Θα αναφερθούμε πρώτα στον «Παρνασσό» και μιλάμε για τον περιβόητο Φιλολογικό Σύλλογο των Αθηνών, το καμάρι των Ελλήνων λογίων και όχι μόνο.
Στους περισσότερους από εμάς είναι άγνωστο και οι λίγοι που γνωρίζουν σχετικά με το πασίγνωστο στους λογοτεχνικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους σωματείο, ίσως δεν γνωρίζουν ολόκληρη την γκάμα των δραστηριοτήτων του και, σίγουρα, γνωρίζουν ελάχιστα για την ιστορία του.
Ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1865 από τέσσερα αδέλφια, νεαρούς μαθητές του γυμνασίου, παιδιά του νομισματολόγου Π. Λάμπρου.
Ο Μιχάλης, ο Σπύρος, ο Κωνσταντίνος και ο Διονύσης ίδρυσαν το σύλλογο. Αργότερα, προστέθηκαν και άλλοι νεαροί φιλόλογοι και ποιητές, οι οποίοι αποτέλεσαν τον πυρήνα του μετέπειτα «σοβαρότατου ελληνικού τούτου φιλολογικού σωματείου».
Έχουν περάσει 145 χρόνια γεμάτα από τότε που ιδρύθηκε και η λαμπρά εθνική, πνευματική και κοινωνική του δράση, είναι αναμφισβήτητη.
Από εκεί ξεκίνησε, από τον «Παρνασσό», η μουσική, και εν γένει καλλιτεχνική κίνηση της χώρας μας.
Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτοί οι στόχοι του συλλόγου, δηλαδή μόνο οι φιλολογικοί και οι καλλιτεχνικοί, όχι.
Στον «Παρνασσό» οφείλεται η κατάργηση της τότε ανεπτυγμένης εμπορίας ανθρώπων (μιλάμε για το 1880) η ίδρυση μετεωρολογικών σταθμών, η ίδρυση φυλακών ανηλίκων, η απογραφή πληθυσμού, η οργάνωση σοβαροτάτων διεθνών συνεδρίων στην Αθήνα και η συμμετοχή της Ελλάδας σε συνέδρια άλλων χωρών.
Από τα μεγάλα έργα του «Παρνασσού» είναι η ίδρυση, από το 1872, της Νυχτερινής Σχολής Απόρων Παίδων. Από τη σχολή αυτή, που ιδρύθηκε με πρόταση του Σπυρίδωνος Βασιλειάδη, έχουν αποφοιτήσει και σταδιοδρομήσει χιλιάδες άποροι βιοπαλαιστές, μαθητές και μαθήτριες.
Το 1890 ο Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός» απέκτησε το μέγαρο που βρίσκεται κοντά στον Άγιο Γεώργιο Καρύτση, στο κέντρο της Αθήνας, από κληροδοτήματα Ελλήνων της Οδησσού και, συγκεκριμένα, του Αντώνη Πάγκαλου και της Πηνελόπης Χαλδουβάκη.
Ο σύλλογος, κατά τη μακρόχρονη εθνική σταδιοδρομία του, καθιέρωσε τέσσερα τμήματα-άξονες στους οποίους κινήθηκε με πρόγραμμα, επιμονή, προσοχή και σύνεση.
Τα τμήματα είναι: Το φιλολογικό και αρχαιολογικό, το νομικό, το καλλιτεχνικό και το φυσιογνωστικό.
Ανταποκρινόμενος στους αρχικούς του σκοπούς, ο σύλλογος διοργανώνει κάθε χρόνο σειρά διαλέξεων και καλλιτεχνικών εκθέσεων και διενεργεί φιλολογικούς και ποιητικούς διαγωνισμούς.
Χρειάζονται τόμοι για να… τολμήσει κανείς να αναφερθεί στο τεράστιο, από κάθε πλευρά, έργο του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
Αφορμή για την μικρή, λίαν περιληπτική, περιγραφή του ογκώδους, από κάθε πλευρά, έργου του «Παρνασσού», έδωσε στον γράφοντα, μία φωτοτυπία «Επαίνου» που απέστειλε ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός και αντίγραφό της έφτασε στον αρχισυντάκτη της εφημερίδας Σωτήρη Χατζημανώλη, από την γνωστή συγγραφέα κ. Κούλα Τέο.
Στη φωτοτυπία, την οποία δημοσιεύουμε και πιθανόν να μην είναι ευανάγνωστη, αναφέρονται τα εξής:
«Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός. 89ος Καλοκαιρίνειος Θεατρικός Διαγωνισμός. Η επί του Καλοκαιρινείου Θεατρικού Διαγωνισμού Κριτική Επιτροπή του Παρνασσού απονέμει εις την κυρία Κούλα Τεο Έπαινον δια το εις τον 89ον διαγωνισμόν του έτους 2009 υποβληθέν έργον της υπό τον τίτλον “Η Οδύσσεια μιας Γιαννούλας” Αθήναι τη 5η Δεκεμβρίου 2010».
Ακολουθούν υπογραφές του προέδρου της κριτικής επιτροπής και του γενικού γραμματέως. Η εφημερίδα μας συγχαίρει την κ. Τεο.
