Καυγά με την κυβέρνηση Γκίλαρντ έστησαν κάποιοι έχοντες της κοινωνίας μας, οι «σοφοί» οικονομολόγοι και τα «φιλολαϊκά» μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, για μια χούφτα δολάρια.
Η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ, ανακοίνωσε την Πέμπτη απόφαση της κυβέρνησης να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με το κόστος στήριξης των πλημμυροπαθών και αποκατάστασης των ζημιών, που προκάλεσαν οι πλημμύρες στην Κουηνσλάνδη, τη Νέα Νότια Ουαλία και τη Βικτωρία.
Οι συναρμόδιοι φορείς υπολογίζουν, στην παρούσα φάση, ότι το κόστος των ζημιών ανέρχεται σε 5,8 δις δολάρια. Δεν αποκλείουν, όμως, άνοδο του κόστους όταν «στραγγίξουν» τα νερά που καλύπτουν τμήμα της Βικτωρίας.
Η πρωθυπουργός ανακοίνωσε, ότι το ένα τρίτο του κόστους, περίπου, θα καλυφθεί από φόρο (levy) 0,5% από την αρχή του νέου οικονομικού έτους (1η Ιουλίου 2011) που θα πληρώνουν πολίτες με μεσαία και υψηλά εισοδήματα οι οποίοι δεν έχουν πληγεί από τις πλημμύρες.
Το υπόλοιπο κόστος θα καλυφθεί από το προϊόν των εράνων και την ακύρωση ή την αναβολή εκτέλεσης έργων υποδομής ή υλοποίησης προγραμμάτων για την προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση.
Η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να καλύψει ολόκληρο το κόστος αποκατάστασης των ζημιών από τον κρατικό κορβανά. Η σταθερή αναπτυξιακή πορεία της εθνικής οικονομίας παράγει πλεόνασμα και θα συνεχίσει να παράγει, εκτός απροόπτου, πλεόνασμα για την κάλυψη του κόστους των ζημιών, αλλά.
Το αλλά είναι, ότι η κυβέρνηση Γκίλαρντ, όπως και η πρώην κυβέρνηση Ραντ, δεν θέλει να διακινδυνεύσει τη σταθερή πορεία της οικονομίας ή να αφήσει τη χώρα απροστάτευτη έναντι πιθανής υποτροπής της παγκόσμιας οικονομίας, διογκώνοντας το σημαντικό έλλειμμα του προϋπολογισμού, που δημιούργησε η διοχέτευση δισεκατομμυρίων δολαρίων στην εθνική οικονομία, όταν χτύπησε η παγκόσμια οικονομική κρίση.
Ακόμη, η κυβέρνηση διατείνεται ότι επέλεξε την οδό «της φορολογίας» αντί της διάθεσης έτοιμου χρήματα για να συνεχίσει το «μεταρρυθμιστικό» έργο της και για να «μην αδικήσει» τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα με περικοπές των κρατικών κονδυλίων για την παιδεία, τη δημόσια υγεία και τις κοινωνικές παροχές.
Επιπροσθέτως, κατά την προεκλογική περίοδο του περασμένου Αυγούστου το Εργατικό Κόμμα υποσχέθηκε «αυστηρή δημοσιονομική πολιτική» για την κάλυψη του ελλείμματος και την επιστροφή σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς το οικονομικό έτος 2012-2013.
Συνέτρεξε και πολιτικός λόγος, λοιπόν, στη λήψη της απόφασης να φορολογηθούν οι έχοντες για την κάλυψη του κόστους επισκευής των ζημιών, που δεν είναι άλλος από την πρόθεση της κ. Γκίλαρντ να προστατεύσει την θρυμματισμένη αξιοπιστία της και την αξιοπιστία της κυβέρνησής της μετά το δαπανηρό φιάσκο της «Εκπαιδευτικής Επανάστασης» και της μόνωση σπιτιών, που κόστισαν χρήματα και ανθρώπινες ζωές.
Η πρωθυπουργός και οι συνεργάτες της βάλλονται, όμως, από τους παντογνώστες οικονομικούς αναλυτές και τα προπαγανδιστικά εργαλεία ιδιοκτητών των μέσων ενημέρωσης.
Οικονομικοί αναλυτές, που κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης χαρακτήριζαν το αποταμιευμένο πλεόνασμα «σωσίβιο» για την αυστραλιανή οικονομία, σήμερα δηλώνουν, ότι το έλλειμμα «δεν απειλεί» την εθνική οικονομία και επικρίνουν την εμμονή της κυβέρνησης στην ανάγκη αποκατάστασης του πλεονάσματος το οικονομικό έτος 2012-2013.
Έλεος, κύριοι ειδικοί. Πότε πρέπει να σας πιστεύουμε, όταν εγκωμιάζετε την κυβερνητική πολιτική που παράγει δημοσιονομικό πλεόνασμα ή όταν λαϊκίζετε υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων, που δεν κινδυνεύουν να πεινάσουν από την «απώλεια» μερικών δολαρίων;
Περισσότερο ενοχλητικά από τους ειδικούς είναι τα αλαλάζοντα κύμβαλα της στρατευμένης δημοσιογραφίας, που υποτιμούν τη νοημοσύνη των αναγνωστών και των ακροατών τους με θεωρίες και αφορισμούς που δεν στέκουν στη λογική και δεν αντέχουν στην αντικειμενική κριτική.
Έκλεισα το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου οργισμένος, χθες, διότι δεν άντεξα στην υπαγορευμένη παραποίηση όσων είπε η πρωθυπουργός στη Λέσχη Δημοσιογράφων της Καμπέρας – που παρακολούθησα από την αρχή μέχρι το τέλος στο κανάλι Sky News – για τις ανάγκες που επιβάλλουν το φόρο, τον τρόπο διαχείρισης των κονδυλίων, για την ανάγκη επιστροφής στους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, για τον τρόπο υπεύθυνης και διαφανούς διαχείρισης των κονδυλίων που θα διατεθούν για τις επισκευές, για τα προγράμματα και τα έργα που θα ακυρωθούν ή θα αναβληθούν.
Απόλυτη παραπληροφόρηση του κοινού, με έμφαση στο «δυσβάσταχτο» φόρο που θα μας επιβάλει η κυβέρνηση. Όταν, δε, παρενέβαινε κάποιος ακροατής με ένα δράμι μυαλό και αντέκρουε την ανευθυνότητα των βαρόνων της παραπληροφόρησης τον προπηλάκιζαν αδιάντροπα και τον φίμωναν.
Οι Τόνι Άμποτ και Τζο Χόκι, που αντιτίθενται με μανία στο πλημμυρό-σημο, ήταν περισσότερο υπεύθυνοι στις τοποθετήσεις τους, τις αναλύσεις και την κριτική του σκεπτικού της κυβέρνησης.
Όλοι θεωρούμε υποχρέωση των κυβερνήσεων να καλύπτουν το κόστος των ζημιών που προκαλούν φυσικές καταστροφές. Το κακό είναι, ότι μία χώρα σαν την Αυστραλία, που πληρώνει συχνά την άνεση χώρου, τον ήλιο, το πράσινο, δεν έχει προνοήσει και δεν έχει δημιουργήσει ένα ειδικό ταμείο κάλυψης του κόστους πλημμυρών και πυρκαγιών που προκαλούν συχνές καταστροφές.
Σήμερα είναι ωφελιμότερο να εστιάσουμε, κυβέρνηση και λαός, στην ανάγκη δημιουργίας ενός τέτοιου ταμείου, αντί να ερίζουμε για τη χούφτα των δολαρίων που θα κοστίσει σε κάποιους από εμάς ο φόρος αποκατάστασης των ζημιών.
