Πριν τριάντα χρόνια άρχισε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, στην Αυστραλία γεννιόταν ο οικονομικός οργασμός ύψους $29 δις, το κλιματολογικό μόλις άρχιζε να βγάζει τα δεύτερα ‘κανονικά’ δόντια του, ενώ η Κίνα πετούσε από πάνω της, δειλά μεν σταθερά δε, τον κόκκινο μανδύα του σοσιαλισμού και άρχισε να φλερτάρει με τον καπιταλισμό.
Ο τότε θησαυροφύλακας Τζον Χάουαρντ, προσπαθούσε ανεπιτυχώς να επιβάλει στην οικονομική σκηνή έναν ατροφικό GST (Φόρο Προστιθέμενης Αξίας) σε είδη τροφίμων, ένδυσης και υπηρεσίες.
H κυβέρνηση του Μάλκολμ Φρέιζερ εξωτερικά δίνει την εντύπωση ότι κρατά γερά τα ηνία, ακολουθώντας το στιλ του ηγέτη της, τα στοιχεία όμως τα οποία πρόσφατα αποκαλύφτηκαν δείχνουν ότι η κυβέρνηση συχνά αποτύγχανε να ενεργήσει αποφασιστικά.
Ο αγέρωχος, υπερόπτης πρωθυπουργός ο οποίος είχε κερδίσει τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις – η τελευταία τον Οκτώβριο του 1980 – απολάμβανε ακόμη τον θαυμασμό πολλών για την συντριβή του Γουίτλαμ, πέντε χρόνια νωρίτερα.
Το πρώτο ταρακούνημα που δέχτηκε ήταν η άρνηση της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Ολυμπιακών Αγώνων, να δεχτεί την εντολή του να μην πάρει μέρος η ομάδα των Αυστραλών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των Ρώσων στο Αφγανιστάν.
ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΟΣΒΟΛΗ
Με ψήφους 6 υπέρ και 5 κατά, ο δρόμος άνοιξε για τους αθλητές, αλλά και την πρώτη δημόσια προσβολή στο πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Η κολυμβήτρια Τρέισι Γουίκαμ, για προσωπικούς όπως δήλωσε λόγους, αποφάσισε να μην πάει στη Μόσχα, ενώ άλλοι αθλητές, όπως για παράδειγμα, η μαραθωνοδρόμος Ραϊλίν Μπόιλ, αποσύρθηκαν, πιστεύοντας ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες χρησιμοποιούνταν αυτή τη φορά ως πολιτικό όπλο.
Τελικά οι αθλητές που πήραν μέρος, βελτίωσαν τις επιδόσεις τους του 1976 στο Μόντρεαλ, όπου η Αυστραλία είχε πάρει τέσσερα αργυρά μετάλλια και ένα χάλκινο, κερδίζοντας στη Μόσχα ένα χρυσό, δύο αργυρά και πέντε χάλκινα μετάλλια.
Στοιχεία που ήλθαν τώρα στην επιφάνεια, δείχνουν πόσο αποφασισμένος ήταν ο Φρέϊζερ να κάνει την ΕΣΣΔ να γονατίσει, προκαλώντας το μποϋκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Έτσι τον βρίσκουμε να ταξιδεύει στην Ευρώπη και στην Ουάσινγκτον, ένα μήνα δε αργότερα, τον Φεβρουάριο του 1980, να λέει στη Βουλή ότι όλοι οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών με τους οποίους μίλησε συμμερίζονταν την ανησυχία των ΗΠΑ αναφορικά με την εισβολή των Ρώσων στο Αφγανιστάν και ήταν αποφασισμένοι να μποϋκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας τον ερχόμενο Μάιο.
Το κοινοβούλιο συμφώνησε ότι θα έπρεπε να γίνει γνωστό ότι η κυβέρνηση αντιτίθεται σθεναρά στην αποστολή αθλητών στη Μόσχα.
Στη συνέχεια, ο Φρέιζερ άσκησε σφοδρή πίεση στην Αυστραλιανή Ομοσπονδία να ματαιώσει την αποστολή αθλητών, ενώ ταυτόχρονα ξεκίνησε μια δυναμική εκστρατεία ο ίδιος προσεγγίζοντας αθλητικούς οργανισμούς και άτομα, προσπαθούσε δε να επηρεάσει την ευρύτερη κοινή γνώμη.
Η αποτυχία του Φρέιζερ, στον τομέα αυτό, δείχνει ότι η Αυστραλία δεν θεώρησε μείζον θέμα την εισβολή των Ρώσων στο Αφγανιστάν.
ΑΚΟΝΙΣΜΑ ΤΩΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΝ
Το Εργατικό Κόμμα έγλυφε ακόμη τις πληγές του από τα χτυπήματα της ήττας σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, δίνοντας την ευχέρεια στο Συνασπισμό να ακονίσει τα μαχαίρια του με στόχο να περικόψει προγράμματα, να ξεπουλήσει κυβερνητικούς οργανισμούς, όπως το Medibank και την Τράπεζα Commonwealth, να επαναφέρει τα πανεπιστημιακά δίδακτρα και να ‘παντρέψει’ την SBS με το ABC.
Με τη δύση του 1980, άρχισαν να σβήνουν και οι παλιές αξίες όσον αφορά την εικόνα της πολιτικής. Παρατηρείται αλλαγή στα ενδιαφέροντα του κοινού που αντικατοπτρίζεται και στη Βουλή. Έτσι βλέπουμε ότι ενώ στη δεκαετία του ΄70 η υγεία και η παιδεία ήταν τα κύρια θέματα που συζητούντο στη Βουλή, στη νέα δεκαετία τα θέματα που άρχισαν να προέχουν ήταν η οικονομία και η εξωτερική πολιτική. Η Αυστραλία οικονομικά προχωρεί ικανοποιητικά, με τον πληθωρισμό να βρίσκεται στο 10% και την ανεργία στο 6% περίπου.
Το 1980 υπήρξε έτος αλλαγών, όχι όλων ιδιαίτερα αρεστών, όπως προαναφέρθηκε.
Ο πληθυσμός της Αυστραλίας είχε φτάσει τα 14.807.370, ενώ η κυβέρνηση αύξησε αισθητά τον αριθμό των μεταναστών που δεχόταν καθώς επίσης και εκείνο των προσφύγων.
Το 1980 γεννήθηκε στην Αυστραλία το πρώτο ‘παιδί του σωλήνα’, η Καντίς Μπιτ, και για πρώτη φορά δόθηκε η άδεια σε γυναίκες να είναι μέλη ναυαγοσωστικών σωματείων.
Οι αυτόματες μηχανές λήψης χρημάτων – ΑΤΜ – έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους, προκαλώντας τα σωματεία τραπεζιτικών υπαλλήλων να προβούν σε μαζικές κινητοποιήσεις, προκειμένου να περιφρουρήσουν θέσεις εργασίας.
Υπήρξαν φορές, τη δεκαετία του’80 που η Αυστραλία φαινόταν να παραλύει κάτω από το βάρος συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων είτε επρόκειτο για την εξαγωγή ζωντανών αμνών στη Βικτώρια είτε για θέματα έξτρα φορολογίας στο Βόρειο Κουίνσλαντ.
Επίσης, οι δημοσιογράφοι των έντυπων μέσων ζητούσαν αύξηση των αποδοχών τους, όταν τους επιβλήθηκε η χρησιμοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών τη δεκαετία του ΄80.