Ο Γλωσσικός Ελληνισμός της Αγγλικής

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Ελληνικό επίθετο ο βραχύς, η βραχεία, το βραχύ σημαίνει κοντός, αυτός που έχει μικρές διαστάσεις, μικρός σε μήκος ή ύψος, αυτός που δεν είναι μακρύς. Είναι λέξη της συνέχειας της λόγιας παράδοσής μας, από την αρχαία μας πνευματική γραμματεία, που μάλλον με κάποια δυσκολία αφομοιώνεται στη σημερινή μας γλώσσα.
Ο γλωσσολόγος μας Μ. Τριανταφυλλίδης λέει πως δεν σχηματίζει γενική πτώση στη σημερινή μας γλώσσα, αλλά η γλωσσική μας πραγματικότητα τον διαψεύδει.

Σήμερα λέμε: του βραχέος, της βραχείας και ουδέτερο του βραχέος. Οι βαθμοί του είναι: βραχύς, βραχύτερος, βραχύτατος. Επίσης έχουμε τις εκφράσεις μας εν βραχεί ή δια βραχέων ή βραχύ = με λίγα λόγια, λακωνικά, εν συντομία. Επίσης τα βραχέα κύματα στο ραδιόφωνο κ.ά. Τα βραχέα φωνήεντα είναι το ε και το o. Τα μακρά η και ω. Σήμερα η Γραμματική μας με κάποια απλοποίηση τα ονομάζει βραχύχρονα και μακρόχρονα. Τα δίχρονα φωνήεντα α, ι και υ είναι άλλοτε βραχύχρονα και άλλοτε μακρόχρονα. Ο κανόνας: «τονισμένη μακρά συλλαβή προ βραχείας περισπάται», είναι σήμερα ακαταλαβίστικος. Η σύγχυση αυτή έφερε το μονοτονικό και… ησυχάσαμε.

Ας σημειώσουμε επίσης πως το επίθετο βραχύς έκανε ρήματα όπως βραχύνω, ουσιαστικά όπως βραχύτητα, βράχυνση, βραχυγραφία, βραχυκύκλωμα, βραχύπνοια κ.α. Επίσης γέννησε άλλα σύνθετα επίθετα όπως βραχύσωμος, βραχύλογος και πολλά άλλα. Η λέξη είναι αρχαιότατη και χρησιμοποιείται για χιλιάδες χρόνια και δεν είναι τόσο βραχύβια. Ζει και βασιλεύει μέχρι σήμερα και το μέλλον της δεν μπορεί να είναι και τόσο βραχύ.

ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ

Η στήλη τούτη «ο γλωσσικός Ελληνισμός της Αγγλικής» προσπαθεί να αποκαλύψει τις μάλλον αφομοιωμένες Ελληνικές λέξεις που μέσω της λατινικής μπήκαν στην Αγγλική και δύσκολα αναγνωρίζονται. Τα αγγλόφωνα λεξικά λένε πως η λέξη brief είναι συνδεδεμένη με την ελληνική λέξη βραχύς. Το ίδιο κάνουν και τα λατινικά λεξικά. Λένε: Brevis=brief=connected with Greek: βραχύς. Ο Κικέρων αναφέρει εκφράσεις όπως: Brevi= με βραχείς λέξεις ή breve faciam=θα το κάνω βραχύ. Στα Αγγλικά μπήκε ως brief το δεκατοτέταρτο αιώνα – κατά την Αναγέννηση – και από τότε ο βραχύς γεννάει νέες σημασίες και εκφράσεις και φαίνεται καθαρά η Ελληνική του καταγωγή. Ας σημειώσω εδώ μερικές – ίσως τις πιο κοινές – που σχηματίζονται τον τελευταίο αιώνα:

Brief discussions = σύντομη (βραχεία) συζήτηση. Please be brief = παρακαλώ να είσαι βραχύς. Apostolic brief = αποστολική/παπική εγκύκλιος. In brief = κοντολογίς, εν συντομία. A brief introduction = σύντομη εισαγωγή. A brief summary = βραχεία σύνοψη /synopsis. A brief bikini = πολύ μικρό/μικροσκοπικό μπικίνι. Briefcase = ο χαρτοφύλακας. Briefing = σύντομη ενημέρωση. Briefly = εν ολίγοις. Briefness = η βραχύτητα. Ακόμη και τα σώβρακα ονομάστηκαν briefs.
Ας σημειώσουμε και μερικά σύνθετα: Από + βραχύς γέννησε το ρήμα to abbreviate = αποβραχύνω. Το λατινικό ρήμα abbreviate μάς έδωσε και το… απλοποιημένο αγγλικό abridge = αποκόπτω, περικόπτω. Αν πάρετε στα χέρια σας την ποιητική του Αριστοτέλη στα Αγγλικά, από κάτω σημειώνουν: Aristotle Poetics – Unabridged. Αυτό σημαίνει: ολοκληρωμένη ή πλήρης έκδοση χωρίς περικοπές, δηλ. «όχι αποβραχυμένη». Η ουσία πάντως είναι πως ο βραχύς γλωσσικά δεν είναι και τόσο βραχύς. Υπάρχουν και πολλά άλλα να ειπωθούν.

ΚΑΙ Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ό,τι ειπώθηκε παραπάνω είναι όλα τρομερά ψέματα, για την ακρίβεια είναι σκέτες αναλήθειες. Ποιος τα λέει όλα αυτά; Η ινδοευρωπαϊκή θεωρία λέει πως το ελληνικό «βραχύς» δεν είναι καθόλου ελληνική λέξη. Είναι λέξη της ινδοευρωπαϊκής γλώσσας. Λένε – ανερυθρίαστα – ο βραχύς προέρχεται από ινδοευρωπαϊκό θέμα, προσέξτε το: mighu το οποίο λένε ότι σημαίνει «βραχύς» και συγγενεύει με το σανσκριτικό mulu που σημαίνει: «ξαφνικά». Όλα αυτά όμως τα «ινδοευρωπαϊκά λεξικά λένε πως προέρχονται από «αμάρτυρους τύπους και σημασίες». Εφόσον είναι αμάρτυροι τύποι – δηλαδή δεν υπάρχουν γραπτά μνημεία για αυτά – πως γνωρίζουμε τους τύπους αυτούς και μάλιστα γνωρίζουμε και τις σημασίες τους; Αυτά τα λένε οι ινδοευρωπαϊστές «επιστήμονες» που δογματίζουν… επιστημονικά.
Στην επιστήμη όμως δεν μπορεί να υπάρχουν δόγματα. Δόγματα υπάρχουν μόνο στις θρησκείες. Τέτοια «επιστημονικά δόγματα» αφανίζουν τον Ελληνισμό και την ελληνικότητα των λέξεων οι οποίες κουβαλούν μέσα τους και έναν ελληνικό πολιτισμό και παιδεία.

Τι κάνουμε σήμερα οι «Νεοέλληνες»; Αυτούς τους ινδοευρωπαϊστές εμείς με το να τους αντιγράφουμε και να τους διαιωνίζουμε, διαδίδουμε εναντίον μας μία πλάνη οικτρά. Τα ίδια λένε για όλες τις ελληνικές λέξεις και Ελληνική γλώσσα δεν υπάρχει! Οι Αρχαίοι μας δεν είχαν ακούσει ποτέ για ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, ούτε για ινδοευρωπαϊκή φυλή, ούτε για ινδοευρωπαϊκή ομοεθνία, ούτε για ινδοευρωπαϊκό πολιτισμό που τον κουβαλάει μόνο η γλώσσα. Τότε γιατί συνεχίζουμε ως επιστήμονες «Νεοέλληνες» και απλοί πολίτες, να πιστεύουμε στο δόγμα της γελοίας και εξωφρενικής ινδοευρωπαϊκής θεωρίας και στην κορακίστικη και ανύπαρκτη ινδοευρωπαϊκή «γλώσσα»;