H νεκροψία του αποτελέσματος των εκλογών του περασμένου Σαββάτου στη Νέα Νότια Ουαλία ανέδειξε τη μεταναστευτική ψήφο σε καθοριστικό παράγοντα του ισοπεδωτικού αποτελέσματος για το Εργατικό Κόμμα.
Οι αναλυτές της βαριάς ήττας των Εργατικών, μετά από 16 χρόνια στην εξουσία, αποδίδουν το ισοπεδωτικό αποτέλεσμα και στη μαζική μετακίνηση μεταναστών ψηφοφόρων από το Εργατικό Κόμμα στο Συνασπισμό των Φιλελευθέρων με τους Εθνικούς.
Υπολογίζεται, ότι σημαντικό ποσοστό της κρίσιμης μάζας των εξακοσίων χιλιάδων, περίπου, ψηφοφόρων, του Εργατικού Κόμματος, που την ημέρα των εκλογών άλλαξαν στρατόπεδο, ήταν απογοητευμένοι μετανάστες ψηφοφόροι του Εργατικού Κόμματος.
Η μαζικότερη μετακίνηση ψηφοφόρων του Εργατικού Κόμματος κατεγράφη σε παραδοσιακές «μεταναστευτικές έδρες» της Νέας Νότιας Ουαλίας -κυρίως στα υποβαθμισμένα δυτικά προάστια- όπου μετανάστες ψηφοφόροι, απογοητευμένοι από την πολιτική του πάλαι ποτέ «φιλο-μεταναστευτικού» Εργατικού Κόμματος, αυτομόλησαν στη συντηρητική παράταξη.
Η περίληψη της μεταναστευτικής ψήφου, του «ethnic vote», στις αιτίες συντριβής του Εργατικού Κόμματος ανατρέπει τη θεωρία δημογράφων, εκλογολόγων και πολιτικών, ότι δεν «υπάρχει μεταναστευτική ψήφος». Πρόκειται για δόλια θεωρία, που ανέπτυξαν τα πολιτικά κόμματα για να δικαιολογήσουν τη βαθμιαία περικοπή εξειδικευμένων υπηρεσιών (ethnospecific services) προς τους μετανάστες αφενός και αφετέρου για να καθησυχάζουν τους κοκκινοτράχηλους υποστηρικτές τους, ότι η εκλογική διαδικασία δεν διαβρώνεται από τους «έθνικς».
Τα συντηρητικά κόμματα αρνούνται επίμονα την ύπαρξη μεταναστευτικής ψήφου, διότι ουδέποτε την εισέπραξαν, παρά τη συντονισμένη προσπάθειά τους, κατά καιρούς, να προσεταιρισθούν διάφορες εθνικές ομάδες.
Το Εργατικό Κόμμα, που επί δεκαετίες σχεδόν μονοπωλούσε τη μεταναστευτική ψήφο, αμφισβητεί σήμερα την εκλογική δύναμη των μεταναστών για να δικαιολογήσει τη χαλάρωση του δεσμού του με το μεταναστευτικό πληθυσμό της χώρας.
Δόλια, τα μεγάλα πολιτικά κόμματα μας βαπτίζουν τα τελευταία χρόνια “mainstream citizens”, πολίτες ενσωματωμένους στην αυστραλιανή κοινωνία που επιλέγουμε κόμματα και εκλέγουμε ή καταψηφίζουμε κυβερνήσεις με γενικά, όχι ειδικά κριτήρια. Όμως, η ενσωμάτωση των μεταναστών στην αυστραλιανή κοινωνία δεν θεραπεύει τις ειδικές ανάγκες μας, που είναι η διδασκαλία των γλωσσών και του πολιτισμού των εθνοτικών ομάδων που συνθέτουν την πολυφυλετική, πολυποτισμική αυστραλιανή κοινωνία, η παροχή υπηρεσιών στις γλώσσες μας, η περίθαλψη των ηλικιωμένων μεταναστών σε κοινοτικά ιδρύματα ευγηρίας, για να αναφέρω μερικές από τις ειδικές ανάγκες μας. Μήτε αμβλύνει, η ενσωμάτωση στην αυστραλιανή κοινωνία, τα εθνικά ενδιαφέροντα των μεταναστών.
Η καθημερινότητα βεβαιώνει, ότι τα παιδιά των μεταναστών, παλαιών και νέων, υπερασπίζουν τα ενδιαφέροντα των χωρών καταγωγής των γονέων τους με τη θέρμη και τη μαχητικότητα που τα υπεράσπιζαν οι γονείς τους. Μάλιστα, η γνώση της αγγλικής γλώσσας, η μόρφωση, η ευρεία δικτύωση τους τα καθιστά ισχυρότερους μοχλούς πίεσης στην πολιτική εξουσία από τους γερασμένους γονείς τους.
Οι δεσμεύσεις των πολιτικών κομμάτων, παραμονές εκλογών, να ικανοποιήσουν αιτήματά μας δεν είναι δεσμεύσεις καλής θέλησης. Είναι συνειδητή ανταλλαγή της ψήφου μας και με εξειδικευμένες παροχές.
Ο βαθμός συμβολής των μεταναστών της Νέας Νότιας Ουαλίας στην ανατροπή της αποτυχημένης Εργατικής κυβέρνησης της Κριστίνα Κινίλι εμπεριέχει ένα αφυπνιστικό μήνυμα και για τους μετανάστες, που έχουν πιστέψει ή τείνουν να πιστέψουν ότι είμαστε ανίσχυρη πολιτική δύναμη.
Απεναντίας, παραμένουμε ισχυρή δύναμη με δυνατότητα να επηρεάζουμε την πολιτική ζωή του τόπου.
