ΣΗΜΕΡΑ λέω να ξεφύγουμε από την εσωστρέφειά μας (την παροικιακή) και να ρίξουμε μια (φευγαλέα) ματιά στον υπόλοιπο κόσμο.

ΠΡΙΝ, όμως, ανοίξουμε τα φτερά μας, για τη μεγάλη βόλτα, επείγει να τακτοποιήσουμε δυο-τρεις (ντόπιες) εκκρεμότητες που δεν μπορούν να περιμένουν.

ΠΑΝΩ από 137 τηλεφωνήματα έχω λάβει μετά την Πρωτοχρονιά, από μέλη της ένδοξης και νοικοκυρεμένης κάποτε Κυπριακής Κοινότητας, που αφορούν την «κλειστή πόρτα» και το «μεγάλο σκαλοπάτι».

ΝΑ πώς έχει με δύο κουβέντες το πρόβλημα: Το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο έκλεισε αυθαίρετα την εσωτερική πόρτα, την οποία χρησιμοποιούσαν τα μέλη για να πηγαίνουν σε μια αίθουσα του κοινοτικού κτιρίου, προκειμένου να πουν τα δικά τους, να παίξουν τα χαρτιά τους και να σκοτώσουν (άδοξα) το γερασμένο (και κουρασμένο) χρόνο τους.

ΜΕΤΑ το κλείσιμο της πόρτας τα μέλη είναι πλέον αναγκασμένα να πηγαίνουν στην ίδια αίθουσα, (για να κάνουν τα ίδια πράγματα) από την πίσω…  πόρτα.

ΛΙΓΟ το κακό θα μου πείτε. Λίγο, για όποιον δεν έχει χρησιμοποιήσει την πίσω πόρτα. Γι’ αυτούς, όμως, που την χρησιμοποιούν, τα εμπόδια είναι πολλά, που καθιστούν το διάβα της συγκλονιστική περιπέτεια.

ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ, η πόρτα βρίσκεται πίσω από το κτίριο σε ένα λιθόστρωτο Lane που δυσκολεύονται να το περάσουν ακόμα και…  κασκαντέρ. Ιδιαίτερα όταν βρέχει, οι πέτρες γλιστρούν πιο πολύ και από το σαπούνι μέσα στο νερό.

ΚΑΙ αυτό δεν είναι το μόνο κακό. Το περπάτημα στο Lane, γίνεται πιο δύσκολο τη νύχτα γιατί δεν διαθέτει φωτισμό.

ΚΑΙ τα βάσανα όσων καταφέρουν να φτάσουν (μέσα από το πυκνό σκοτάδι και το λιθόστρωτο) ώς την πίσω πόρτα δεν τελειώνουν εκεί, αφού για να μπει κάποιος μέσα, χρειάζεται να έχει μαζί του και μια φορητή σκάλα για να ανέβει το σκαλοπάτι των 87…  εκατοστών!

ΜΕΧΡΙ και υπογραφές μαζεύουν τα μέλη για να αλλάξει το καθεστώς της πίσω πόρτας! Η αγανάκτησή μου είναι τόσο μεγάλη με την ιστορία αυτή που σκέφτομαι να πάω ο ίδιος να βάλω δύο φώτα και τρία ακόμα σκαλοπάτια στην πίσω πόρτα, η οποία ανοίγει και προς τα έξω!

ΣΤΑ χέρια κοντεύουν να έλθουν δύο αόρατες, στην πραγματικότητα, οργανώσεις της παροικίας μας, για το ποια συνέβαλε περισσότερο για την ένταξη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας.

ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ στο ΣΑΕ και το Εθνικό Συμβούλιο, που και στο παρελθόν έχουν μαλλιοτραβηχτεί για θέματα πατριωτικού ενδιαφέροντος.

ΟΙ πιο πάνω οργανώσεις είναι από αυτές που ψάχνουν απελπισμένα να βρουν προβλήματα να απασχοληθούν προκειμένου να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.

ΟΙ ανακοινώσεις και φωτογραφίες στο Νέο Κόσμο γι’ αυτές, είναι θέμα ζωής και θανάτου. Ακόμα πιο δύσκολα είναι τα πράγματα με το ΣΑΕ από τη στιγμή που το αποκήρυξε (οικονομικά) η ισχυρή (κάποτε) Ελλάς. Πάμε όμως πιο κάτω.    

ΔΕΝ θα έλεγα ότι συγκαταλέγομαι μεταξύ των προληπτικών, αλλά τα «σημάδια» είναι τόσα πολλά, που με βάζουν σε (μαύρες) σκέψεις.

Η παρατηρητικότητά μου (που ανέκαθεν ήταν το μεγάλο μου χαρτί) με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το μέλλον του πλανήτη (και όχι μόνο του ευρώ) είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το μέλλον της πατρίδας μας.

ΑΠΟ τη στιγμή που δεν βρέθηκαν τα χρήματα που ο Παπανδρέου Γ’, (δηλαδή, ο Γεώργιος ο Β’) δήλωσε ότι υπάρχουν και η… ισχυρή Ελλάς βρέθηκε (ξαφνικά) στο κατώφλι της χρεοκοπίας, εντάθηκαν σε ολόκληρο τον πλανήτη τα έντονα καιρικά και κοινωνικά φαινόμενα.

ΑΠΟ το σημαδιακό Οκτώβρη του 2009, που ο Γιωργάκης δεν βρήκε τον χαμένο θησαυρό, ο πλανήτης έχει πληγεί από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές, μετά τον αφανισμό των δεινοσαύρων πριν 65 εκατομμύρια χρόνια.

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ χιονοθύελλες σαρώνουν την Αμερική και Βόρεια Ευρώπη, σεισμοί ισοπεδώνουν ολόκληρες περιοχές, πλημμύρες απειλούν να μετατρέψουν σε θάλασσα την στεριά, πυρκαγιές καίνε δάση, η ανομβρία μετατρέπει σε έρημο μεγάλες εκτάσεις και ό,τι παραμένει όρθιο κινδυνεύει να κατεδαφιστεί από τους κυκλώνες.

ΟΙ επιστήμονες και οι «ειδικοί», που δουλειά τους είναι να παρακολουθούν, να μετρούν και καταγράφουν τα πάντα, προκειμένου να τα συγκρίνουν με προηγούμενες, εποχές προειδοποιούν ότι ο πλανήτης έχει μπει (όπως και πατρίδα μας) στον κύκλο της αυτοκαταστροφής του.

ΟΙ ίδιοι προειδοποιούν, επίσης, ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα όχι μόνο θα ενταθούν τα προσεχή χρόνια, αλλά και θα πυκνώσουν.

ΜΕ λίγες κουβέντες αυτά που ζούμε είναι ο «πρόλογος» των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν. Για παράδειγμα, η Μελβούρνη (από πλευρά κλίματος) έγινε Σιγκαπούρη και σε λίγα χρόνια θα την χτυπούν, εκτός των άλλων (κακών) και κυκλώνες.

ΤΑ πάνω κάτω δηλαδή έχουν έλθει τους τελευταίους 15 μήνες που άρχισε η μεγάλη (οικονομική) περιπέτεια του Ελληνικού Έθνους.

ΚΑΙ δεν έχουν ενταθεί μόνο τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία «μπερδεύουν» επικίνδυνα και τις εποχές του χρόνου, αλλά και τα κοινωνικά.

ΚΑΙ εδώ είναι που η πατρίδα μας βρίσκεται κυριολεκτικά στην παγκόσμια πρωτοπορία των (ανατρεπτικών) κοινωνικών κινημάτων.

Η επανάσταση του γιασεμιού της Τυνησίας ήταν στην πραγματικότητα μια αντιγραφή της δικής μας εξέγερσης της…  ρίγανης, που έλαβε χώρα στην Αθήνα (αλλά και σε άλλες επαρχιακές πόλεις) τον Δεκέμβριο του 2008!

ΤΑ σχετικά βίντεο της εξέγερσης εκείνης, μελέτησαν οι Τυνήσιοι, αλλά και οι εξεγερμένοι της Αιγύπτου, για να πραγματοποιήσουν τις δικές τους εξεγέρσεις, που απειλούν την «ασφάλεια» του Ισραήλ, την διεθνή ειρήνη και την ηρεμία της Αμερικής.

ΟΙ Άραβες, βέβαια, σαν κοντόφθαλμοι που είναι (σε σχέση με εμάς), επιδιώκουν και την ανατροπή των καθεστώτων τους, προκειμένου (όπως ισχυρίζονται) να αποκτήσουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις.

ΑΥΤΗ και μόνο η επιλογή τους δείχνει πόσο πίσω από τις εξελίξεις έχουν μείνει τα άτομα. Γιατί αν είχαν ανοιχτά τα μάτια τους και παρατηρούσαν τι συμβαίνει στον κόσμο θα είχαν αντιληφθεί ότι η δημοκρατία είναι στην ουσία ένα (ιστορικό) πισωγύρισμα.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για παγίδα εφησυχασμού που αποκοιμίζει και ευνουχίζει τους ανθρώπους. Πάρτε για παράδειγμα τις δημοκρατίες της Δύσης, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από το δείχτη προστασίας του πιο άγριου και ανθρωποφάγου καπιταλισμού που έχει μέχρι σήμερα γνωρίσει ο κόσμος.

ΜΕ λίγες κουβέντες η Δημοκρατία είναι ήδη μια ξεπερασμένη ιστορία. Αυτό το κατάλαβαν πρώτοι οι μεγάλοι ιδεολόγοι των Εξαρχείων, που έχουν εμπεδώσει τον Ντάριο Φο και έχουν αρχίσει να κάνουν πράξη το «δεν πληρώνω».

ΟΙ δυνατότητες του κινήματος αυτού είναι απεριόριστες, αφού είναι το μόνο πραγματικά λαϊκό κίνημα που μπορεί να ανατρέψει (εντελώς) ειρηνικά οποιαδήποτε κυβέρνηση.

ΗΔΗ, οι 6 στους 10 Έλληνες δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ σε φόρους πέρυσι, ενώ οι υπόλοιποι (που πλήρωσαν) μάλλον θα ήταν συγχυσμένοι ή θα μπερδεύτηκαν.

ΕΤΣΙ και σταματήσουν όλοι να πληρώνουν θα σταματήσει την επόμενη μέρα να υπάρχει και κράτος.

ΑΝ λοιπόν αυτός ήταν ο επιδιωκόμενος σκοπός και των Αράβων, αντί να συγκεντρώνονται κάθε απόγευμα στις πλατείες και να μαλώνουν μεταξύ τους, θα έπρεπε να σταματήσουν να πληρώνουν και αυτόματα θα απαλλάσσονταν από τον Χόσνι Μουμπάρακ.

ΕΤΣΙ και πετύχει το (εμπνευσμένο) ελληνικό κίνημα του «δεν πληρώνω» και καταφέρουν οι Έλληνες να βρουν τρόπο να ζουν χωρίς λεφτά, θα λυθούν ξαφνικά και όλα τα προβλήματα του πλανήτη.

ΑΜΕΣΩΣ καταργείται η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αφού κανείς δεν θα έχει να πληρώσει για να του κάνει κάποιος άλλος τη δουλειά. Αυτόματα, πάει περίπατος και ο καπιταλισμός.

ΤΕΡΜΑ δηλαδή κυβερνήσεις, στρατοί, αστυνομίες, υπηρεσίες και λοιπά. Ο καθένας θα είναι υπεύθυνος να νομοθετεί για πάρτι του και να φροντίζει αποκλειστικά τον εαυτό του. Λίγο είναι;

ΚΑΙΡΟΣ είναι να βρει η κοινωνία το δρόμο της, χωρίς θεσμούς και οργανωμένες καταστάσεις.

ΑΥΤΑ για σήμερα να είστε όλοι καλά και θα τα πούμε από βδομάδα. Γεια χαρά.