Με γνώμονα τη ρήση του Διονύσιου Σολωμού ότι «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό», θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις για το κορυφαίο μας γεγονός της νεότερης ιστορίας μας που είναι η 25 Μαρτίου 1821, η οποία από τα βάθη των αιώνων και κάτω από πολλή λάσπη ανέσυρε τα εθνικά μας ονόματα Ελλάς και Έλληνες.

Σήμερα με τη βοήθεια του Διαδικτύου έχουμε πάνω στο τραπέζι του γραφείου μας μία παγκόσμια βιβλιοθήκη που καμία γενεά που προηγήθηκε από εμάς δεν είχε την πολυτέλεια να έχει και να βρει την αλήθεια που τονίζει τόσο υπεύθυνα ο Δ. Σολωμός.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Δυστυχώς στα σχολεία μας δεν διδαχτήκαμε ποτέ όλη την ιστορία μας και για λόγους σκοπιμότητας –φαίνεται– δεν είδαμε ποτέ την αλήθεια. Έπρεπε να γίνουμε 50 ή 60 και 70 χρονών – και σε ξένη γη – να αντιληφτούμε από διάφορες πηγές το τι προηγήθηκε, μια και τα βιβλία της ιστορίας γράφονται από τις κυβερνήσεις μόνο, οι οποίες δεν θέλουν να κυβερνούν αποκλειστικά το παρόν, αλλά «ιδιωτικοποιούν» και το παρελθόν.

Για να συζητήσουμε νηφάλια, σας προτείνω να γκουγκλίσετε τον τίτλο του σημερινού μου σημειώματος στο google.gr και αφού ενημερωθείτε και διαβάσετε προσεκτικά τουλάχιστον 10-15 σελίδες τότε μόνο θα έχουμε κοινό σημείο συζήτησης.

Ο «ΕΘΝΑΡΧΗΣ» ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

Ο «εθνάρχης» πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε’ κατά τη διάρκεια της πρώτης πατριαρχίας του και το έτος 1798, αφόρισε το Ρήγα Φεραίο. Μικρός είχα ακούσει κάποιο γέρο να λέει: «Μάς βαπτίζουν πρώτα για να μπορούν να μάς αφορίζουν αργότερα». Χρόνια αργότερα κατάλαβα τι σημαίνει αφορισμός. Ο ίδιος πατριάρχης, κατά την τρίτη πατριαρχία του (1818-1821) έβγαλε τρεις αφοριστικές εγκυκλίους και με αυτές αφόρισε «δεόντως» την Επανάσταση του 1821. Οι διαδικτυακές πηγές μού λένε ότι οι αφοριστικές εγκύκλιοι διαβάστηκαν σε όλες τις εκκλησίες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εάν δεν τις διαβάσετε στο Διαδίκτυο, δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει και να συζητήσει το όλο θέμα.
Μου κάνει καταπληκτική εντύπωση το γεγονός ότι το Μάρτιο του 1821 ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε – με την πιο «καλλιεργημένη» ελληνική γλώσσα δίνει «γλωσσικά χτυπήματα κάτω από τη μέση» σε όλους τους επαναστάτες από την επανάσταση στη Μολδοβλαχία και όλους τους άλλους που αναμείχθηκαν στο κίνημα.

ΤΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ;

Τους ονομάζει κακοποιούς, αχρείους, κακόβουλους, αλαζόνες, μισελεύθερους και τους αναθεματίζει να μείνουν «άλυτοι», δηλ. να μη λιώσουν τα σώματά τους μετά το θάνατο, και να μείνουν αφορισμένοι για πάντα, αλλά και καταραμένοι και ασυγχώρητοι. Η γλώσσα είναι τόσο σκληρή που κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει. Κατάπληξη κάνει η αυστηρή διαταγή σε όλους τους κληρικούς να μην πάνε «κατά της κοινής ημών ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας (εννοεί την οθωμανική) και αν δε το κάνουν αυτό το  πατριαρχείο θα τους θεωρήσει «εκπτώτους του βαθμού της αρχιερωσύνης και ιερωσύνης» και παρακάτω «ενόχους ως την κοινήν του γένους απώλειαν προτιμήσαντας».

ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ

Ακόμη μεγαλύτερη κατάπληξη κάνει το γεγονός πως η αφοριστική τούτη εγκύκλιος: «Υπεγράφη συνοδικώς επάνωθεν του ιερού θυσιαστηρίου» δηλ. είναι σαν να την έγραψε με τα ίδια του τα χέρια ο ίδιος ο Θεός. Ακολουθούν οι υπογραφές του πατριάρχη Κων/πόλως και άλλων είκοσι δύο «αγίων αρχιερέων». Στα σχολεία όμως μέχρι σήμερα διδάσκουμε να θεωρούμε το Γρηγόριο το Ε’ «Εθνομάρτυρα». Επιπλέον 100 χρόνια μετά το θάνατό του τον κάναμε και άγιο να τον προσκυνούμε, έναν άνθρωπο που δεν είχε σχέση με την επανάσταση. Με τις ενέργειες του αποδοκίμασε τον όρκο της Φιλικής Εταιρείας με κάθε μέσο που είχε. Όταν διαβάσετε τον αφορισμό της Μπουμπουλίνας, γλωσσικά όντως θα φρίξετε!

Με μία άλλη εγκύκλιο το 1819 –και αυτή υπάρχει στο Διαδίκτυο και μάλιστα μεγαλογράμματη– με την οποία απαγορεύει τους κληρικούς την ονοματοθεσία των βαπτιζομένων με Ελληνικά ονόματα και επιβάλλει αποκλειστικά να δίνουν Ιουδαϊκά ονόματα. Να, γιατί ήταν θαμμένες στη μνήμη των ραγιάδων Ρωμιών οι εθνικές μας λέξεις Ελλάς και Έλληνες!

ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ;

Σήμερα δεν μπορούμε να μιλάμε για την Επανάσταση του 1821, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας όλα τα ανωτέρω. Έτσι μόνο αντιλαμβανόμαστε τις τεράστιες δυσκολίες που είχαν οι αρχηγοί της να ξεσηκώσουν τους Έλληνες εναντίον των Τούρκων. Και όπως λέει ο Δ. Σολωμός «εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινό».
Τέλος είναι απορίας άξιο σήμερα γιατί ο σημερινός πατριάρχης δεν αποκηρύσσει τους αφορισμούς αυτούς την ντροπής και για δύο αιώνες μας θυμίζουν τη γενναιότητα των ηρώων του 1821 οι οποίοι παραμένουν «κακοποιοί, αλαζόνες και άλυτοι»!