Μετά την τιμωρία από τη φύση τα θύματα των πλημμυρών που σάρωσαν και εξακολουθούν να σαρώνουν περιοχές της Αυστραλίας, οι πλημμυροπαθείς πλήττονται από την αναλγησία των ασφαλιστικών εταιρειών.

Χιλιάδες πλημμυροπαθείς που έχασαν σπίτια και υπάρχοντα, ή υπέστησαν σημαντικές υλικές ζημιές, αντιμετωπίζουν κατάματα τον κίνδυνο απόρριψης αιτήσεών τους για αποζημίωση από τις ασφαλιστικές εταιρείες, που ασφαλίζουν τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους.

Με απλά λόγια, άνθρωποι που η οργή της φύσης έκανε ψυχικά ερείπια κινδυνεύουν να ισοπεδωθούν και οικονομικά από την άρνηση των ασφαλιστικών εταιρειών να δείξουν ανθρωπιά. Να τους δώσουν τη δυνατότητα να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους με λιγότερη αγωνία και οδύνη.
Το δικαίωμα των τραπεζών να αρνηθούν αποζημιώσεις σε θύματα των πλημμυρών αποκλείει από τον προσδιορισμό του όρου «πλημμύρα» που περιλαμβάνει κάθε συμβόλαιο ασφάλισης κατοικίας ή εμπορικού κτιρίου.

Οι προνοητικές ασφαλιστικές εταιρίες έχουν συμπεριλάβει στα ασφαλιστήρια (Insurance policies)- με βάση χάρτες πλημμυροπαθών περιοχών ή περιοχών που κινδυνεύουν άμεσα από πλημμύρες – τον ορισμό του όρου «πλημμύρα» και αποζημιώνουν ανάλογα.

Ο ορισμός πλημμύρα ερμηνεύεται από τις ασφαλιστικές εταιρίες κατά τους ακόλουθους δύο τρόπους.
Αν το σπίτι, το κατάστημα, το γραφείο ενός ασφαλισμένου πλημμυρίσει από καταρρακτώδεις βροχές, τότε η ασφαλιστική εταιρεία με την οποία συναλλάσσεται τον αποζημιώνει για τις ζημιές που υπέστησαν το κτίσμα και τα υπάρχοντά του ασφαλισμένου.

Αν, όμως, το σπίτι, το κατάστημα ή το γραφείο ενός ασφαλισμένου πλημμυρίσει από υπερχείλιση ποταμού, όπως συνέβη στην Κουηνσλάνδη και συμβαίνει στη Βικτωρία τις τελευταίες ημέρες η ασφαλιστική εταιρεία του έχει δικαίωμα – βάσει του ασφαλιστηρίου που έχει υπογράψει ο ασφαλισμένος – να αρνηθεί να αποζημιώσει τον πελάτη της.
Και στη μία περίπτωση και στην άλλη, τα θύματα πλημμυρών δεν φέρουν ευθύνη, διότι ούτε με τη φύση μπορούν να τα βάλλουν μήτε τις Aρχές μπορούν να ελέγξουν προληπτικά.

Οι μόνες πληροφορίες που έχει κάθε ασφαλισμένος, πριν τον πνίξουν τα βροχόνερα ή τα υπερχειλίζοντα νερά ποταμών, είναι η πρόγνωση του καιρού και οι εκτιμήσεις των αρμόδιων Aρχών για τις διακυμάνσεις της στάθμης των υδάτων στις περιοχές μόνιμης διαμονής τους.

 Εκ των πραγμάτων, οι ασφαλισμένοι εξαρτώνται απόλυτα από τις βουλές της φύσης και τις αποφάσεις των Aρχών.
 Βέβαια, οι ασφαλιστικές εταιρίες αποζημιώνουν πελάτες τους που έχουν ασφαλιστεί έναντι πλημμυρών με τσουχτερά ασφάλιστρα.
Το κακό είναι, όμως, ότι πολλοί ασφαλισμένοι δεν διαβάζουν προσεκτικά το ασφαλιστήριο που υπογράφουν, άλλοι δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και υπογράφουν τυφλά και κάποιοι άλλοι κάνουν σπονδές στη θεά τύχη να μην τους χτυπήσει.

Το αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς είναι ολέθριο, διότι οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις που δεν φημίζονται για την ανθρωπιά τους. Απεναντίας, φημίζονται για τη σκληρότητα και, σε κάποιες περιπτώσεις, για την απανθρωπιά με την οποία αντιμετωπίζουν αιτήσεις για αποζημίωση.
Η σκληρότητα των ασφαλιστικών εταιριών είναι, συνήθως, ανάλογη του μεγέθους που έχουν προκαλέσει θεομηνίες και φυσικές καταστροφές. Όσο πιο μεγάλες είναι οι ζημιές, τόσο σκληραίνει η στάση των ασφαλιστικών εταιριών έναντι των πελατών τους.

Στην προκείμενη περίπτωση το κόστος των ζημιών από τις πλημμύρες στην Κουηνσλάνδη, τη Νέα Νότια Ουαλία και τη Βικτωρία, υπολογίζονται σε μερικά δισεκατομμύρια δολάρια, που οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν πρόκειται να πληρώσουν διότι δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, ούτε γαλαντόμοι κοινωνικοί εταίροι.
Επειδή, κατά τη λαϊκή κρίση «ο δαίμονας κρύβεται στα ψιλά γράμματα» καθώς και στο «δεν βάζουμε την υπογραφή μας στα τυφλά» μας συμφέρει να διαβάζουμε προσεκτικά κάθε συμβόλαιο, κάθε συμφωνία και να ζητάμε διασαφηνίσεις για ο,τιδήποτε δεν καταλαβαίνουμε, πριν βάλουμε την υπογραφή μας.