ΕΙΜΑΙ σχεδόν βέβαιος ότι λίγο ακόμα αν προσπαθήσει η… ισχυρή Ελλάς θα στείλει όλους τους τροϊκανούς σε ψυχιατρικές κλινικές για θεραπεία.
ΘΥΜΑΜΑΙ πόσο έλαμπαν τα πρόσωπά τους, από αισιοδοξία και φιλανθρωπία, όταν πρωτοέφτασαν στην Αθήνα και ανακοίνωσαν τα μέτρα του Μνημονίου που θα μας «έσωναν», και τους βλέπω σήμερα και δεν τους αναγνωρίζω.
ΣΤΗΝ τελευταία συνέντευξη Tύπου (που τους είδα), το μάτι τους γυάλιζε και τα πρόσωπά τους είχαν χάσει την ορθολογική τους σιγουριά.
ΠΙΣΤΕΥΑΝ οι άνθρωποι, ότι για να ξεπεράσει η χώρα την (οικονομική) κρίση, αρκούσε να θέσουν σε λειτουργία τη δοκιμασμένη συνταγή (για παρόμοιες περιπτώσεις) που έχει στο συρτάρι του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
ΕΛΑ όμως που η… ισχυρή Ελλάς, είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση και δεν έχει, ως χώρα, καμιά σχέση με τις υπόλοιπες που στο παρελθόν «έσωσε» το Ταμείο.
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ΔΝΤ είναι στην πραγματικότητα η τράπεζα του καπιταλιστικού συστήματος, η οποία δανείζει λεφτά και συνταγές, ώστε να μπορεί το κεφάλαιο να κινείται παντού με άνεση και μεγάλη κερδοφορία. Γι’ αυτό η «συνταγή» προβλέπει μεταξύ άλλων κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ελαστικοποίηση της εργασίας και λοιπά).
ΤΩΡΑ αρχίζουν σιγά-σιγά να καταλαβαίνουν, ότι η Ελλάς, που ανέλαβαν να «σώσουν» από την κατάρρευση, είχε είδη καταρρεύσει (οικονομικά) πολλά χρόνια πριν.
ΤΟ πρώτο σοκ που τους περίμενε ήταν τα στατιστικά στοιχεία και (ιδιαίτερα) ο ευρηματικός (και υπεραπλοποιημένος) τρόπος που λειτουργούσε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της πατρίδας μας.
ΑΝΤΙ να σπάνε το κεφάλι τους και να ξενυχτούν με λίστες, δεδομένα, συγκρίσεις και στοιχεία, την άραζαν ή πήγαιναν σε καμιά ταβέρνα και έδιναν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τους «αριθμούς» που περίμενε να δει και τελείωνε η ιστορία. Έτσι πορευόμαστε για χρόνια και ούτε γάτα-ούτε ζημιά.
ΤΟ δεύτερο μεγάλο σοκ, που τους έφερε στα ίσα τους, το υπέστησαν όταν το ελληνικό Κράτος ομολόγησε δημόσια ότι δεν γνωρίζει πόσους ακριβώς δημοσίους υπαλλήλους έχει!
ΕΜΕΙΣ (οι Έλληνες) καταλαβαίνουμε ότι δεν υπήρχε κανένας (λογικός) λόγος να γνωρίζει τον αριθμό των υπαλλήλων του, αφού έτσι και αλλιώς με δανεικά (και αγύριστα) τους πλήρωνε. Αυτό, όμως, δεν το μπορούν να το κατανοήσουν οι (κακομαθημένοι) εταίροι μας.
ΚΑΙ πάνω που τροϊκανοί προσπαθούσαν να συνέλθουν και να εξοικειωθούν με την ελληνική πραγματικότητα ήλθε και το τρίτο σοκ που κλόνισε ανεπανόρθωτα τον ψυχισμό τους και τους «έστειλε» αδιάβαστους.
ΔΕΝ πρόλαβαν να τελειώσουν την συνέντευξη τύπου, που πρότειναν στην Ελλάδα να αξιοποιήσει και πουλήσει μέρος της περιουσίας της, προκειμένου να αποπληρώσει μέρος του χρέους της, και ήλθε το μοιραίο χτύπημα.
ΔΕΝ αναφέρομαι στο γεγονός ότι ξεσηκώθηκαν εναντίον τους και οι πέτρες (που έτσι και αλλιώς δεν χρωστάνε σε κανέναν τίποτα), αλλά στη νέα ομολογία ότι το Ελληνικό Έθνος δεν γνωρίζει πόση περιουσία έχει!
ΜΕΤΑ και από αυτό συναντήθηκαν επειγόντως στις Βρυξέλες οι αξιωματούχοι της Ένωσης και αφού κοιτάχτηκαν μεταξύ τους άλαλοι, σήκωσαν τα χέρια ψηλά και προσευχήθηκαν στον θεό να τους βοηθήσει να ξεμπερδέψουν μαζί μας.
ΕΧΟΥΝ τρελαθεί σας λέω οι άνθρωποι. Δεν μπορούν να κατανοήσουν (παρά τις προσπάθειες που καταβάλουν) πώς είναι δυνατόν μια χώρα που δεν έχει καμιά σχέση με στατιστικές, αριθμούς, οργάνωση, προγραμματισμό και, επιπλέον, δεν γνωρίζει πόσους υπαλλήλους απασχολεί και πόση περιουσία έχει, να συγκαταλέγεται μεταξύ των 25 πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου.
ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτό. Η Ελλάς (η… ισχυρή) είναι μεταξύ των πέντε έξι χωρών του κόσμου με το καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Κανένας άλλος λαός δεν είναι συνειδητά τόσο καλοπερασάκιας.
ΠΟΥΘΕΝΑ αλλού στον κόσμο δεν υπάρχουν τόσα σκάφη αναψυχής, πολυτελή αυτοκίνητα, τόσες γιορτές, τριήμερα, διακοπές και πανηγύρια.
ΒΡΕΣΤΕ μου εσείς άλλη χώρα που να έχει γεμίσει πλατείες, παραλίες και πεζόδρομους με πανάκριβους καναπέδες για να βρίσκει καταφύγιο και ξεκούραση, ο κατάκοπος από τον κάματο της ημέρας λαός της.
ΕΤΣΙ και άρουν μάλιστα οι ελβετικές τράπεζες το απόρρητο και πληροφορηθούν οι Ευρωπαίοι (κάτι που ξέρουμε όλοι εμείς), ότι δηλαδή οι μεγαλύτεροι καταθέτες είναι οι Έλληνες, τότε είναι που θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.
ΕΧΩ ξαναγράψει ότι έτσι και καταφέρουμε να βρούμε τον τρόπο να κάνουμε ό,τι κάναμε έως τώρα (χωρίς λεφτά) θα έχουμε καταφέρει το μεγαλύτερο χτύπημα και κατά του καπιταλισμού και του μαρξισμού.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ για ένα λεφτό τι έχουμε καταφέρει έως σήμερα και, μάλιστα, χωρίς ιδιαίτερες προσπάθειες: έχουμε καταργήσει κάθε έννοια Κράτους, έχουμε ξευτιλίσει την οργάνωση, τον προγραμματισμό και όλες τις οικονομικές θεωρίες και τα ιδεολογικά μοντέλα και όπου να ‘ναι καταργούμε μονομερώς το Σύνταγμα και τους νόμους.
ΑΝ κοντά στα πιο πάνω προσθέσει κανείς ότι είμαστε ο μόνος λαός που ζει (και μάλιστα πλουσιοπάροχα) χωρίς να πληρώνει φόρους, μπορείτε να καταλάβετε την πρωτοπόρα (και ανεξήγητη για τους κουτόφραγκους) ιδιαιτερότητά μας.
ΣΑΣ ερωτώ: σε ποια άλλη χώρα του κόσμου βγαίνουν άνθρωποι σε σύνταξη σε ηλικία 40 χρόνων και μάλιστα χωρίς να έχουν δουλέψει;
ΓΙ’ ΑΥΤΟ σας λέω ότι η χώρα είναι πραγματικά… άπαιχτη, αφού έχει καταφέρει (χωρίς κόπο) να ευημερήσει τη στιγμή που άλλες χώρες αγωνίζονται και ιδροκοπούν (πολλές δεκαετίες) για να πετύχουν το ίδιο.
ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ τις τελευταίες βδομάδες στην τηλεόραση τον λαϊκό ξεσηκωμό στις αραβικές χώρες, στεναχωρήθηκα σκεπτόμενος ότι εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε τη δυνατότητα να γευτούμε την πρωτόγονη χαρά και συγκίνηση μιας «επανάστασης».
ΟΤΑΝ δεν έχεις θεσμούς, κράτος, κυβέρνηση, στρατό, εφορία και αστυνομία, ποιους να ανατρέψεις; Εμείς εντελώς ειρηνικά και αθόρυβα έχουμε καταφέρει να καταργήσουμε τα πάντα.
Η Ευρώπη και το ευρώ συνεχίζουν να μας αντιστέκονται, αλλά όπου να ‘ναι θα τους «στείλουμε» και αυτούς.
ΑΠΟ τη μια, λοιπόν, έχεις ένα έθνος, σαν την Ελλάδα, με ένα λαό που θεωρεί (και καλά κάνει) την δουλειά δουλεία και την οργάνωση αμαρτία και, από την άλλη, μια πάμπλουτη και άψογα οργανωμένη καπιταλιστική δημοκρατία σαν της Αυστραλίας, με συνειδητά νομοταγείς πολίτες.
ΚΑΙ ερωτώ: μπορεί κανείς σε αυτή τη χώρα που έχει όλα τα «καλά», να ζήσει με την ίδια άνεση που ζουν ακόμα και σήμερα (υπό καθεστώς οικονομικής κρίσης) οι Έλληνες;
ΟΧΙ βέβαια και η απάντηση στο γιατί η «πλούσιοι» Αυστραλοί δεν μπορούν να ζήσουν όπως οι «φτωχοί» Έλληνες βρίσκεται στο γεγονός ότι από την Αυστραλία απουσιάζουν οι υποδομές.
ΔΕΝ είναι δυνατόν να ζει κάποιος σε μια χώρα πραγματικά προικισμένη με μοναδικές φυσικές ομορφιές, με τις ωραιότερες παραλίες, τα πιο μαγικά νησιά και βουνά και με έναν ήλιο που λάμπει ακόμα και στις κακοκαιρίες, με τις πλατείες γεμάτες καναπέδες (με μαξιλαράκια!) με εκπληκτικά ουζερί, ταβέρνες και νόστιμους μεζέδες και να τα περιφρονείς όλα αυτά και να πηγαίνεις να δουλεύεις, όπως κάνει ο Βέλγος (για παράδειγμα) που βλέπει τον ήλιο κάθε Δεκαπενταύγουστο.
ΘΑ ήταν πρωτοβάθμια αμαρτία να περιφρονεί κανείς μια τέτοια φύση και ζωή και να ασχολείται με οργάνωση, οικονομικές στατιστικές και δουλειά.
ΓΙΑ του λόγου το αληθές, να και μια προσωπική μαρτυρία: πριν μεταναστεύσω στην Αυστραλία δεν είχα ούτε εργαστεί ούτε φόρους (όπως όλοι μας) είχα πληρώσει ούτε καμιά διάθεση είχα να δουλέψω. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, ούτε από το μυαλό μου είχε περάσει.
ΠΑΡ’ ΟΛΑ αυτά, μια χαρά την έβγαζα και αν δεν μου έβαζαν στο μυαλό την ιδέα του «μέλλοντός μου» στο χωριό μου θα βρισκόμουν ακόμα.
ΕΔΩ που ήλθα τα κάνω (part time) και τα δύο, δηλαδή και εργάζομαι (όσο λιγότερο γίνεται) και φόρους πληρώνω, γιατί δεν μπορώ να κάνω και διαφορετικά, λόγω του ότι η Αυστραλία δεν διαθέτει τις υποδομές για τέτοιου είδους (ανθρώπινους) επιλογές.
Η χασούρα για μένα, που δεν είχα και καμιά έμφυτη διάθεση, ούτε για προκοπή, ούτε για λεφτά, ούτε για δουλειά, είναι πάρα πολύ μεγάλη. Στερήθηκα (χωρίς λόγο) τις φυσικές και κλιματολογικές ομορφιές της πατρίδας.
ΑΥΤΟ που θέλω να πω είναι ότι η πατρίδα μας δεν δημιουργεί άγχος και ενοχές σε ανθρώπους σαν εμένα που είναι από τη φύση τους τεμπέληδες. Ας πάμε πιο κάτω.
ΕΙΔΗΣΗ: Δεν είχε επιστολή Βαβάκη ο προχθεσινός Νέος Κόσμος. Έχει όμως ο σημερινός!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ σας παρακαλώ τη σημερινή επιστολή του κυρίου Κυριάκου, που μου τα «ρίχνει» άγρια.
ΕΛΠΙΖΩ να μη μεταφραστούν ως πρόκληση οι δύο πιο πάνω αράδες για «απαντήσεις».
