Στα 15 του χρόνια είδε τη σύνθεσή του «Διασπορά» να παρουσιάζεται από τη Συμφωνική Ορχήστρα Μελβούρνης. Ήταν η πρώτη φορά στα ιστορικά της υψηλού κύρους ορχήστρας της χώρας που παρουσίασε τη δουλειά ενός τόσο νέου συνθέτη. Στα 16 του κερδίζει το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Μουσικών Σπουδών για τη σύνθεση και εκτέλεση της «Οδύσσειας στο Αιγαίο», σύνθεση που παρουσίασε λίγους μήνες αργότερα με την Συμφωνική Ορχήστρα της Αδελαΐδας. Στα 20 του χρόνια περιοδεύει σε Ρωσία, Εσθονία, Αγγλία, Ιαπωνία και Ολλανδία παρουσιάζοντας το Κονσέρτο Νο1 του Σοστακόβιτς και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Σήμερα στα 25 του χρόνια, ο ομογενής πιανίστας και συνθέτης Στέφανος Κασσομένος φέρει επάξια τον τίτλο του ταλαντούχου συνθέτη και πιανίστα, τίτλο που του δόθηκε από επιφανείς κριτικούς τόσο της Αυστραλίας αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας.

Η εικόνα του Στέφανου μπροστά από το πιάνο του καθώς εκτελεί συνθέσεις μεγάλων συνθετών αλλά και δικές του μου δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου που ζει την μεγαλύτερη στιγμή της ζωής του. Με πάθος που κυριεύει κάθε μυ του προσώπου του και κάθε κίνηση του σώματός του, αφήνεται στις νότες και ζει για τις νότες, για τις προτάσεις των συναισθημάτων που δημιουργεί, όπως αποκάλεσε εύστοχα κάποτε την μουσική ο Βίκτορ Ουγκώ. Η εικόνα του Στέφανου καθώς μοιραζόμαστε έναν καφέ είναι διαφορετική αλλά και όμοια την ίδια στιγμή. Ένας νέος γεμάτος ζεστασιά, χιούμορ, καλλιεργημένος, προβληματισμένος για το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, δεμένος με την ελληνική του καταγωγή, αλλά και γεμάτος ενέργεια που δεν μπορείς να παραβλέψεις καθώς περιγράφει τα μελλοντικά του σχέδια.

Ο Στέφανος ολοκλήρωσε με Honours το πτυχίο του, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης και στο ιστορικό του έχει τουλάχιστον 15 πρώτα βραβεία για σόλο εκτελέσεις αλλά και για εμφανίσεις του με άλλους μουσικούς. Τα τελευταία χρόνια στα πολλά του μουσικά ενδιαφέροντα προστέθηκε και η διεύθυνση ορχήστρας και στις αρχές του 2010 επιλέχθηκε ως ο διευθυντής της ορχήστρας Percy Grainger και από του χρόνου θα είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής και ο κύριος διευθυντής Ορχήστρας Μουσικής Δωματίου της Μελβούρνης. Από το 2006 εμφανίζεται με το The Yarra Trio, μία ανσάμπλ νέων εκτελεστών και το Duo Axis, όπου μαζί με τον τσελίστα Μάικλ Ντάλενμπεργκ ερμηνεύουν δικές του και όχι μόνο συνθέσεις.

Μπορεί οι μουσικές προτάσεις που δημιουργεί ο Στέφανος να φέρουν την σφραγίδα μίας δυτικοευρωπαϊκής μουσικής παράδοσης, αλλά η έμπνευσή του όπως θα διαπιστώσετε είναι ελληνική. Ας γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα τον νεαρό πιανίστα που έβαλε τη μελωδία του Αιγαίου στις παρτιτούρες των Συμφωνικών Ορχηστρών της Αυστραλίας.

– Μεγάλωσες με ελληνική μουσική;
Με Ζαμπέτα μεγάλωσα.

– Αισθητή η μουσική διαφορά μεταξύ Ζαμπέτα και Μπετόβεν.
Ναι ξέρω, αλλά οι γονείς μου ήταν πάντα λάτρεις της μουσικής γενικότερα. Με έβαλαν να μάθω πιάνο στα τέσσερα και όταν είδαν ότι αυτό  μου άρεσε με στήριξαν και με ενθάρρυναν να συνεχίσω.

– Αριστούχος μαθητής. Σε πίεσαν ποτέ να γίνεις δικηγόρος, γιατρός ή τέλος πάντων επιστήμονας και να παρατήσεις την μουσική;
Ποτέ. Μπήκα στο πανεπιστήμιο να ολοκληρώσω διπλό πτυχίο στα Νομικά και τις Μουσικές Σπουδές και θα ολοκλήρωνα και τα δύο πτυχία αλλά μετά το πρώτο έτος στην Νομική κατάλαβα ότι η μουσική ήταν αυτό που ήθελα να κάνω και έτσι και έγινε.

-Στα 16 σου συνθέτεις την «Διασπορά», η πρώτη σου σύνθεση;
Όχι από τα 7 μου συνέθετα. Η «Διασπορά» ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη μου σύνθεση. Ήμουν ακόμα μαθητής στο σχολείο τότε και η ιστορία των γονιών μου με ενέπνευσε.

-Γιατί αποφάσισες να συνθέσεις μουσική;
Θέλω να επικοινωνήσω.

-Τι είναι αυτό που θες να επικοινωνήσεις;
Προσωπικές εντυπώσεις, πολιτικές ιδέες και φιλοσοφικές μου αναζητήσεις. Για παράδειγμα τώρα συνθέτω 24 κομμάτια για πιάνο, βιολί και τσέλο. Το καθένα είναι σε τρεις κινήσεις και αντιστοιχεί σε κάθε βιβλίο της Ιλιάδας του Ομήρου. Με εμπνέουν τα αρχαία ελληνικά κείμενα και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Δεν είναι ίσως τυχαίο το ότι ονόμασα την δεύτερη μεγάλη μου σύνθεση «Οδύσσεια του Αιγαίου». Ήταν μια καθαρά προσωπική εμπειρία μετά από το ταξίδι μου στην Ελλάδα.

-Ελληνικά θέματα, ελληνικές φιλοσοφικές αναζητήσεις με δυτικοευρωπαϊκή μουσική παράδοση ως μουσική τους σφραγίδα;
Αυτή είναι η μουσική στην οποία έμαθα να εκφράζομαι. Από την άλλη πιστεύω ότι η μουσική είναι ανεξάρτητη και αν μπορείς να βάλεις την κλασσική μουσική να εκφράσει την ελληνική κουλτούρα πέρα από το μπουζούκι όπως έκαναν ο Σκαλκώτας ή ο Ξενάκης αξίζει να προσπαθήσεις. Η ελληνική κουλτούρα είναι κάτι παραπάνω από σουβλάκι και μπουζούκι, πιστεύω.

-Σκέφτηκες ποτέ να γράψεις τραγούδια. Απλούστερες μουσικές προτάσεις;
Έγραψα κάποια τραγούδια τα οποία στήριξα σε ποίηση Robert Graves και τα οποία αναφέρονταν στους μύθους του Αισώπου. Μου βγήκαν στο ίδιο στυλ. Θα ήθελα όμως κάποια στιγμή να γράψω και τραγούδια λίγο πιο βατά για μεγαλύτερο κοινό.

-Αν σε εξόριζαν σε ένα μοναχικό νησί τη μουσική ποιών συνθετών θα έπαιρνες μαζί σου;
Δύσκολη ερώτηση, θα μπορούσα να πάρω ολόκληρη βαλίτσα;

-Όχι. Ας πούμε λιγότερους από πέντε.
Λοιπόν Μάρλοου, Προκόφιεφ, Μπραμς και… Σούμπερτ. Σίγουρα όχι Σοπέν ή Λιστ.

-Γιατί Προκόφιεφ;
Γιατί η μουσική του είναι πολύπλευρη, «αποτελεσματική» με μεγάλη δόση σαρκασμού.

-«Αποτελεσματική»;
Εννοώ επικοινωνιακά.

-Μελλοντικά σου σχέδια;
Ετοιμάζω την μουσική για δύο νέα μιούζικαλ ένα εκ των οποίων στηρίζεται στον αρχαίο ελληνικό μύθο της Ηχούς. Όπως σου ανέφερα συνθέτω 24 κομμάτια για βιολί, τσέλο και πιάνο, υπάρχουν πολλές εμφανίσεις φέτος. Κατάφερα τελικά να πάρω τις παρτιτούρες της μουσικής του Σκαλκώτα την οποία τώρα μελετάω και ελπίζω κάποια στιγμή να την παρουσιάσω.

– Μια επιτυχημένη καριέρα στο τομέα της κλασσικής μουσικής προϋποθέτει Ευρώπη. Είσαι έτοιμος για μία πιθανή μετακόμιση;
Και ναι και όχι, αλλά αν αυτό είναι απαραίτητο…
Στις 24 Νοεμβρίου ο Στέφανος Κασσομένος θα δώσει για άλλη μία φορά μία παράσταση πάθους, ταλέντου και μουσικής έκφρασης απόλυτης τελειότητας στην Αυστραλιανή Ακαδημία Μουσικής. Αν θέλετε να δείτε και να ακούσετε από κοντά τον ομογενή ιδιοφυή μουσικό μπορείτε να  πάτε στις 24 Νοεμβρίου στις 7.00 το βράδυ στο South Melbourne Town Hall που βρίσκεται 210 Bank Street, South Melbourne