Όσες φορές κι αν πας στον Μιστρά δεν είναι αρκετές. Ελάχιστα μέρη στην Ελλάδα διατηρούν μια τέτοια ατμόσφαιρα κι ένα τόσο σημαντικό σύνολο βυζαντινών και μεσαιωνικών μνημείων.
Οι κεραμιδένιες στέγες του Μιστρά υψώνονται κάτω από τις μολυβένιες ορθοπλαγιές του Ταΰγετου και ορίζουν έναν από τους πιο συναρπαστικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας. Η ανείπωτης γραφικότητας βυζαντινή πόλη δημιουργήθηκε εκεί όπου αρχικά υπήρχε ένα σκέτο κάστρο, το οποίο ίδρυσε το 1249 ο Γουλιέλμος Βιλεαρδουίνος, στον λόφο που λεγόταν Μυτζηθράς (λένε πως θύμιζε στην όψη το γνωστό νόστιμο τυρί).
Αργότερα χτίστηκαν ολόγυρα πολλά πέτρινα σπιτάκια και από το 1262, όταν ο Μοριάς πέρασε στους Βυζαντινούς, ο Μιστράς έγινε η ισχυρότερη βυζαντινή πολιτεία στη Νότια Ελλάδα και πρωτεύουσα στο Δεσποτάτο του Μορέως. Οι Καντακουζηνοί και οι Παλαιολόγοι δεσπότες του Μιστρά έχασαν την πόλη και το Δεσποτάτο το 1460 και παρά τους τρεισήμισι αιώνες τουρκοκρατίας, διατήρησε έως σήμερα μια αξιόλογη εικόνα του βυζαντινού του μεγαλείου.
Ενας λαβύρινθος από πέτρινα δρομάκια οδηγεί σε επτά πανέμορφες βυζαντινές εκκλησίες με μοναδική αρχιτεκτονική, βυζαντινά οικόσημα και εκπληκτικές τοιχογραφίες, στο κάστρο με την εξαίσια θέα στην κοιλάδα του Ευρώτα με τις ροδοδάφνες και τις πορτοκαλιές, και στα παλάτια των Δεσποτών του Μιστρά, όπου νομίζεις ότι ξαναζωντανεύει ο μεσαιωνικός Μοριάς. Κι αν τύχει και χτυπήσει κάποια καμπάνα της καστροπολιτείας ο αέρας φέρνει από μακριά τους στίχους του Άγγελου Σικελιανού: «Μες στη ροδόφωτη αυγή, για Σε Μεγαλομάτα, τα σημαντήρια εσήμαναν Μυστρά και Καλαμάτα».
Από την πάνω πύλη ένα καλντερίμι οδηγεί στην κορυφή του βουνού, στο φράγκικο κάστρο. Οπως καταλαβαίνετε, η θέα από εδώ είναι συναρπαστική καθώς μπροστά σας απλώνεται ένα πανόραμα του κάμπου της Σπάρτης και της κοιλάδας του Ευρώτα.
Ένα δεύτερο καλντερίμι διασχίζει την Άνω Χώρα και σας οδηγεί στην Κάτω περνώντας από τα σπουδαιότερα μνημεία της καστροπολιτείας: τα παλάτια, τους ναούς της Αγίας Σοφίας, του Αγίου Νικολάου και το μοναστήρι της Παντάνασσας, τη μονή Βροντοχίου με τα δύο καθολικά της, τους Αγίους Θεοδώρους και την Οδηγήτρια (ή Αφεντικό), τον ναό της Περιβλέπτου με τις θαυμάσιες αγιογραφίες του. Κοντά στην Κάτω πύλη, όπου θα τελειώσει η περιήγησή σας, βρίσκεται η μητρόπολη του Μιστρά, ο Άγιος Δημήτριος.
Μετά το 1262 όταν ξεκίνησε η δοξασμένη εποχή του Μιστρά, χτίστηκε γύρω από το κάστρο η Ανω Χώρα που ήταν τειχισμένη. Αργότερα φτιάχτηκαν και άλλα σπίτια εξωτερικά και δημιουργήθηκε η Κάτω Χώρα, ενισχυμένη με τείχος και αυτή. Ο Μιστράς ήκμασε επί Μανουήλ Καντακουζηνού (1349-1380). Από τον επόμενο δεσπότη, τον Θεόδωρο Παλαιολόγο, ξεκίνησε η παρακμή που τον οδήγησε στα χέρια των Τούρκων το 1460, οι οποίοι έφυγαν πυρπολώντας την πόλη το 1825. Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στη Σπάρτη και οι τελευταίοι έφυγαν από τον Μιστρά το 1953, όταν ξεκίνησε η συντήρηση των μνημείων από την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Το 1989 με απόφαση της Unesco συμπεριελήφθη στον κατάλογο μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
