Τέσσερις αφετηρίες – Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ιωάννινα – προορισμοί ιδανικοί για μια σύντομη απόδραση από την πόλη. Τοπία καταπράσινα, πνιγμένα στα έλατα, με εξαιρετικούς ξενώνες που εξασφαλίζουν μοναδικές στιγμές χαλάρωσης μπροστά στη ζεστασιά του τζακιού, αλλά και εναλλακτικές δραστηριότητες για τα ανήσυχα πνεύματα, αποτελούν το καλύτερο αντίδοτο στην πίεση της καθημερινότητας.

ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑ – ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

Ένας από τους διασημότερους χειμερινούς προορισμούς της Ελλάδας, σε υψόμετρο 850, ενδείκνυται για μικρή ή μεγάλη απόδραση από την Αθήνα. Την υποδοχή στους ταξιδιώτες αναλαμβάνουν οι ντόπιοι παραγωγοί στην είσοδο του κεντρικού καλντεριμιού. Λίγα μέτρα πιο κάτω θα καταλάβετε αμέσως γιατί ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μία επίσκεψή του στη Μακρινίτσα τη χαρακτήρισε το Μπαλκόνι του Πηλίου. Η θέα στην πόλη του Βόλου και το λιμάνι είναι μαγευτική. Επόμενος σταθμός, η κεντρική πλατεία με τα αιωνόβια πλατάνια.

Εδώ δεσπόζει η κρήνη με τα χρυσά λιοντάρια ή το αθάνατο νερό και δίπλα της η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, κτισμένη το 1792, σε πηλιορείτικο ρυθμό. Αξίζει να περπατήσετε στα καλντερίμια της Μακρινίτσας για να ανακαλύψετε τις άγνωστες και πανέμορφες γωνιές της (πληροφορίες και στο www.makrinitsa.gr). Λίγα μέτρα κάτω από την πλατεία αξίζει να επισκεφθείτε το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου, που στεγάζεται στο αρχοντικό Τοπάλη (του 1844).

ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ – ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ

Οι εικόνες εναλλάσσονται συνεχώς. Ήρεμες, καταπράσινες μικρές κοιλάδες σε ένα άγριο ορεινό ανάγλυφο που δημιουργούν βουνά, φαράγγια άγρια και δυσπρόσιτα αλλά και ποτάμια, άλλοτε ήρεμα και άλλοτε ορμητικά. Όλα αυτά συμπληρώνονται από μικρά παραμυθένια χωριά με φιλόξενους ανθρώπους. Δύο από αυτά είναι οι Κορυσχάδες, πνιγμένοι στα έλατα, σε υψόμετρο 940, με πέτρινα αρχοντικά στα καλντερίμια που απλώνονται στην πλαγιά του βουνού, και το Μεγάλο Χωριό, χτισμένο σε πλαγιά της Καλιακούδας, σε υψόμετρο 720 και περιτριγυρισμένο από καρυδιές, πλατάνια, έλατα.

Στον δρόμο για τον Προυσό επιβάλλεται στάση στο Φαράγγι Κλειδί και στα Πατήματα της Παναγίας (τα ίχνη από πέλματα που διακρίνονται στα απότομα βράχια και κατά την παράδοση είναι αυτά που άφησε στο πέρασμά της η Παναγία μεταφέροντας την εικόνα της στη Μονή της Προυσιώτισσας). Το μοναστήρι που πιθανότατα δημιουργήθηκε την περίοδο της Εικονομαχίας (829-842 μ.Χ.) βρίσκεται σε απόκρημνη πλαγιά λίγο πριν από τον οικισμό Προυσό. Στο μουσείο της Μονής εκτίθεται, μεταξύ των άλλων, και το σπαθί του Καραϊσκάκη.

ΒΥΤΙΝΑ – Η ΣΤΑΡ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Γεμάτη ζεστούς ξενώνες, μια ανάσα από το Μαίναλο και το χιονοδρομικό του κέντρο, η Βυτίνα θεωρείται δικαίως η σταρ της Αρκαδίας. Χαλαρώστε μπροστά στο τζάκι του δωματίου ή σε κάποια καφετέρια και περπατήστε στον οικισμό. Στο κέντρο του θα δείτε την εκκλησία του Αγίου Τρύφωνος (η οποία κτίστηκε το 1846) ντυμένη στην είσοδο με το χαρακτηριστικό τοπικό μαύρο μάρμαρο.

Δίπλα λειτουργεί το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού (τηλ. 27950-22.329 Δήμος Βυτίνας και 27950-29.010 ΚΕΠ Βυτίνας), με παραδοσιακές φορεσιές, μαγειρικά σκεύη και πολλά άλλα αντικείμενα από το 1800 και μετά. Στα στενά θα ανακαλύψετε αρκετά αλλά κυρίως ερειπωμένα πέτρινα σπίτια κτισμένα στο ύφος των λαγκαδινών μαστόρων. Απολαυστικός είναι ο περίπατος στον περίφημο Δρόμο της Αγάπης» αλλά και στο δασάκι της Βυτίνας, έναν μικρό παράδεισο με περίπου 3.780 πανύψηλα πεύκα.

ΤΡΙΚΑΛΑ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ – ΑΡΩΜΑ ΕΛΒΕΤΙΑΣ

Μόλις μιάμιση ώρα από την Αθήνα, σε ένα τοπίο που θυμίζει Ελβετία, με ένα μίνι χιονοδρομικό και πολλούς ζεστούς ξενώνες, τα Τρίκαλα Κορινθίας είναι ο απόλυτος προορισμός για την απόδραση του Σαββατοκύριακου. Απλώνονται σε τρεις συνοικίες (Κάτω, Μεσαία, Άνω) οι οποίες Παρασκευή βράδυ, το αργότερο Σάββατο πρωί, γεμίζουν από κόσμο.

Από τα Άνω Τρίκαλα με το ερειπωμένο σπίτι των Νοταραίων και τους ναούς του Αγίου Γερασίμου και του Αγίου Δημητρίου (του 1675) θα αρχίσετε την εξερεύνηση της Ζήριας και αφού περάσετε από το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Βλάση, θα φτάσετε στην είσοδο του χιονοδρομικού κέντρου της Ζήριας (ονομάζεται Αθλητικό Κέντρο) που απέχει περίπου 500 μ. από τον δρόμο.