Στην κυριολεξία, ούτε να μου αγοράσει σπίρτα δεν θα την έστελνα.
Όχι αεροπλάνο δικό της που έχει, όχι του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλούδια να κουβαλάει, εγώ δεν θα την έστελνα ούτε τσιγάρα να μου πάρει.
Στη γειτονιά μου να ερχόταν στα γενέθλια κάποιας φίλης της και να μου έλεγαν να πεταχτώ στο διπλανό ξύλινο σπίτι για να την γνωρίσω, θα απαντούσα με ένα σκέτο «ευχαριστώ». Με συγχωρείτε, λυπάμαι αλλά να πείτε στην κυρία πως έχω κανονίσει να πάω στον κινηματογράφο να δω το «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» γιατί έχει και Μίκυ Μάους στην αρχή.
Πιστέψτε με, φίλες και φίλοι πως αν με συναντούσε τότε που ήμουν υψηλός, ωραίος, γεροδεμένος, με ωραίο μαύρο μαλλί που γυάλιζε από το μπριγιόλ, σκέτη κορμάρα και παίδαρος με τα όλα μου, αν, λεω, με συναντούσε τότε που ήμουν φτωχός, ωραίος, υπερήφανος, έξυπνος, μορφωμένος και μετριόφρων και μου έλεγε: «Κώστα πεθαίνω για σένα, παντρέψουμε και εκτός από το ιδιωτικό αεροπλάνο με το οποίο θα μπορείς να πετάγεσαι στο Μεταξουργείο να βλέπεις συγγενείς και φίλους θα σου ρίξω πολύ μετρητό και μια βίλα στο Λος Άντζελες με ένα μικρό κήπο 36 στρέμματα, δύο τρία αυτοκινητάκια και ένα κότερο να έχεις να κάνεις τις βόλτες σου και…»
Θα την διέκοπτα και θα απαντούσα στεγνά, σχεδόν ξερά: «Μου διαφεύγει το ονοματάκι σας, αλλά λυπάμαι δεσποινίς σκούρα μου, σχεδόν προς το καφετί σκούρο, αλλά είμαι λογοδοσμένος. Αγαπώ μιαν άλλη, μια γοργόνα στ’ ακρογιάλι.
Αν πάλι με παρακάλαγε γονατιστή και η ίδια και οι τριακόσιοι του Λεωνίδα που κουβαλάει μαζί της ή έστελνε τη Τζούλια, να με παρακαλέσει να πάω πρώτη θέση, πρώτο τραπέζι πίστα που λένε, στο σόου του Σύδνεϋ ή της Μελβούρνης, θα απαντούσα κοφτά, σκληρά και παγωμένα: «Λυπάμαι αλλά έχω κανονίσει να πάω στο Λούνα – Παρκ».
Μέχρι να μάθω που στηρίχτηκαν και της «έριξαν» μερικά εκατομμύρια για να διαφημίσει την Αυστραλία και τα… ΜακΝτόναλντς…
Να διαφημίσει την Αυστραλία σε ποίον ρε παιδιά και πως;)
Σε αυτούς που παρακολουθούν τα Ριάλιτι Σόου της; Όχι ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε, έχουμε φαει.
Τους καλεί (απ’ ότι έμαθα) να πιουν καφέ σε μαγαζιά που πουλάνε Χάμπουργκερ. Τόσο ξέρει η γυναίκα. Δεν της είπε κανένας πως αυτοί που την ακολουθούν έχουν γνωρίσει την Αυστραλία από τότε που ένας άλλος, ένας που χρεώσταγε και στην εφορία κάτι ψηλά, ένας ξύπνιος Αυστραλός, ονόματι Παύλος Χόγκαν, διαφήμιζε κροκόδειλο Αυστραλίας γιαχνί, σούπα, κροκόδειλο φρικασέ και κρασάτο.
Αντέδρασα και υπέδειξα, αμέσως, τρόπο να διαφημιστεί η χώρα. Τρόπο καταπληκτικό, μοναδικό, ανεπανάληπτο και να μας κοστίσει και πολύ λιγότερο από τα εκατομμύρια που θα μας πάρει η ατσούμπαλη και άκομψη κυρία.
Απείλησα πως αν δεν έλθει αμέσως η Πρωθυπουργός της Χώρας, συνοδευόμενη από τον υπουργό των Οικονομικών, θα εκθέσω την ιδέα μου στον αρχηγό της Αντιπολίτευσης, τον κ. Αμποτ και άντε να καθαρίσουν μετά.
Η Πρωθυπουργός μας θορυβήθηκε και μου τηλεφώνησε λέγοντάς μου πως μόλις ο υπουργός των Οικονομικών τακτοποιήσει το θέμα των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών και τις πείσει να μειώσουν τους τόκους κατά πενήντα τοις εκατό, θα έλθουν να το συζητήσουμε σοβαρά.
Με παρακάλεσε να αφήσω, εντωμεταξύ, την Όπρα να πείσει τους θαυμαστές της ότι δεν είναι Λεσβία και με παρακάλεσε θερμά να δώσω γραπτώς τις προτάσεις μου για την διαφημιστική προβολή της χώρας μας, να τις μελετήσουν ταχύτατα, να βρούνε μια αφορμή να σπάσουν το συμβόλαιο της ασχημοβαμένης-πασαλειμμένης και να προχωρήσουν με την δική μου φαεινή ιδέα.
Μην κάνετε συζήτηση. Θα σας πω το σχέδιο μου. Αυτό δεν είναι απλό σχέδιο παιδί μου, είναι το κάτι άλλο. Ακούστε.
Τι κάνει η Αμερικάνα ασχημομούρα αυτή τη στιγμή; Μας τα έχει πάρει χοντρά για να διαφημίσει. Να μας διαφημίσει που; Στην Αμερική.
Μόνο η Αμερική υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο. Μόνο Αμερικάνους θέλουμε σαν τουρίστες;
Τι είναι πρώτη είδηση και θα παραμείνει πρώτη σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή; Το WikiLeaks και ο ιδρυτής του Τζούλιαν Ασάνζ.
Τον πλησιάζουμε του λέμε πως η αγκαλιά της πατρίδας του, της Αυστραλίας είναι ανοικτή και τον περιμένει και του ζητάμε να συνεχίζει να βγάζει τα άπλυτα, που αριθμούν κάπου 250.000 ηλεκτρονικές επιστολές, πολύ ενδιαφέρουσες και θα του ζητήσουμε μετά από κάθε σελίδα προστυχιάς και ξεφτίλας να πέφτει και μια διαφήμιση με τις ομορφιές της Αυστραλίας.
Ηλεκτρονικές επιστολές 250.000 και βάλε. Ισάριθμες διαφημίσεις με τα αξιοθέατα, τα ενδιαφέροντα και τις ομορφιές της Ηπείρου μας.
Ποίος δεν θα τις δει; Ποίος δεν θα τις προσέξει; Ποίος δεν θα τις περιμένει; Ποίος δεν θα τις θαυμάσει;
Το οικονομικό θα το κανονίσουμε. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι πως θα μας κοστίσει λιγότερο απ’ ότι θα μας πάρει η μουτσούνα και θα έχουμε όλο τον κόσμο με στραμμένα τα μάτια επάνω στο WikiLeaks, στον Τζούλιαν Ασάνζ και στις ομορφιές της Αυστραλίας. Τι μυαλό είναι αυτό που έχω.
