Στα δυο είναι χωρισμένη η κοινή γνώμη στην Ινδία σχετικά με την προίκα που δίνει η οικογένεια της νύφης στον γαμπρό, ένα έθιμο που ναι μεν έχει καταργηθεί, αλλά εξακολουθεί να υφίσταται και να προκαλεί πάσης φύσεως αναταράξεις στην συντηρητική ινδική κοινωνία.
Οι φεμινιστικές οργανώσεις θεωρούν πως ο θεσμός της προικοδότησης της νύφης προσβάλλει την γυναικεία αξιοπρέπεια και μάλιστα με το χειρότερο δυνατό τρόπο.
Στην Ινδία απαγορεύεται, από το 1961, διά νόμου η προίκα, μια νομοθετική ρύθμιση που προέκυψε όταν ένας μεγάλος αριθμός γυναικών, των οποίων οι οικογένειες αδυνατούσαν να δώσουν στο γαμπρό προίκα, βασανίζονταν, ταπεινώνονταν ή θανατώνονταν.
Μέχρι πριν μια δεκαετία θεωρούνταν θανάσιμο αμάρτημα του να είσαι γυναίκα και να μην μπορείς να προσφέρεις ικανοποιητική προίκα στο γαμπρό.
Μια συνήθης μέθοδος θανάτωσης των γυναικών ήταν από τους ίδιους τους γαμπρούς, οι οποίοι όταν διαπίστωναν όταν δεν τους έδινε η οικογένεια της νύφης προίκα αναλόγου ύψους, περιέλουζαν τη νύφη με πετρέλαιο και κατόπιν της έβαζαν φωτιά, ενώ οι πεθερές δήλωναν στη συνέχεια στην αστυνομία ότι η νύφη… κάηκε καθώς μαγείρευε στην κουζίνα.
Ο αντίλογος έρχεται από οργανώσεις για την προστασία των αντρικών δικαιωμάτων, που ισχυρίζονται ότι το έθιμο αυτό έχει και την άλλη του πλευρά: δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των αντρών που έχουν καταγγείλει στις αστυνομικές αρχές πως έπεσαν θύματα εκβιασμού από γυναίκες που ανέφεραν πως δήθεν τις βίασαν ή τις ταπείνωσαν. Ο νόμος, στην περίπτωση αυτή, είναι με το μέρος της γυναίκας και προβλέπει μεγάλα χρηματικά ποσά ως αποζημίωση στις βιασθείσες.
«Η οικογένεια της συζύγου μου μου έκανε μήνυση, με την αιτιολογία πως απαίτησα προίκα γι’ αυτήν», τονίζει ο 30χρονος Μιτχούν Κουμάρ που έπεσε θύμα εκβιασμού, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος πνέει και ο 42χρονος Ρατζές Βακχάρια που προσθέτει πως «η γυναίκα μου με εκβίαζε για πολλές ημέρες, ενώ κατέληξα στο κρατητήριο. Τελικώς, κέρδισα την υπόθεση, αλλά έκανα τέσσερα χρόνια να πάρω την κηδεμονία του γιου μου. Αυτό που συμβαίνει στη χώρα με αυτές τις περιπτώσεις είναι λυπηρό. Δεν υπάρχει κανένας κώδικας προστασίας αντρών σαν κι εμένα που πέφτουν θύματα εκβιασμού από διάφορες επιτήδειες», καταλήγει ο κ. Βακχάρια.