ΕΓΡΑΦΑ την περασμένη εβδομάδα για μια οργάνωση-«μαϊμού», που εμφανίζεται ως ελληνική, αλλά «μάλλον δεν είναι».
Σύμφωνα με το Αυστραλιανό Μακεδονικό Συμβούλιο, που είχε κάνει και την αρχική καταγγελία, όντως πρόκειται για οργάνωση«μαϊμού».
ΠΡΕΠΕΙ να είναι στο… DNA κάποιων ανθρώπων να είναι «πλαστογράφοι» και να θέλουν να πλαστογραφούν ιστορία, πολιτισμό και ταυτότητα… Διαφορετικά, δεν εξηγείται η επιμονή τους στην πλαστογραφία.
ΠΙΟ συγκεκριμένα, μια οργάνωση καταγόμενων από την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας στην Αυστραλία εμφανιζόταν ως ελληνική για να προκαλέσει σύγχυση τόσο στην ομογένεια όσο και στην ευρύτερη αυστραλιανή κοινωνία.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ έγινε από το ομογενειακό Αυστραλιανό Μακεδονικό Συμβούλιο που έκανε συστηματικές έρευνες για να διαπιστώσει ποιοι κρύβονται πίσω από τον πρωτοεμφανιζόμενο οργανισμό Australia-Greece Advisory Council.
Ο ΕΝ λόγω οργανισμός που εμφανίζεται ως «ελληνικός», εξέδωσε ανακοίνωση την περασμένη εβδομάδα, με την οποία καλούσε την Ελλάδα «να αποδεχθεί την πραγματικότητα ότι υπάρχουν άνθρωποι που λέγονται Μακεδόνες, δεν αποτελούν το ελληνικό έθνος και σε αντίθεση με την επίσημη άποψη ότι είναι οι καλύτεροι φίλοι που έχει η Ελλάδα».
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε αναστάτωση και σύγχυση στην ομογένεια, μιας και ο φορέας Australia-Greece Advisory Council, εμφανιζόταν για πρώτη φορά και, μάλιστα, εξέφρασε θέσεις που, το λιγότερο, ήταν «αιρετικές» για την ομογένεια.
ΤΟ Αυστραλιανό Μακεδονικό Συμβούλιο το «έψαξε» το θέμα περισσότερο και διαπίστωσε, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή του, πως πίσω από το Australia-Greece Advisory Council δεν είναι ομογενείς, όπως ισχυρίζονται, αλλά καταγόμενοι από τη… FYROM.
ΑΝΑΦΕΡΕΙ, μάλιστα και ονομαστικά τον ιθύνων νου της «νέας απόπειρας πλαστογράφησης της ελληνικής ταυτότητας».
ΣΥΜΦΩΝΑ με το Αυστραλιανό Μακεδονικό Συμβούλιο, περίπου δέκα άτομα από την ίδια κίνηση των καταγόμενων από τη FYROM και κάποιοι φορώντας φανελάκια με τον ήλιο της Βεργίνας, εμφανίστηκαν σε διάλεξη που έγινε στο Πανεπιστήμιο Notre Dame της Δ. Αυστραλίας, με ομιλητή τον ομογενή Μάρκους Τέμπλερ, και επιχείρησαν να διανέμουν στο κοινό των 250 ατόμων το δελτίο τύπου του δήθεν Australia-Greece Advisory Council.
«Στόχος τους ήταν να προκληθεί πρόβλημα», υποστηρίζει το Αυστραλιανό Μακεδονικό Συμβούλιο, το οποίο υποστηρίζει ότι «είναι ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση το γεγονός ότι κάποιοι προσπαθούν ανέντιμα να εμφανιστούν ως μέλη της ομογένειας, ενώ δεν είναι, για να προωθήσουν τα πιστεύω τους».
ΤΟ Αυστραλιανό Μακεδονικό Συμβούλιο έκανε καταγγελία στην υπηρεσία auDA όσον αφορά την ηλεκτρονική σελίδα της ίδιας οργάνωσης στη διεύθυνση www.aus-greeceadvisorycouncil.org.au που παρουσιάζεται ως ελληνική, ενώ δεν είναι, και προωθεί ανθελληνικές θέσεις.
ΒΕΒΑΙΑ, ακραίοι δεν υπάρχουν μόνο στην «άλλη» πλευρά. Υπάρχουν και στη δική μας…
Δεν ξέρω πόσοι θα διαβάσατε των «Παμμακεδονικών ανάγνωσμα προς Δόλλη», που δημοσιεύτηκε στο «Νέο Κόσμο» της Πέμπτης.
Του έριξαν 18 ερωτήσεις (εθνικού περιεχομένου) και του απαίτησαν να απαντήσει με ένα «ναι ή ένα όχι».
ΑΝ ήταν κοντά τους μπορεί να τον βασάνιζαν και με μαστίγιο ή να του έβαζαν βραστά αυγά κάτω από τις… μασχάλες για να ομολογήσει πόσο «ανθέλληνας» είναι ο ίδιος και η κυβέρνησή του. Οι άνθρωποι ηδονίζονται να ανακαλύπτουν εχθρούς του έθνους.
ΝΑ ένα δείγμα του ερωτηματολογίου των Παμμακεδονικών προς τον κ. Δόλλη: «Συμφωνείτε ΝΑΙ ή ΟΧΙ με την τοποθέτηση «Ελληνόφωνα» κεντροαριστερού Ευρωπαίου δικηγόρου» στη θέση του προέδρου της ΔΕΘ;».
Δική μου απορία: Αν ήταν, ας πούμε, κεντροδεξιός, θα έμπαινε το ερώτημα;
ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ αναγνώστες μου ξέρουν ότι υπήρξα ένας από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού οι «πιστοί» που στηρίζαμε το θεσμό και χαιρόμαστε τώρα που απλώθηκε…
ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ του Φεστιβάλ δεν πήγα, όμως, συνειδητά. Όχι γιατί δεν πήρα πρόσκληση (ούτως ή άλλως, εγώ όπου θέλω να πάω πληρώνω και το εισιτήριό μου, για να μπορώ να κρίνω ελεύθερα), αλλά γιατί με ενοχλεί που στην πρεμιέρα οι φεστιβαλικοί και κοινοτικοί καλούν τους πλέον άσχετους (ανάμεσά τους φίλους και συγγενείς) αυτούς που δεν έχουν προσφέρει τίποτα στην Κοινότητα και οι οποίοι, κατά κανόνα δεν εμφανίζονται σε καμιά άλλη προβολή. Και την ίδια στιγμή, «περιφρονούν» ανθρώπους που έχουν προσφέρει στην Κοινότητα, το Φεστιβάλ, την παροικία.
Ε… για να μην ταυτιστώ μαζί με αυτούς, λοιπόν, αρνούμαι να πάω στην «λαμπερή» πρεμιέρα.
ΟΜΩΣ το Φεστιβάλ Κινηματογράφου είναι ένας αξιόλογος θεσμός, αρέσει στην παροικία και θα πρέπει να στηριχτεί.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χάρηκα για την πρωτοβουλία της οικογένειας Κουκουβιτάκη να προσφέρει 50.000 δολάρια στο σχολείο της Κοινότητας Alphington Grammar.
Είναι άξια συγχαρητηρίων, όπως και η οικογένεια Ανδριανάκου και η οικογένεια Αργυρόπουλου.
ΔΙΑΒΑΣΑ στο «Νέο Κόσμο» ότι τα έργα που γίνονται στο Alphington θα κοστίσουν 6,5 εκατομμύρια δολάρια
«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», που λέει και μια ελληνική ταινία…
ΚΑΙ ρωτώ εγώ ο αφελής; Αυτά τα λεφτά πάνε στην ελληνομάθεια; Πιάνουν τόπο; Πόσα παιδιά μαθαίνουν ελληνικά και, το κυριότερο, τι ελληνικά μαθαίνουν στο Alphington Grammar;
ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, λέγω εγώ τώρα, τα Σαββατιανά της Κοινότητας (που ίσως είναι και κερδοφόρα) μήπως προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες στην ελληνομάθεια;
ΔΕΝ είμαι μηδενιστής… Απλώς θέτω κάποια ερωτήματα που σε κάποια φάση θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους.
ΝΑΙ, να στηριχτεί με κάθε δυνατό τρόπο η ελληνομάθεια. Ναι να στηριχτεί το Alphington, αλλά να παράγει και έργο, ειδικά σε ότι αφορά τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας…
