ΟΤΑΝ με το μέρος σου έχεις τη δύναμη που σου παρέχει η εξουσία βεβαίως και μπορείς να κάνεις τα άσπρα μαύρα και το ψέμα αλήθεια.
ΚΑΙ αυτό έκανε πρόσφατα (για άλλη μια φορά) η αμερικανική κυβέρνηση μετά τις αποκαλύψεις των διπλωματικών μυστικών εγγράφων.
ΜΕ πρόσχημα ότι οι αποκαλύψεις της WikiLeaks θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών και των εμπλεκομένων, διακήρυξαν σε όλους τους τόνους, ότι αυτό που έκανε η ιστοσελίδα των μεγάλων διαρροών είναι «παράνομο».
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ έδωσαν εντολή να αρχίσει «έρευνα», κατά της εγκληματικής αυτής πράξης (όπως την χαρακτηρίζουν) που στόχο έχει τη σύλληψη και το φίμωμα του ιδρυτή της WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάντζ που παραβίασε τη «νομοθεσία».
ΣΤΟ ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε αμέσως και η αυστραλιανή κυβέρνηση μετά την εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης, Ρόμπερτ Μακλέλαν, προς την ομοσπονδιακή αστυνομία να «ερευνήσει», αν ο Ασάντζ, παραβίασε την αυστραλιανή «νομοθεσία».
ΚΑΙ ενώ η «νόμιμη» καθόλα διαδικασία να τον βάλουν στο χέρι έχει αρχίσει, το δικό της μερίδιο διεκδικεί και η σουηδική κυβέρνηση που τον καταζητεί για μια υπόθεση βιασμού, που την θυμούνται και την επαναφέρουν στη δημοσιότητα, κάθε φορά που γίνεται συζήτηση για τον Ασάντζ.
ΓΙΑ το ποιος είναι ο τύπος, έχουμε μιλήσει αναλυτικά σε τούτη τη στήλη, πριν πολλούς μήνες, που ναι μεν ήταν ακόμα άγνωστος στο ευρύ κοινό, αλλά, όλα έδειχναν ότι έχει τις ικανότητες να ταράξει τα διεθνή λιμνάζοντα ύδατα, της διαφθοράς, της υποκρισίας, της διγλωσσίας και του ψεύδους.
ΜΙΛΩΝΤΑΣ προχθές από ένα διαμέρισμα του Λονδίνου, όπου κρύβεται επανέλαβε ότι είναι στρατιώτης της μάχιμης ηθικής δημοσιογραφίας και λάτρης της διαφάνειας, τονίζοντας παράλληλα ότι οι πολίτες έχουν δικαίωμα να πληροφορούνται τι πράττουν αυτοί, τους οποίους, δια της ψήφου τους, εξουσιοδοτούν να διαχειρίζονται την εξουσία.
ΣΕ ερώτηση που του έγινε, πως αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να συληθεί απάντησε ότι «μια φορά ζει κανείς, που σημαίνει ότι μια φορά του δίνεται η ευκαιρία να κάνει κάτι που αξίζει».
ΩΧΡΟΣ και φανερά καταπονημένος από τις συχνές του μετακινήσεις, ο κυνηγός της αλήθειας και πρόσφυγας της διαφάνειας, δήλωσε ότι η WikiLeaks ετοιμάζεται να δημοσιοποιήσει στις αρχές του χρόνου και τις απόρρητες διαρροές που διαθέτει για τις μεγάλες διεθνείς τράπεζες και πολυεθνικές εταιρίες.
«Ο επόμενος στόχος της WikiLeaks», είπε, «είναι μια μεγάλη αμερικανική τράπεζα για την οποία θα δημοσιεύσουμε αρκετά στοιχεία που δείχνουν πώς συμπεριφέρονται τα υψηλόβαθμα διευθυντικά της στελέχη και πώς επηρεάζουν τις νομοθετικές διαδικασίες που τις αφορούν»
ΠΑΡΟΜΟΙΑΣΕ μάλιστα την συμπεριφορά της τράπεζας αυτής με τη συμπεριφορά της εταιρίας Enron, τα διευθυντικά στελέχη της οποίας έχουν καταδικαστεί για μια σειρά από καραμπινάτες απάτες.
ΤΑ στοιχεία που διαθέτει για τις πολυεθνικές, που λυμαίνονται τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του πλανήτη, αναμένεται ότι θα προκαλέσουν μεγαλύτερο «σεισμό», από αυτόν που προκάλεσαν οι διαρροές για τους πολέμους του Ιράκ και Αφγανιστάν και οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τους αμερικανούς διπλωμάτες.
ΑΥΤΟ όμως που ανησυχεί ιδιαίτερα τους απανταχού εξουσιαστές διώκτες του, δεν είναι τόσο οι πρόσφατες και μελλοντικές αποκαλύψεις του, που βάζουν φωτιά στα ηθικά θεμέλια του κόσμου, όσο το προηγούμενο που δημιουργεί η WikiLeaks.
ΠΕΡΙ αυτού δεν άφησε καμιά αμφιβολία και ο ίδιος ο Ασάντζ δηλώνοντας ότι «οι μεγαλο-διαρροές είναι ένα καινούργιο παγκόσμιο φαινόμενο και το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι να πολλαπλασιαστούν».
ΜΕ άλλες κουβέντες, οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν. Ο Μεγάλος Αδελφός, τον οποίο προφήτεψε ο Όργουελ, παγιδεύτηκε στην ίδια παγίδα που έστησε στα θύματά του. Το αποκλειστικό δικαίωμα να παρακολουθεί του το αφαιρούν οι παρακολουθούμενοι.
ΣΤΗΝ υπέρβαση αυτή, που μέχρι πριν λίγα χρόνια ακόμα φάνταζε αδύνατη, συνέβαλε όσο τίποτα άλλο η τεχνολογία που άλλαξε ριζικά τον τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών, παρέχοντάς τους τη δυνατότητα να μιλούν σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο, για θέματα που αφορούν το πλανητικό μας χωριό.
ΤΗΝ προηγούμενη βδομάδα αναφερθήκαμε στις προσπάθειες που κατέβαλε το βρετανικό στέμμα, στις αρχές του 18ου αιώνα να φιμώσει τις πρώτες εφημερίδες. Τελικά απέτυχε και ο Τύπος (στο πλαίσιο των ελευθεριών που είχε) συνέβαλε στην εδραίωση της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας και στην απάλειψη πολλών κακών.
ΕΦΕΡΕ όμως μέσα του ένα «κουσούρι», το οποίο και περιόριζε σημαντικά την ελευθερία του. Για να επιζήσει και υπηρετήσει τις αξίες που πρέσβευε, ήταν υποχρεωμένος να ασπάζεται τους νόμους της «αγοράς» και τα «άγια των αγίων» του οργανωμένου κράτους.
ΓΑΛΟΥΧΗΘΗΚΕ να έχει «ευαισθησίες» απέναντι στα «απόρρητα μυστικά» και σε θέματα που άπτονταν της «εθνικής ασφάλειας». Έτσι, σιγά-σιγά τα «μυστικά» απέκτησαν μια απροσπέλαστη για εμάς τους κοινούς ανθρώπους «ιερότητα», και τις δικές τους «υπηρεσίες» που δημιουργήθηκαν για να τα αξιοποιούν, προστατεύουν και αρχειοθετούν.
ΜΙΑ παγκόσμια στρατιά από ανίκανους κηφήνες ζούσε πλουσιοπάροχα από τη φύλαξη των «απόρρητων μυστικών» που σε τελική ανάλυση (τις περισσότερες φορές) είχε αποδειχθεί ότι επρόκειτο για εκθέσεις ιδεών ανίκανων γραφειοκρατών.
ΜΕ τα χρόνια, τα «μυστικά» πλήθαιναν (το ίδιο και οι μυστικές υπηρεσίες!) ο κύκλος μεγάλωνε μέχρι που φτάσαμε στο σημείο οι εκλεγμένες από εμάς κυβερνήσεις να αποφασίζουν και να λαμβάνουν μέτρα βασιζόμενες περισσότερο στα «μυστικά» που γνώριζαν, παρά στα πραγματικά γεγονότα που όλοι βλέπαμε και αντιλαμβανόμασταν.
ΤΟ πέρασμα των μέσων ενημέρωσης τα τελευταία τριάντα χρόνια στα χέρια πολυεθνικών εταιριών με πολλαπλά συμφέροντα, αποδυνάμωσε ακόμα περισσότερο τα παραδοσιακά μέσα αφού οι νέοι ιδιοκτήτες είχαν (εκτός των άλλων) να προφυλάξουν και τα δικά τους «μυστικά», που σε αρκετές περιπτώσεις εφάπτονταν ή και ταυτίζονταν με αυτά των κυβερνώντων.
ΚΑΙ εδώ μιλάμε για κοινά συμφέροντα, με πρώτο, μεταξύ των άλλων, τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος και του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων. Κανείς ούτε οι κυβερνώντες, ούτε τα μέσα ενημέρωσης δεν θέλουν πραγματικές αλλαγές σε βάθος.
ΤΑ τελευταία όμως χρόνια έχουν έλθει τα πάνω κάτω. Η τεχνολογία και η συνεχιζόμενη επανάσταση στον τομέα της πληροφορικής έδωσε στους ανθρώπους τη δυνατότητα να γίνουν από αποδέκτες ειδήσεων, γεγονότων και πληροφοριών και πομποί.
Ο καθένας, από οποιαδήποτε άκρη του πλανήτη και αν βρίσκεται, καθισμένος μπρος σε έναν υπολογιστή μπορεί να πει κάτι ή να αποκαλύψει κάτι σημαντικό και να διαβαστεί από πολλούς περισσότερους ανθρώπους απ’ όσους διαβάζουν μαζί όλες τις πιο έγκυρες εφημερίδες του κόσμου.
ΜΕ λίγες κουβέντες η τεχνολογία έβαλε τέλος στα μονοπώλια της πληροφόρησης. Δηλαδή τέλος στον μονόλογο της εξουσίας και των μέσων ενημέρωσης. Ο καθένας πια με ένα «κλικ» μπορεί να αντιδράσει, σχολιάσει και απαντήσει σε οτιδήποτε ακούει ή διαβάζει. Και επιπλέον μπορεί να πει και τα δικά του.
ΟΛΟ και λιγότεροι πολίτες πλέον σε ολόκληρο τον κόσμο πιστεύουν στην αναγκαιότητα και προστασία των «απόρρητων μυστικών». Άνθρωποι σαν το Ασάντζ και χιλιάδες άλλοι (εργαζόμενοι σε κρατικές υπηρεσίες και εταιρίες) που προβαίνουν σε διαρροές έχουν αντιληφθεί ότι πίσω από τα «μυστικά» αυτά κρύβεται ένα ακόμα μεγαλύτερο μυστικό: η διατήρηση του «status quo» και η συνέχιση του βολέματος των απανταχού βολεμένων.
ΝΑ γιατί βγήκαν όλοι οι βαρύγδουποι ηγέτες και χαρακτήρισαν παράνομες και εγκληματικές τις ενέργειες της WikiLeaks και του Ασάνtζ. Να γιατί η διεθνής αστυνομία Ιντερπόλ (κατόπιν αίτησης της σουηδικής αστυνομίας) εξέδωσε ένταλμα να συλληφθεί για τον περιβόητο «βιασμό».
ΤΟ γεγονός ότι κανείς δεν έδειξε να θίγεται από τους πρόσφατους αμερικανικούς διπλωματικούς χαρακτηρισμούς δείχνει ότι ο κόσμος μας έχει αναγάγει τη διαστροφή σε αρετή.
ΓΙΑΤΙ είναι διαστροφή να έχεις αποδεχτεί την υποκρισία, τη διγλωσσία και την καχυποψία σαν κυρίαρχες (και νόμιμες) πρακτικές της διεθνούς διπλωματίας.
ΕΙΝΑΙ ντροπή να τάσσεσαι (στην πράξη) κυνικά κατά της αλήθειας και της διαφάνειας. Αξίες τις οποίες ισχυρίζονται ότι υπηρετούν όλες οι δημοκρατικές κυβερνήσεις της Δύσης.
ΕΙΝΑΙ πράξη ξεπεσμού και ηθικής κατάπτωσης να θέτεις στην παρανομία την αλήθεια και να διώκεις τους φορείς της, στο όνομα δήθεν της… εθνικής ασφάλειας που βασίζεται σε «μυστικά» που αφορούν σκοτεινές επιδιώξεις με ανήθικα μέσα.
ΤΙΣ χθεσινές και σημερινές ανασφάλειες, τους πολέμους και τους κινδύνους που απειλούν τον κόσμο και διαιωνίζουν την εκμετάλλευση δεν τα δημιούργησε η αλήθεια και η διαφάνεια, αλλά η αδιαφάνεια, που λειτουργεί ως «κουρτίνα» ασφαλείας και αποκρύπτει ιδιοτελείς προθέσεις και σκοτεινούς σκοπούς.
ΣΕ τέτοιους χαλεπούς καιρούς που η αδιαφάνεια έχει αναδειχθεί σε αξία και η υποκρισία, σε διπλωματική αρετή και ικανότητα, το να λες την αλήθεια αποτελεί πραγματικά επαναστατική πράξη.
ΠΙΣΤΕΥΩ ότι ένας κόσμος διαφανής, που ο κάθε πολίτης σε οποιοδήποτε χώρα θα γνωρίζει τι συμβαίνει οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη θα είναι ένας κόσμος πιο ασφαλής και δίκαιος.
ΥΠΑΡΧΕΙ βέβαια ένα πρόβλημα: σε έναν τέτοιο κόσμο δεν θα υπάρχει ανάγκη προστατών, μυστικών υπηρεσιών, διπλωματών και λοιπών παρασίτων.
ΔΕΝ είναι λίγοι σήμερα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη που πιστεύουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική Δημοκρατία χωρίς διαφάνεια. Να γιατί διαρρέουν τόσα «απόρρητα» στη WikiLeaks. Κανείς πια, όπως είπε και ο Τζούλιαν Ασάντζ δεν μπορεί να σταματήσει τις διαρροές.
ΣΥΝΕΠΩΣ η κατάκτηση της διαφάνειας που θα καθιστά τους πάντες υπόλογους των πράξεών τους, θα ανοίξει τον δρόμο και σε άλλες κατακτήσεις. Να γιατί είναι τόσο απαραίτητη και είναι στο χέρι μας επιτέλους η πραγμάτωσή της.
ΕΙΜΑΙ σχεδόν πεισμένος ότι οι κοινωνικές αλλαγές που θα φέρει η τεχνολογική επανάσταση, που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, θα είναι πιο συναρπαστικές (και ουσιαστικές) από αυτές που έφερε η βιομηχανική επανάσταση με την αστική τάξη που δημιούργησε.
ΘΕΛΟΥΜΕ δεν θέλουμε ο κόσμος πάει μπροστά και όλο και περισσότεροι άνθρωποι προχωρούν στη μεγάλη διεθνή κοινότητα των υποψιασμένων, που δεν αρκούνται στο να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Αυτά και γεια χαρά.
