Η άρ­νη­ση της η­γε­σί­ας της α­ξιω­μα­τι­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης να πρι­μο­δο­τή­σει τους Πρά­σι­νους – στις πο­λι­τεια­κές ε­κλο­γές της 27ης Νο­εμ­βρί­ου – με τις δεύ­τε­ρες προ­τι­μή­σεις των ψη­φο­φό­ρων της, ερ­μη­νεύ­ε­ται ως «θαρ­ρα­λέ­α» και «έ­ντι­μη» α­πό­φα­ση αρ­χών, που ει­σά­γει νέ­α ή­θη στην πο­λι­τι­κή ζω­ή της Βι­κτω­ρί­ας.
Ταυ­τό­χρο­να και «πο­λι­τι­κή αυ­το­κτο­νί­α», διό­τι το δια­κύ­βευμα εί­ναι ε­ξαι­ρε­τι­κά με­γά­λο για το Συ­να­σπι­σμό των συ­ντη­ρη­τι­κών κομ­μά­των, κυ­ρί­ως για τους Λί­μπε­ραλ­ς που εί­ναι ο ισχυ­ρός ε­ταί­ρος της πο­λι­τι­κής συμ­μα­χί­ας με τους Ε­θνι­κούς (National Party).

Κα­τά γε­νι­κή ε­κτί­μη­ση, η α­πό­φα­ση του Λί­μπε­ραλ Πάρ­τι να θέ­σει τε­λευ­ταί­ους τους Πρά­σι­νους στη λί­στα προτί­μη­σης των ψη­φο­φό­ρων του (How to vote card) – σε όλες τις έ­δρες της βου­λής και της γε­ρου­σί­ας – μειώ­νει αι­σθη­τά, αν δεν μη­δε­νίζει, τις πι­θα­νό­τη­τες νί­κης του στις ε­πι­κείμε­νες ε­κλο­γές, διό­τι θα του στε­ρή­σει ση­μα­ντι­κό πο­σο­στό α­να­γκαί­ων ψή­φων στη δεύ­τε­ρη κα­τα­νο­μή.

 Α­ντί­θε­τα, το Ερ­γα­τι­κό Κόμ­μα δεν δια­κιν­δυ­νεύ­ει την πα­ρα­μονή του στην ε­ξου­σί­α. Θα δώ­σει τις δεύ­τε­ρες προ­τι­μή­σεις του στους Πρά­σι­νους σε 79, α­πό τις 88 έ­δρες της πο­λι­τεια­κής βου­λής και πέ­ντε έ­δρες της πο­λι­τειακής γε­ρου­σί­ας (Southern Metropolitan, Eastern Metropolitan, Western Metropolitan, Southern Victoria και Northern Victoria), ε­νώ σε άλ­λες έ­δρες θα δώ­σει προ­τε­ραιό­τη­τα σε άλ­λα κόμ­μα­τα, ε­κτός των Λί­μπε­ραλ­ς.
Οι Λί­μπε­ραλ­ς κα­τε­βαί­νουν στις ε­κλο­γές με στό­χο ε­νιαί­α στρο­φή του­λά­χι­στον 6,5% κα­τά της κυ­βέρ­νη­σης Μπρά­μπι, που θα τους δώ­σει τις 13 έ­δρες που χρειά­ζο­νται για να σχη­μα­τί­σουν κυ­βέρ­νη­ση.

Ο αρ­χη­γός των Λί­μπε­ραλ­ς, Τε­ντ Μπάιλιου, δη­λώ­νει, ό­τι η συ­ντη­ρη­τι­κή πα­ρά­τα­ξη διεκ­δι­κεί την ε­ξου­σί­α στη­ρι­ζό­με­νη στις δι­κές της δυ­νάμεις, ό­χι στη στή­ρι­ξη τρί­του, και­ρο­σκο­πι­κού πο­λι­τι­κού κόμ­μα­τος, σαν τους Πρά­σι­νους, που δεν συγ­γε­νεύ­ουν ι­δε­ο­λο­γι­κά με τα κόμ­μα­τα του Συ­να­σπι­σμού και εί­ναι διάτ­το­ντες στο πο­λι­τι­κό στε­ρέ­ωμα της Αυ­στρα­λί­ας.

 Ο κ. Μπάι­λιου δη­λώ­νει, ό­τι συμ­φω­νεί με την από­φα­ση του κόμ­μα­τός του να μην υ­πο­θη­κεύ­σει το μέλ­λον του με α­ντάλ­λαγ­μα πρό­σκαι­ρα πο­λι­τι­κά ο­φέ­λη α­πό τη συ­νερ­γα­σί­α με τους Πρά­σι­νους, ού­τε να συ­μπρά­ξει με τους Πρά­σι­νους με κίνδυ­νο να προ­κα­λέ­σει α­κυ­βερ­νη­σί­α, ό­μοια ε­κεί­νης που προ­κά­λε­σαν οι ε­κλο­γικές συμ­μα­χί­ες στις ε­θνι­κές ε­κλο­γές του πα­ρελ­θό­ντος Αυ­γού­στου. Θαρ­ρα­λέ­α, πραγ­μα­τι­κά, η α­πό­φα­ση του Τε­ντ Μπάιλιου να στη­ρί­ξει την α­πό­φα­ση του κόμ­μα­τός του, αλ­λά α­σύμ­φο­ρη, πο­λι­τι­κά, για το Συ­νασπι­σμό διό­τι, κα­τά τον Τζεφ Κέ­νετ και άλ­λα ε­πώ­νυ­μα στε­λέ­χη της δε­ξιάς παρα­γνω­ρί­ζει το γε­γο­νός, ό­τι «ο ε­χθρός της συ­ντη­ρη­τι­κής πα­ρά­τα­ξης εί­ναι το Ερ­γα­τι­κό Κόμ­μα, δεν εί­ναι οι Πρά­σι­νοι». Κα­τά τον κ. Κέ­νετ και τους ο­μο­ϊ­δε­άτες του, το συμ­φέ­ρον της πα­ρά­τα­ξης ε­πι­βά­λει τη συ­νερ­γα­σί­α «α­κό­μη και με το διά­βο­λο» – που εί­χε ει­πεί ο Χα­ρί­λα­ος Φλω­ρά­κης για να δι­καιο­λο­γή­σει τη συνερ­γα­σί­α του ΚΚΕ με τη Νέ­α Δη­μο­κρα­τί­α για να στεί­λουν τον Αν­δρέ­α στο Ει­δικό Δι­κα­στή­ριο – ε­άν η συ­νερ­γα­σί­α αυ­τή βο­η­θή­σει να ε­πα­νέλ­θει ο Συ­να­σπι­σμός στην ε­ξου­σί­α.

Υ­πεν­θυ­μί­ζε­ται, ό­τι στις πο­λι­τεια­κές ε­κλο­γές του 2006 το Ερ­γατι­κό Κόμ­μα ε­πα­νε­ξε­λέ­γη με ση­μα­ντι­κές α­πώ­λειες. Η δύ­να­μή του στη βου­λή μειώ­θη­κε στις 55, α­πό 62 έ­δρες που εί­χε στη βου­λή του 2002, ε­νώ η δύ­να­μη του Συ­να­σπι­σμού αυ­ξή­θη­κε σε 32 έ­δρες, α­πό 24 έ­δρες (Λίμπε­ραλ­ς 17-Νά­σιο­ναλ Πάρ­τι 7) που εί­χε ε­ξα­σφα­λί­σει στις ε­κλο­γές του 2002.

 Υ­πεν­θυ­μί­ζε­ται, ε­πί­σης, ό­τι στις ε­κλο­γές του 2006 οι Πρά­σι­νοι εί­χαν λά­βει 10,04%, πο­σο­στό που καρ­πώ­θη­κε το Ερ­γα­τι­κό Κόμ­μα στη δεύ­τε­ρη κα­τα­νο­μή.
Σή­με­ρα, η δύ­να­μη των Πρα­σί­νων στη Βι­κτω­ρί­α υπο­λο­γί­ζε­ται σε 16%, βλέ­πε τε­λευ­ταί­ες δη­μο­σκο­πή­σεις AGE/Nilesen και Newspoll, πο­σο­στό που ε­νι­σχύ­ει την α­λα­ζο­νεί­α του αρ­χη­γού του κόμ­μα­τος, γε­ρου­σια­στή Μπο­μπ Μπρά­ουν, αλ­λά δεν εγ­γυά­ται την εκ­προ­σώ­πη­σή του και στην πο­λι­τεια­κή βου­λή. Να θυ­μί­σω, ό­τι η ε­κλο­γή του πρώ­του βου­λευ­τή τους στο ε­θνι­κό κοι­νο­βού­λιο με­τά τις ε­κλο­γές του πε­ρα­σμέ­νου Αυ­γού­στου, ξύ­πνη­σε το τέ­ρας της α­λα­ζο­νεί­ας που φώλια­ζε στα μυα­λά των Πρα­σί­νων.
Με κα­τα­φα­νή έ­παρ­ση α­πό τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα των δη­μο­σκο­πή­σε­ων ο κ. Μπρά­ουν, δη­λώ­νει ό­τι στό­χος του κόμ­μα­τός του δεν εί­ναι, πλέ­ον «να κρατή­σει έ­ντι­μα τα άλ­λα πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα, αλ­λά να τα α­ντι­κα­τα­στή­σει στην εξου­σί­α», δή­λω­ση που πι­στο­ποιεί την α­πο­γεί­ω­ση των η­γε­τών της τρί­της πο­λι­τικής δύ­να­μης του τό­που.

 Το Ερ­γα­τι­κό Κόμ­μα α­πει­λεί­ται ά­με­σα σε πο­λυά­ριθ­μες, ο­ρια­κές και μη έ­δρες, ε­ντός και ε­κτός των ο­ρί­ων της μη­τρο­πο­λι­τι­κής Μελ­βούρ­νης. Με­τα­ξύ των ε­δρών που κιν­δυ­νεύ­ουν να αλ­λά­ξουν χέ­ρια εί­ναι η έ­δρα Melbourne, στην ο­ποί­α ε­κλέ­γε­ται η υ­πουρ­γός Παι­δεί­ας Bronwyn Pyke, η έ­δρα Mount Waverley στην ο­ποί­α ε­κλέ­γε­ται η υ­πουρ­γός Υ­πο­θέ­σε­ων Γυ­ναι­κών Maxine Morand η έ­δρα Bendigo East της δη­μο­φι­λούς υ­πουρ­γού Πε­ρι­φε­ρειακής Α­νά­πτυ­ξης Jacinta Allan και η έ­δρα Ripon του υ­πουρ­γού Γε­ωρ­γί­ας Joe Helper και αρ­κε­τές άλ­λες.

Ε­ξαι­ρε­τι­κά ε­πι­κίν­δυ­νη θε­ω­ρείτα η έδρα Mount Waverley, που η υ­πουρ­γός Υ­πο­θέ­σε­ων Γυ­ναι­κών Maxine Morand κρά­τη­σε με τα δό­ντια στις ε­κλο­γές του 2006 με ο­ρια­κή πλειο­ψη­φί­α 0,3%.

Ό­μοια εί­ναι η κα­τά­στα­ση και στις έ­δρες Gembrook και Forest Hill , που το Ερ­γα­τι­κό Κόμ­μα δια­τή­ρη­σε στις προ­η­γού­μενες ε­κλο­γές, ε­πί­σης με ο­ρια­κή πλειο­ψη­φί­α 0,7% και 0,8% α­ντί­στοι­χα.

 Η έ­δρα Melbourne, της υ­πουρ­γού Παι­δεί­ας, Bronwyn Pyke, εί­ναι εξ ί­σου ευά­λω­τη. Η πλειο­ψη­φί­α 2% που ε­ξα­σφά­λι­σε η κ. Pyke στις ε­κλο­γές του 2006 κά­θε άλ­λο πα­ρά εγ­γυά­ται την ε­πα­νε­κλο­γή της, κυ­ρίως εξ αι­τί­ας της αλ­λα­γής της δη­μο­γρα­φι­κής σύν­θε­σης της έ­δρας. Η ά­με­ση α­πει­λή για την κ. Pyke είναι οι Πρά­σι­νοι, που στις δύ­ο προ­η­γού­με­νες ε­κλο­γι­κές α­να­με­τρή­σεις α­νέ­βασαν ση­μα­ντι­κά τα πο­σο­στά τους, ε­νώ στις ε­θνι­κές ε­κλο­γές του Αυ­γού­στου εξέ­λε­ξαν τον πρώ­το α­ντι­πρό­σω­πό τους στο ε­θνι­κό κοι­νο­βού­λιο, τον κ. Adam Bandt.

Οι έ­δρες Prahran και Richmond εί­ναι δύ­ο α­κόμη έ­δρες στις ο­ποί­ες οι Πρά­σι­νοι α­νέ­βα­σαν τα πο­σο­στά τους στις ε­κλο­γές του 2006, αλ­λά οι πι­θα­νό­τη­τες νί­κης τους πε­ριο­ρί­ζο­νται με­τά την άρ­νη­ση των Λίμπε­ραλ­ς να τους ε­νι­σχύ­σουν με τις δεύ­τε­ρες προ­τι­μή­σεις τους.
Α­ντί­στρο­φα, οι προ­τι­μή­σεις των Πρά­σι­νων θα ή­ταν ε­ξαι­ρε­τικά ω­φέ­λι­μες για τους Λί­μπε­ραλ­ς σε δι­κές τους ο­ρια­κές έ­δρες, που κιν­δυ­νεύουν ν’ αλ­λά­ξουν χέ­ρια με μι­κρή στρο­φή υ­πέρ του Ερ­γα­τι­κού Κόμ­μα­τος.

 Οι ευά­λω­τες έ­δρες εί­ναι οι έ­δρες Fern Tree Gully, που ο υ­πο­ψή­φιος των Λί­μπε­ραλ­ς Nick Wakeling κέρ­δι­σε το 2006 με 27 ψή­φους, η έ­δρα Kilsyth που κα­τέ­χουν οι Λί­μπεραλ­ς με πλειο­ψη­φί­α 0,4%, η έ­δρα Hastings που οι Λί­μπε­ραλ­ς πή­ραν πί­σω α­πό τους Ερ­γα­τι­κούς στις προ­ηγού­με­νες ε­κλο­γές με πλειο­ψη­φί­α 1% και η έ­δρα Morwell, που οι Ε­θνι­κοί κέρ­δι­σαν με­τά α­πό δε­κα­ε­τί­ες με α­να­τρέ­ψι­μη πλειο­ψη­φί­α 2,2%, εξ αι­τί­ας της διά­σπα­σης των Ερ­γα­τι­κών της πε­ριο­χής.
Ε­ξαι­ρε­τι­κά με­γά­λο, λοι­πόν, το δια­κύ­βευ­μα για τους Λί­μπε­ραλ­ς, που κιν­δυ­νεύ­ουν να μεί­νουν στην α­ντι­πο­λί­τευ­ση δύ­ο α­κόμη θη­τεί­ες.
Πο­λύ πι­θα­νόν, ό­μως, να λει­τουρ­γή­σει θε­τι­κά για τα κόμ­μα­τα της α­ντι­πο­λί­τευ­σης. Να συ­σπει­ρώ­σει τις δυ­νά­μεις τους και να ε­πι­τύ­χει αυτό που ε­πι­διώ­κει ο κ. Μπάιλιου, δη­λα­δή «την κα­θα­ρή» νί­κη της συ­ντη­ρη­τι­κής πα­ρά­τα­ξης.

Αν, ό­πως δια­δί­δε­ται χω­ρίς να ε­πι­βε­βαιώ­νε­ται, η κομ­μα­τι­κή ηγε­σί­α των Λί­μπε­ραλ­ς α­πο­φά­σι­σε να μην συ­νερ­γα­στεί με τους Πρά­σι­νους για να συ­σπει­ρώ­σει την φθί­νου­σα βά­ση του κόμ­μα­τος, δεν πρέ­πει να α­πο­κλεί­ε­ται με­γά­λη συ­σπεί­ρω­ση της κομ­μα­τι­κής βά­σης και η προ­σέλ­κυ­ση ψη­φο­φό­ρων άλ­λων κομ­μά­των, που α­πορ­ρί­πτουν τους Πρά­σι­νους με θε­τι­κά α­πο­τε­λέ­σμα­τα για τη συ­ντη­ρη­τι­κή πα­ρά­τα­ξη.

Ό­σο για τους Πρά­σι­νους, η α­δυ­να­μί­α τους να συ­νά­ψουν ο­λο­κλη­ρω­μέ­νη συμ­φω­νία με έ­να α­πό τα δύ­ο κόμ­μα­τα ε­ξου­σί­ας, μάλ­λον ε­ξα­νέ­μι­σε τις ελ­πί­δες τους να βά­λουν πό­δι και στη βου­λή της Βι­κτω­ρί­ας. Βέβαια, στην πο­λι­τι­κή δεν λες πο­τέ, πο­τέ, δη­λα­δή δεν μπο­ρείς να α­πο­κλεί­σεις την έκ­πλη­ξη ή τις εκ­πλή­ξεις.
Πά­ντως, ό­ποιο και να εί­ναι το α­πο­τέ­λε­σμα των ε­κλο­γών, ο Τεντ Μπάι­λιου θα δι­καιού­ται να καυ­χά­ται, ό­τι προ­στά­τευ­σε την «ι­δε­ο­λο­γι­κή γνη­σιό­τη­τα» της πα­ρά­τα­ξής τους και ε­πι­χεί­ρη­σε να ε­πα­να­φέ­ρει τις αρ­χές και τις α­ξί­ες, που έ­χουν χα­θεί α­πό την πο­λι­τι­κή ζω­ή του τό­που.