Το 2010 επιφύλασσε μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής τους, στους γονείς του 17χρονου Παύλου Μίτσελ. Ο γιος τους κατάφερε στις εξετάσεις του VCE να συγκεντρώσει τον αστρονομικά υψηλό βαθμό του 99,25. Όπως αποδεικνύεται, ο Παύλος δεν είναι κατ’ ευφημισμό, αλλά κατ’ ουσία, ο καλύτερος ελληνικής καταγωγής μαθητής για το 2010 και ας μου επιτραπεί η έκφραση, παράδειγμα προς μίμηση, όχι τόσο λόγω του βαθμού του, όσο λόγω της αφοσίωσης και της σκληρής δουλειάς που το χαρισματικό νεανικό μυαλό του δεν φοβήθηκε ποτέ μέχρι σήμερα, όπως διαπιστώνω από την κουβέντα μας.
Μπορεί το Scotch College από το οποίο αποφοίτησε ο Παύλος να θεωρείται ένα από τα καλύτερα σχολεία της Βικτώριας, αλλά όπως και να το κάνουμε χρειάζονται και άλλα πολύ πιο σημαντικά προσόντα για να επιτύχει κάποιος αυτά που έχει επιτύχει μέχρι σήμερα ο 17χρονος νεαρός. Ένα από τα βασικότερα προσόντα του είναι το κοφτερό του μυαλό. Μεθοδικός, ακριβής, αποφασιστικός, εργατικός, προσγειωμένος με σωστές δόσεις αυτοπεποίθησης και χιούμορ, ο 17χρονος Παύλος έχει όλα εκείνα τα προσόντα μίας λαμπρής καριέρας.
Ο ίδιος θα μου πει, σε άπταιστα ελληνικά, ότι πάντα αγαπούσε τη γνώση και έστω και αν είναι ελληνόπουλο τρίτης γενιάς δηλώνει ιδιαίτερα περήφανος για την ελληνική του καταγωγή, κάτι που διαπιστώνω, όχι μόνο από τα λεγόμενά του, αλλά και από το γεγονός ότι η κυπριακής καταγωγής γιαγιά του που τον μεγάλωσε έρχεται κάθε τρεις και λίγο στην κουβέντα μας. Και δεν μιλάει μόνο ελληνικά ο Παύλος. Τα γαλλικά, αλλά και τα κινεζικά, εκτός βεβαίως από τα αγγλικά είναι οι άλλες γλώσσες που ο νεαρός μαθητής…-«κανόνι», καταφέρνει με μεγάλη μαεστρία.
Η Άντζελα, η μητέρα του Παύλου, κάνει λόγο για ένα παιδί που ποτέ δεν βαρέθηκε τη μελέτη και, γενικότερα, επιδεικνύει μία πρωτόγνωρη ωριμότητα στη ζωή του. «Δεν θυμήθηκα ποτέ να τον σπρώξουμε να μελετήσει. Ο Παύλος ήξερε πάντα τι έπρεπε να κάνει και είχε από τα πρώτα του μαθητικά χρόνια φοβερό ζήλο να μάθει» λέει.
Καθώς τον ρωτάω για τα άλλα του ενδιαφέροντα, μαθαίνω ότι ο Παύλος, όχι μόνο έχει άλλα ενδιαφέροντα, αλλά και πολλά. Η πολιτική ένα από αυτά, τα σπορ κάποιο άλλο και κλασσικά τα κορίτσια και το σερφάρισμα στα «ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα» μερικά ακόμα.
Με έκπληξη ακούω ότι το ίνδαλμά του νεαρού που είναι ήδη εγγεγραμμένος σε πολιτικό κόμμα, είναι ο Ρόμπερτ Μένζις. «Ήταν παιδί εργατών, δούλεψε σκληρά στη ζωή του, ήταν προσγειωμένος αλλά ιδεαλιστής και άνθρωπος χαρισματικός» λέει ο 17χρονος, που έχει ήδη μελετήσει τη ζωή και την καριέρα του μεγάλου πολιτικού άνδρα. Ίνδαλμά του και ο ομογενής πολιτικός Πέτρος Γεωργίου. «Τον θαυμάζω. Θαυμάζω την τόλμη του, την ιδεολογική του ακεραιότητα, το ήθος του» αναφέρει ο 17χρονος.
Μπορεί η μελέτη για τις εισιτήριες εξετάσεις στο πανεπιστήμιο να ήταν η κύρια προτεραιότητα του Παύλου το 2010, αλλά όπως λέει η αγάπη του για τα πολιτικά δρώμενα της Αυστραλίας δεν «πνίγεται» τόσο εύκολα. Έτσι, πέρα από τα μαθήματα, την προηγούμενη χρονιά αφιέρωσε αρκετό χρόνο επίσης εργαζόμενος δίπλα στους πολιτικούς της περιοχής του.
Στην μίνι τηλεφωνική μας κουβέντα βάζω τον Σωκράτη, τον μεγάλο δάσκαλο της διαλεκτικής γιατί ο Παύλος έχει μία πολύ ιδιαίτερη και επιτυχημένη σχέση με την τέχνη του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου. Όπως αποδεικνύεται από τις πολλές του διακρίσεις και επιτυχίες στον τομέα της επιχειρηματολογίας, αν ο Παύλος ζούσε στην εποχή του μεγάλου φιλοσόφου θα μπορούσε άνετα να είναι ένας πολύ καλός μαθητής του Σωκράτη…
Το 2010 κέρδισε το Βραβείο Swayne ως ο καλύτερος ομιλητής σε ντιμπέιτ μεταξύ άλλων μαθητών από κάθε γωνιά της Βικτώριας. Το 2009 ηγήθηκε ομάδας μαθητών που ταξίδεψε στη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία για να λάβουν μέρος σε μαθητικό Φεστιβάλ Επιχειρηματολογίας και το 2008, πάλι σε άπταιστα ελληνικά, μου αναφέρει ότι πήρε υποτροφία για να φοιτήσει για δύο μήνες στο Κολέγιο του Πανεπιστημίου Πεκίνου την οποία κέρδισε λόγω των ικανοτήτων του στην κινεζική γλώσσα.
Τα αγαπημένα θέματα επιχειρηματολογίας του Παύλου είναι πολλά. Ξεχωρίζει θέματα που άπτονται της οικονομικής πολιτικής, αλλά και κάποια άλλα αμφιλεγόμενα κοινωνικά θέματα όπως η ευθανασία και οι αμβλώσεις.
Δεν είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς ότι με προσόντα όπως την κοφτερή γλώσσα, το ευρηματικό μυαλό και την άνεση σε τέσσερις γλώσσες, το μέλλον του Παύλου διαγράφεται λαμπρό.
Του αναφέρω την πολιτική ως πιθανή οδό για τη μελλοντική του καριέρα.
«Δεν το σκέφτομαι προς το παρόν. Με ενδιαφέρει η πολιτική, αλλά προέχουν οι σπουδές. Κατ’ αρχήν θέλω να γίνω δικηγόρος, μετά σκέφτομαι να μπω στον επιχειρηματικό χώρο, κυρίως της κινεζικής αγοράς και ελπίζω ώριμος και πιο κατατοπισμένος πλέον, να καταφέρω να μπω στην πολιτική» μου λέει, δικαιώνοντας τη σκέψη μου ότι μία μέρα αυτός ο νεαρός μπορεί να γίνει πρωθυπουργός της Αυστραλίας…
Η ακαδημαϊκή καριέρα του πιο καλού του μαθητή ελληνικής καταγωγής για το 2010 θα συνεχιστεί φέτος στο Πανεπιστήμιο Monash όπου και θα ξεκινήσει τις σπουδές του στα Νομικά (πού αλλού;), στις Οικονομικές Επιστήμες (επίσης) και στην Κινεζική Γλώσσα. Τρίπτυχο το πτυχίο που επέλεξε ο Παύλος και έστω και αν προσωπικά πιστεύω ότι με τέτοιο μυαλό ο 17χρονος δεν χρειάζεται να αγχώνεται για το πώς θα τα βγάλει πέρα, ο ίδιος δηλώνει επιφυλακτικός… «Θα προσπαθήσω».
Όσο για το αν θα τα καταφέρει με τον καλύτερο τρόπο; Δεν ξέρω για εσάς αλλά επιτρέψτε μου να πω πως προσωπικά είμαι 99,25% σίγουρη ότι δεν υπάρχει αμφιβολία.
