Το πάθημα της 15χρονης Μικαέλας από το Greenvale της Μελβούρνης, που παραλίγο να χάσει το χέρι της λόγω μόλυνσης από το τσίμπημα αράχνης White Tail, θα ήταν σοφό να γίνει μάθημα όλων μας. Και αυτό γιατί τον τελευταίο καιρό, λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούν γενικότερα στην ανατολική Αυστραλία, οι αράχνες έχουν πληθύνει και μαζί με αυτές και τα τσιμπήματά τους.
Η 15χρονη Μικαέλα Μονακό πριν από λίγες μέρες παρατήρησε το σημάδι στο χέρι της το οποίο όμως συνοδευόταν από ερεθισμό και πολύ πόνο. Όπως ήταν φυσιολογικό, επισκέφθηκε τον οικογενειακό της γιατρό και αυτός απεφάνθη ότι επρόκειτο για τσίμπημα κουνουπιού και την έστειλε σπίτι της συνιστώντας της να πάρει μία σειρά αντιβιοτικών και παυσίπονων.
Ο πόνος όμως και το πρήξιμο στο χέρι της Μικαέλας ήταν ανυπόφορος. «Ήθελα να κόψω το χέρι μου» λέει η 15χρονη, που λόγω του οδυνηρού τσιμπήματος κατέληξε στο νοσοκομείο του Epping. H διάγνωση του γιατρού του νοσοκομείου ήταν παρόμοια με αυτή του οικογενειακού γιατρού. Πέρασαν περίπου 8 μέρες και η νεαρή κοπέλα τρελάθηκε στους πόνους. Έτσι κατέληξε στο νοσοκομείο του Sunshine όπου οι γιατροί διαπίστωσαν με μεγάλη ανησυχία ότι η Μικαέλα είχε τσιμπηθεί από αράχνη White Tail και μέσα σε λίγες ώρες εγχείρησαν το κορίτσι για να καθαρίσουν τη μόλυνση που είχε αρχίσει να τρώει τη σάρκα της και πλησίαζε προς το κόκαλο. Αν είχε φτάσει στο οστό οι γιατροί θα αναγκάζονταν να την ακρωτηριάσουν.
Όπως αναφέρει ο κ. Τζεφ Ρόμπινσον από το Κέντρο Δηλητηριάσεων, το τσίμπημα της αράχνης White Tail είναι πολύ συχνό αλλά η πρόκληση μολύνσεων που προκαλούν επικίνδυνα επιδερμικά έλκη δεν είναι συχνή. «Είναι επώδυνα τσιμπήματα, προκαλούν φαγούρα και πρήξιμο που διαρκεί τουλάχιστον δύο εβδομάδες» λέει ο κ. Ρόμπινσον, προσθέτοντας ότι αντισταμινικά φάρμακα και η επίθεση πάγου πάνω στην πληγή βοηθά.
Εντούτοις, ο κ. Ρόμπινσον συμβουλεύει ότι αν ο πόνος είναι αφόρητος και το… τραύμα δεν φαίνεται να υποχωρεί μετά από δύο μέρες τότε ο ασθενής πρέπει να επισκεφθεί άμεσα το γιατρό του.
