Ο Γιάννης Αγγελάκας – ο ιδρυτής, στιχουργός και τραγουδιστής του θρυλικότερου ροκ συγκοτήματος στην Ελλάδα «Τρύπες» – είναι ένας ανήσυχος άνθρωπος που εξελίσσεται και γι’ αυτό είναι διαχρονικός. Οι στίχοι και η ποίησή του κρύβουν μεγάλη δύναμη και πειραματισμό και γι’ αυτό εξακολουθεί να είναι ένας από τους αγαπημένους καλλιτέχνες στον ελλαδικό χώρο. Μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα σε ένα προάστιο της Θεσσαλονίκης – όπου βρίσκεται το σπίτι-στούντιό του – και σε ένα χωριό του Ψηλορείτη στην Κρήτη – όπου συμμετέχει σε γλέντια-μυσταγωγίες με λαούτα, λύρες και αρκετή ρακή -, αποφεύγοντας τις μεγάλες πόλεις στις οποίες κατεβαίνει μόνο για συναυλίες.

Το ογκώδες αυτό (300 και πλέον σελίδων) βιβλίο είναι συλλογή στίχων, συνεντεύξεων ή συνομιλιών του Αγγελάκα με δημοσιογράφους ενώ δημοσιεύεται και μια συζήτηση – αδημοσίευτη για πολλά χρόνια – με τον Χ. Ιωαννίδη.

Ο μουσικοκριτικός και δημοσιογράφος Άκης Λαδικός δεν θα μπορούσε να προλογίσει αλλιώς το βιβλίο παρά με στίχους του ίδιου του Αγγελάκα: «Άνοιξη 1985. / Μύριζε βροχή. / Ο ήλιος πάλευε ν’ ανοίξει δρόμο ανάμεσα στα γκρίζα σύννεφα. / Ο καφές παγωμένος. / Το δωμάτιο μυρίζει λιωμένο βινύλιο…  / Το κλικ ενός πειρατή σού καίει τα σωθικά. / Τρύπες…» για να συνεχίσει ο ίδιος:
«Δεκαπέντε χρόνια μετά προσπαθώντας να ταξινομήσεις σχέσεις, ήχους, απόψεις, στίχους, έρωτες και στάσεις ζωής, αντιλαμβάνεσαι το αυτονόητο… ότι οι Τρύπες είναι για τον καθένα μια προσωπική υπόθεση».

Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ο Αγγελάκας συνέχισε τη δράση του και σχημάτισε ένα μάλλον εφήμερο, αλλά σημαντικό από πλευράς μουσικών αναζητήσεων και δουλειάς σχήμα, τους “Επισκέπτες” τα μέλη του οποίου συγκεντρώνονται στο σπίτι του Αγγελάκα όπου κάνουν και τις πρόβες τους. Στο ενεργητικό τους έχουν επίσης συνεργασίες και κοινές συναυλίες με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Γιώργο Ξυλούρη και άλλους, ενώ τελευταία ο Αγγελάκας έχει σχηματίσει ένα άλλο σχήμα με τους Coti K και Νίκο Βελιώτη που συνεχίζουν τις αναζητήσεις και τους πειραματισμούς. Στα συν επίσης του Αγγελάκα η μουσική στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά».

Αυτές τις μέρες βγήκε στους ελληνικούς κινηματογράφους η ταινία «Ταξιδιάρα Ψυχή», της Αγγελικής Αριστομενοπούλου, η οποία βραβεύτηκε με το Fipresci των διεθνών κριτικών στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η ταινία μας φέρνει σε πρώτο πλάνο τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Γιάννη Αγγελάκα, εμπλουτισμένη με αποσπάσματα ζωντανών εμφανίσεων των “Τρυπών”.

Η σκηνοθέτης λέει ότι «αν ο Γιάννης ήταν άνθρωπος χωρίς συνέπεια λόγων και πράξεων στην καθημερινή του ζωή, όπως πολλοί άλλοι στον καλλιτεχνικό χώρο, δεν θα με ενδιέφερε να κάνω μια ταινία για κείνον».

Ο Γιάννης Αγγελάκας γεννήθηκε το 1959 στη Θεσσαλονίκη. Εκτός από το παρόν βιβλίο έχουν επίσης δημοσιευτεί τα βιβλία του «Σάλια, Μισόλογα και Τρύπιοι Στίχοι» (συλλογή πεζών και στίχων) και «Πώς Τολμάς και Νοσταλγείς Τσόγλανε;»