ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ, πάλι, από το αγαπημένο μου θέμα. Αυτό του ΣΑΕ.
Σύμφωνα, λοιπόν, με πληροφορίες μου, η απόφαση της Ελλάδας να σταματήσει την επιχορήγηση του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού έχει επιπτώσεις και στο εδώ όργανο.
Ψιθυρίζεται ότι η συνεργασία του ΣΑΕ Ωκεανίας με τον έμμισθο γραμματέα του, κ. Κώστα Ποτήρη, θα τερματιστεί, λόγω έλλειψης χρημάτων.
Δεν αποκλείεται το ίδιο να συμβεί και με το κτίριο που ενοικιάζει το ΣΑΕ στο Σίδνεϊ.
Όσον αφορά, πάντως, τους Πανελλήνιους Αγώνες, αυτοί – με διαβεβαιώνουν -, θα γίνουν στο Ντάργουϊν, μιας και υπάρχει χορηγία από ομογενείς της περιοχής και της τοπικής κυβέρνησης.
ΤΩΡΑ, λοιπόν, θα φανεί αν υπάρχει ανάγκη για ένα όργανο για το ΣΑΕ. Αν το θέλει η οργανωμένη ομογένεια θα το χρηματοδοτεί κιόλας.
Αν δεν το θέλει, τότε θα «πεθάνει» από τη στιγμή που κόπηκε η χρηματοδότηση από την Ελλάδα. Τόσο απλά…
«ΛΕΦΤΑ υπάρχουν» θυμίζει η τακτική που ακολουθούν τελευταία τόσο η κυβέρνηση Μπράμπι, όσο και η αντιπολίτευση.
Ειδικά από την κυβέρνηση οι υποσχέσεις για διάθεση εκατομμυρίων δολαρίων πέφτουν σύννεφο…
Μόλις το περασμένο Σάββατο, ο κ. Μπράμπι υποσχέθηκε ένα εκατομμύριο δολάρια για τον εξωραϊσμό της ελληνικής γωνιάς του Oakleigh και άλλες 70.000 στο Φεστιβάλ «Αντίποδες».
Προχθές υποσχέθηκε ένα εκατομμύριο δολάρια για τα ξενόγλωσσα μέσα ενημέρωσης.
ΜΗΝ πάει όμως το μυαλό σας στο πονηρό. Δεν θα δώσει σεντ σε εφημερίδες σαν το «Νέο Κόσμο».
Αυτό το εκατομμύριο δολάρια θα πάει κυρίως στο 3ΖΖΖ και σε εφημερίδες που εκδίδουν μη κερδοκοπικοί μεταναστευτικοί οργανισμοί.
Ο ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΣ πρωθυπουργός υποσχέθηκε ακόμα 15.000 δολάρια και στο Ελληνο-Αυστραλιανό Μνημείο.
Αντιθέτως, η αντιπολίτευση, μέχρι στιγμής, είναι φειδωλή.
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά η μόνη υπόσχεση είναι αυτή των 80.000 δολαρίων από το Νίκο Κότσιρα προς την Κυπριακή Κοινότητα.
«Λεφτά υπάρχουν» όμως και καθώς θα πλησιάζουμε στην τελική ευθεία προς τις πολιτειακές εκλογές, το βέβαιο είναι ότι θα μας τάξουν και άλλους «λαγούς με πετραχήλια».
ΟΣΟΙ πίστευαν ότι η άφιξη των Γ.Ο.Χ. στην Αυστραλία θα έλυνε το εκκλησιαστικό, φαντάζομαι ότι θα άρχισαν να κατανοούν ότι η επιλογή αυτή δεν οδηγεί πουθενά.
Η Κοινότητα Σίδνεϊ το αντιλήφθηκε εγκαίρως και προσπαθεί να τα βρει με την Αρχιεπισκοπή.
Αυτό φέρνει σε δυσμενή θέση, πλέον, την Κοινότητα Αδελαΐδας. Έναν αξιόλογο φορέα που έχει να παρουσιάσει εντυπωσιακό έργο, αλλά που βρέθηκε μπλεγμένος στα δίχτυα του εκκλησιαστικού και δεν μπορεί να ξεμπερδέψει.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ της Κοινότητας Σίδνεϊ ουσιαστικά «τινάζει στον αέρα» και την Ομοσπονδία Κοινοτήτων. Το χάσμα που χωρίζει πλέον Σίδνεϊ και Αδελαΐδα είναι αγεφύρωτο…
Άσε που μάλλον έχουν δημιουργηθεί και «καχυποψίες»…
ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή, ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα της αναγνώρισης των μυστηρίων των Γ.Ο.Χ. ενώ και οι Έλληνες διπλωματικοί φέρεται να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί έναντι τους.
Μαθαίνω, δε, ότι η επιμονή των της Αδελαΐδας να έχουν και τους εκπροσώπους των Γ.Ο.Χ. στις συναντήσεις τους με Έλληνες διπλωματικούς μόνο προστριβές θα επιφέρει…
ΚΑΙ φυσικά, για όσους ενδιαφέρονται και για το «κανονικό» σκέλος του όλου ζητήματος υπάρχει και η καταγγελία του Μητροπολίτη Μιλάνου (δημοσιεύθηκε στο «Νέο Κόσμο» της περασμένης Δευτέρας) που υποστηρίζει ότι δεν χειροτόνησε τον επικεφαλής των Γ.Ο.Χ. στην Αυστραλία, Αυξέντιο.
Αν η καταγγελία αληθεύει, τότε τίθεται θέμα ηθικής τάξης για τον κ. Αυξέντιο.
Γενικώς; Κουλουβάχατα…
ΟΠΩΣ γράφει αναλυτικά ο Κ. Νικολόπουλος στην πρώτη σελίδα, τα Ελληνικά θα περιληφθούν στο πρόγραμμα Διδασκαλίας των Γλωσσών.
Πρόκειται για μια νίκη της παροικίας που έλαβε μέρος σε εκστρατεία που ξεκίνησε και ο «Νέος Κόσμος» με τη συγκέντρωση χιλιάδων υπογραφών.
Που σημαίνει ότι αν ο αγώνας είναι δίκαιος και γίνει συντονισμένα και μαζικά, έχει και θετικά αποτελέσματα.
ΟΜΩΣ τώρα πρέπει να κινητοποιηθούμε για να πειστούν και τα παιδιά να κάνουν το μάθημα των Ελληνικών στα δημόσια σχόλια.
Διαφορετικά η «νίκη» θα είναι χωρίς αντίκρισμα…
ΜΕ την ευκαιρία, λέγεται, πως θα κερδηθεί και η μάχη για τα Ελληνικά στο δημοτικό του Wales Street στο Thornbury. Πάντα τέτοια…
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ η παρθενική ομιλία της Σοφίας Κώτση στη Βουλή της Νέας Νότιας Ουαλίας.
Η κ. Κώτση είναι το νέο μέλος, ελληνικής καταγωγής, του μεγαλύτερου – και αρχαιότερου – πολιτειακού κοινοβουλίου της Αυστραλίας.
Στην παρθενική της ομιλία, μίλησε για την ελληνική καταγωγή της, τους αγώνες της μεταναστευτικής της οικογένειας, την προσπάθειά της για τα Ελληνικά και τα δίκαια των εργαζομένων.
ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΣΑ την περασμένη εβδομάδα και θα το επαναλάβω και τώρα.
Ο «Νέος Κόσμος», όχι μόνο δεν έχει κανένα πρόβλημα με το Ελληνικό Μουσείο, αλλά αντιθέτως το στηρίζει και προβάλλει με κάθε δυνατό τρόπο τις εκδηλώσεις του.
Άλλο ήταν το νόημα του δημοσιεύματος για το Ιταλικό Μουσείο.
Το νόημα ήταν το εξής:
Η κυβέρνηση Μπρακς και, ακολούθως, η κυβέρνηση Μπράμπι, υποσχέθηκε κάποια εκατομμύρια δολάρια για την αναβάθμιση των «πολιπολιτισμικών» γειτονιών της πόλης. Του Chinatown, του Lonsdale Street και του Lygon Street.
Οι Ιταλοί, λοιπόν, αξιοποίησαν τα εκατομμύρια που τους αντιστοιχούσαν και έκαναν το Μουσείο τους.
Αντιθέτως, η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης ακόμα να αξιοποιήσει τα χρήματα που της προσφέρθηκαν.
Καμιά μομφή για το Ελληνικό Μουσείο. Αυτά για την ώρα και ελπίζω να μην χρειαστεί να ανοίξει άλλη συζήτηση. Δεν ωφελεί…
ΕΧΩ την αίσθηση ότι το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, που ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες, είχε εντυπωσιακή επιτυχία, όσον αφορά την προσέλευση κοινού. Ειδικά νέων…
Κι άλλο! Κι άλλο!
ΑΠΟΨΕ βέβαια το παροικιακό ενδιαφέρον στρέφεται στη συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στη Μελβούρνη.
Αυτοί που την είδαν στο Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη με διαβεβαιώνουν ότι είναι η πιο αξιόλογη συναυλία που έχει δοθεί στην Αυστραλία.
Οι ίδιοι μου λένε ότι στην Αδελαΐδα το κοινό ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτικό.
Αντιθέτως, το Σίδνεϊ ήταν εκδηλωτικό στα παλιά τραγούδια του Νταλάρα αλλά «συγκρατημένο» στα νέα του τραγούδια, τα οποία προφανώς δεν γνώριζε.
Και πώς να τα γνωρίζει, αφού τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης ή μας ταράζουν στο «σκυλέ» ή επιμένουν στα παλιά… Καμιά πρόοδος στο ελληνικό τραγούδι…
Να δούμε, τώρα, πώς θα αντιδράσει το κοινό της Μελβούρνης…
ΜΙΑ ωραία εκδήλωση για τα 30 χρόνια της τηλεόρασης της SBS και τα 35 του ραδιοφώνου της SBS έγινε προχθές στο Σίδνεϊ.
Βρέθηκαν εκεί πολλοί απ’ αυτούς που ξεκίνησαν, στήριξαν, δημιούργησαν και ανέπτυξαν την SBS. Αλλά ήταν και κτυπητές οι απουσίες άλλων που προσέφεραν πολλά στον οργανισμό.
Το πιο παρήγορο; Η ευχή του υπουργού Επικοινωνιών, γερουσιαστή Κονρόϊ, να γιορτάσει άλλα 30 χρόνια… Αν το πιστεύει, σημαίνει ότι για την ώρα το μέλλον της είναι εξασφαλισμένο (αλλά όχι και αυτό της ελληνικής ραδιοφωνικής εκπομπής).
Μια ένσταση όμως: Η SBS πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες της. Στις εθνικές μειονότητες…
