Είναι ο Αϊνστάιν που είπε εκείνο το περίφημο: «… ένας από τους πιο ισχυρούς λόγους που οδήγησε τον άνθρωπο προς την κατεύθυνση της τέχνης και της επιστήμης, ήταν να ξεφύγει από την καθημερινότητα». Θαυμάζουμε τη Ζωή και τον Κόσμο και τον Ήλιο. Αυτός ο ήλιος είναι ένα αστέρι ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο από τη γη. Κάθε δευτερόλεπτο ο ήλιος καταναλώνει εξακόσια εκατομμύρια τόνους υδρογόνου. Θα συνεχίσει να το κάνει για ακόμη πέντε δισεκατομμύρια χρόνια πριν σβήσει οριστικά. Ένα νεφέλωμα είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερο από το ηλιακό μας σύστημα. Εδώ είναι που γεννιούνται αστέρια όπως ο δικός μας ήλιος. Νεφελώματα είναι οι «αίθουσες τοκετού» του σύμπαντος.
Το νεφέλωμα του Ωρίωνα βρίσκεται σε απόσταση 1500 ετών φωτός από εμάς. Αυτό το αστρικό σύστημα είναι πολύ παρόμοιο με το δικό μας γαλαξία. Περιέχει 300 δισεκατομμύρια αστέρια σαν το δικό μας ήλιο. Το παρατηρήσιμο σύμπαν περιέχει τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια «γαλαξίες». Ο καθένας γαλαξίας έχει κατά μέσο όρο πέντε τρισεκατομμύρια αστέρια. Το τρισεκατομμύριο είναι ένα 1 ακολουθούμενο από 21 μηδενικά. Ο αριθμός αυτός γράφεται ως εξής: 1.000.000.000.000.000.000.000.
ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ!
Το σώμα μας έχει εκατό τρισεκατομμύρια κύτταρα που εργάζονται μαζί, έτσι ώστε να μπορούμε να ζήσουμε για δεκαετίες. Υπάρχουν εκατοντάδες είδη διαφορετικά κύτταρα -κάθε ένα με τη δική του λειτουργία, τη δική του ηλικία και τη δική του θέση στο σώμα- που βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία μεταξύ τα ους.
Ο εγκέφαλος μας αποτελείται από 100 δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα, που είναι συνδεδεμένα το καθένα κατά μέσο όρο με χιλιάδες άλλα κύτταρα. Στο κεφάλι μας, ως εκ τούτου, υπάρχουν εκατό τρισεκατομμύρια συνδέσεις όσα αστέρια υπάρχουν σε 1.000 γαλαξίες σαν το δικό μας.
Ο εγκέφαλος εκτελεί 20 εκατομμύρια δισεκατομμυρίων υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο, που αντιπροσωπεύει ταχύτητα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη εκείνης ενός υπολογιστή (computer).
ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, ΘΑΥΜΑΣΤΕ!
… Από τη συμμετρία ενός κρυστάλλου χιονονιφάδας, ως… την ομορφιά ενός χιονισμένου τοπίου. Θαυμάστε τη Γη… και άλλους κόσμους… από τον πιο μικρό… ως το μεγαλύτερο… από τον άνθρωπο σαν έμβρυο… ως τον άνθρωπο στο αποκορύφωμα της τεχνολογίας… τον άνθρωπο… αστροναύτη!
…Απολαύστε την ομορφιά ενός ηλιοβασιλέματος… και εκείνη μιας φωτογραφίας ανατέλλοντος πλανήτη. Προσέξτε την πολυπλοκότητα ενός απλού φύλλου… και τη μαθηματική κανονικότητα σε ένα κομμάτι μπρόκολο.
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ
«Υπάρχουν στιγμές όπου κάποιος αισθάνεται απαλλαγμένος από τα όρια του και τις ανθρώπινες ατέλειες.
Σε μια τέτοια στιγμή μπορεί να δει κανείς, σε μια πολύ μικρή γωνιά ενός μικρού πλανήτη, κοιτάζοντας με θαυμασμό την ψυχρή και παρά ταύτα βαθιά και συγκινητική ομορφιά, αυτό ου είναι αιώνιο, αυτό που είναι άπιαστο.
Η ζωή και ο θάνατος συγχωνεύονται και δεν υπάρχει καμία εξέλιξη ούτε προορισμός, υπάρχει μόνο το ΕΙΝΑΙ».
Αλβέρτος Αϊνστάιν (Einstein) (1879 – 1955)
(Διασκευή με σημαντική σμίκρυνση από το πρωτότυπο και μεταγλωττισμένο κείμενο από τα Γαλλικά)
Αφάνταστες εκπλήξεις
Είναι και αυτή μία άλλη όψη του σύμπαντος!
ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕ!
