μεγάλες αγάπες δεν πεθαίνουν, γίνονται πικρό τραγούδι που σιγά-σιγά γλυκαίνουν…».
ΤΕΛΟΣ, στη στήλη του Γ. Ρουμελιώτη («Ελευθεροτυπία») διάβασα κάποιες συμπεριφορές άλλων φυλών και άλλων εποχών. Έχουν ενδιαφέρον…
Γράφει για παράδειγμα:
Οι άντρες της φυλής Walibri στην κεντρική Αυστραλία χαιρετιούνται μεταξύ τους, πιάνοντας ο ένας το πέος του άλλου και όχι με την κλασική χειραψία.
ΣΤΗΝ αρχαία Ρώμη, όταν ένας άνδρας κατέθετε στο δικαστήριο, έπρεπε να ορκιστεί στους όρχεις του.
Το 2000 π.Χ. οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν ένα είδος προφυλακτικού φτιαγμένο από μεμβράνη που έπαιρναν από κροκόδειλους.
Μέχρι το 1840, τα προφυλακτικά κατασκευάζονταν από έντερα ζώων και κύστες ψαριών σε εργοστάσιο όπου δούλευαν μικρά κορίτσια.
Ο Τσάρλι Τσάπλιν (ο αυθεντικός) βγήκε τρίτος σ’ έναν διαγωνισμό για σωσίες του Τσάρλι Τσάπλιν. Οι Μογγόλοι ρίχνουν αλάτι στο τσάι τους, αντί για ζάχαρη.
Την εποχή της παντοδυναμίας της Σπάρτης, το 400 π.Χ., υπήρχαν 25.000 μόνιμοι κάτοικοι και 500.000 σκλάβοι!
Η παράνοια του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίντ Β’ (1876-1909) έφτασε σε τέτοιο σημείο που να διατάξει τους λογοκριτές του να σβήσουν κάθε αναφορά στο χημικό σύμβολο του νερού (Η20) από τα επιστημονικά βιβλία, επειδή φοβόταν ότι θα διαβαζόταν ως: «Ο Χαμίντ ο 2ος είναι ένα μηδενικό».
