ΚΑΛΗΜΕΡΑ σε όλους. Και όταν λέω σε όλους, εννοώ τους πάντες: από τους… αγνούς πατριώτες, που βγάζουν σπυράκια όταν με διαβάζουν, μέχρι τους ποιητές και την ηγεσία της Κοινότητας.
ΕΠΕΙΔΗ, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, μοιράζομαι τα πάντα μαζί σας (μιας και σας θεωρώ δικούς μου ανθρώπους) είπα σήμερα να σας ενημερώσω για τις τελευταίες εξελίξεις που σχετίζονται (και) με αυτή τη στήλη που διαβάσετε.
ΚΑΙ αρχίζω από την τελευταία (και καλύτερη) εξέλιξη. Επιτέλους, η διεύθυνση της εφημερίδας αντιλήφθηκε τη δημοτικότητα του Αιθεροβάμωνα και μου έκανε μια σημαντική αύξηση μισθού, που θα μου επιτρέψει μελλοντικά να προσλάβω και κανένα βοηθό.
ΣΑΣ λέω ειλικρινά, ότι μόνο να διαβάζω (και να απαντώ) στα e-mail που μου στέλνουν πλέον απ’ όλο τον κόσμο χρειάζομαι πάνω από 20 ώρες την εβδομάδα.
ΑΣΕ την υπόλοιπη δουλειά που χρειάζεται, για να μπουν στο χαρτί οι λέξεις που εσείς διαβάζετε, (αραχτοί) πίνοντας το καφεδάκι σας. Να σας πω, όμως, με δυο κουβέντες, πώς άρχισαν όλα.
ΦΑΝΑΤΙΚΟΣ αναγνώστης της στήλης στην Ελλάδα, είχε, που λέτε, την έμπνευση να «ανεβάζει» ολόκληρη (ή μέρος) της στήλης στο δικό του site, και να μου στέλνει τα σχόλια αυτών που την διάβαζαν.
ΚΟΝΤΑ σε αυτόν το ίδιο έκαναν και δυο-τρεις ακόμα με αποτέλεσμα ο «Αιθεροβάμων» να ζει (και) μια «δεύτερη ζωή» εκτός αυστραλιανών συνόρων.
ΑΥΤΟ σημαίνει ότι, αργά, αλλά σταθερά (χάρη στη τεχνολογία), η στήλη αποκτά το δικό της αναγνωστικό κοινό και στην πατρίδα. Αν συνεχιστεί η ανοδική της πορεία, σε λίγους μήνες ο «Αιθεροβάμων» θα διαβάζεται από περισσότερους στην Ελλάδα, απ’ ό,τι στην Αυστραλία.
ΤΟ ότι εδώ στην παροικία μας ορισμένοι αναγνώστες γελούν (πού και πού) με την ψυχή τους, με αυτά που κατά καιρούς σχολιάζω, το καταλαβαίνω.
ΑΥΤΟ που δεν έχω καταλάβει ακόμα είναι γιατί γελούν (αυτοί που, τέλος πάντων, γελούν) στην Ελλάδα.
ΧΑΜΟΣ έγινε την περασμένη βδομάδα μεταξύ (των εν Ελλάδι) αναγνωστών για τις «προτάσεις» που έκανα για το πώς μπορεί να σωθεί το ταλαίπωρο (και καταχρεωμένο) Έθνος.
ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ, μάλιστα, που επικοινώνησαν μαζί μου, ζήτησαν να επανέλθω στο θέμα και να «φωτίσω» περισσότερο τις πλευρές αυτές που άπτονται στην κουλτούρα μας, τον καπιταλισμό, την Εφορία και τις ατομικές ελευθερίες.
ΖΗΤΟΥΝ, βρε παιδί μου, τα άτομα, μια ολοκληρωμένη πολιτική (πρόταση), ένα road map, για το πώς θα καταφέρει η Ελλάδα, όχι μόνο να ξεπεράσει την κρίση, αλλά και να μεγαλουργήσει δημιουργώντας μια χώρα πρότυπο για τον 21ο αιώνα.
ΛΕΩ, λοιπόν, να προσεγγίσω σήμερα το ζήτημα από μια άλλη οπτική γωνία, προκειμένου να μην αφήσω στο σκοτάδι και τους συμπατριώτες μας, που μάταια προσπαθούν να δουν στο βάθος του τούνελ το φως, που εδώ και δύο χρόνια, τους υπόσχεται η κυβέρνηση του Παπανδρέου του Γ’.
ΟΣΟΙ μέχρι τώρα πιστεύουν, ότι πατρίδα μας (λόγω ανοργανωσιάς) έχει χάσει «και τα αυγά και το καλάθι» φαίνεται ότι αγνοούν (εντελώς) τους κανόνες της «τυχαιότητας» που διέπουν την οργανωτική δομή της θεωρία του χάους.
ΜΕ δύο κουβέντες: η θεωρία του χάους δεν σημαίνει (ολική) ανοργανωσιά, όπως πολλοί (λανθασμένα) πιστεύουν. Το ακριβώς αντίθετο σημαίνει, κύριοι. Σημαίνει, βαθιά και συμπαντική οργάνωση των λεπτομερειών που αδυνατούμε να συλλάβουμε.
Η δυσκολία συνίσταται στο γεγονός ότι ακόμα δεν είμαστε σε θέση να υπολογίσουμε (μαθηματικά), γιατί το πέταγμα μιας πεταλούδας στον Αμαζόνιο δημιουργεί καταιγίδα στην Ιαπωνία και πώς η (οικονομική) συμπεριφορά ενός αγρότη από τα Φάρσαλα μπορεί να προκαλέσει την κατάρρευση της Wall Street!
ΜΕΣΑ σε αυτό το πλαίσιο (και όχι στο Μνημόνιο της τρόικας) πρέπει να δούμε και τις γενικότερες εξελίξεις στην πατρίδα, η οποία και παίζει αυτή τη στιγμή καταλυτικό ρόλο στις οικονομικές εξελίξεις, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και ολόκληρου του κόσμου.
ΜΠΟΡΕΙ με την κρατούσα (λογιστική) λογική των αγορών, η πιο πάνω θεωρία να μη λέει (προς το παρόν) τίποτα, αλλά, για εμάς που «μελετούμαι» το πιο πάνω θέμα, είναι (σχεδόν) ξεκάθαρο για το πουν τραβούν τα πράγματα.
ΣΤΗΝ Ελλάδα αυτή τη στιγμή, κύριοι, διακυβεύεται η νέα θρησκεία της εποχής μας: ο καπιταλισμός. Και διακυβεύεται εκεί, γιατί η πατρίδα μας είναι η μοναδική χώρα του πλανήτη που κατάφερε να μετατρέψει ένα δημοσιονομικό έλλειμμα σε επιδημικό ιό!
ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ κρίσεις πέρασαν πρόσφατα και άλλες χώρες, αλλά καμιά άλλη δεν κατάφερε να τις μετατρέψει σε μεταδοτικό καπιταλοκτόνο ιό.
Ο ελληνικός ιός, που μεταπήδησε (όπως η γρίπη των πουλερικών) στην Ιρλανδία και από εκεί στην Πορτογαλία, άρχισε ήδη να απειλεί και άλλες χώρες της Ευρώπης, παρά τα αντιβιοτικά λιτότητας που χορηγεί με τη σέσουλα η Μέρκελ.
ΚΑΙ ενώ με την αποτροπή της γρίπης των πουλερικών λειτούργησαν (ώς ένα βαθμό) τα μέτρα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τα μέτρα κατά του (οικονομικού) ιού, που προτείνουν οι «αγορές», δεν λειτουργούν παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις της Moody’s και των υπόλοιπων οίκων αξιολόγησης.
ΠΩΣ λειτούργησαν, θα μου πείτε στην Αργεντινή, πριν καμιά δεκαριά χρόνια και δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο και στην πατρίδα μας; Την ίδια ακριβώς συνταγή εφάρμοσε και εκεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
ΤΗΝ Αργεντινή, κύριοι, την βρήκε η κρίση απροετοίμαστη. Αντίθετα εμείς οργανωνόμαστε (και μη γελάτε) και προετοιμαζόμαστε για περισσότερα από 190 χρόνια.
ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ (λόγω παιδείας και αρχαιοελληνικής φιλοσοφικής κληρονομιάς!)) ότι για να ζει κανείς πραγματικά ελεύθερος δεν φτάνει (μόνο) να είναι οικονομικά ανεξάρτητος. Οικονομικά ανεξάρτητοι είμαστε και εδώ στην Αυστραλία, πλην όμως δεν είμαστε ελεύθεροι.
ΑΠΟ την εποχή του Τρικούπη, επίσης, οι πρόγονοί μας αντελήφθησαν ότι για να μετατραπεί μια (οικονομική) κρίση σε επιδημικό ιό, δεν φτάνει να είναι κανείς κακοπληρωτής και μη σέβεται τους δανειστές του και τα ευαγή καπιταλιστικά ιδρύματα.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ μια επίμονη και επίπονη προσπάθεια υπονόμευσης κάθε άνοια κράτους και κάθε είδους οργάνωσης, είτε αυτή είναι πρωτοβάθμια (δηλαδή σε επίπεδο οικογένειας) είτε δευτεροβάθμια (σε κοινωνικό επίπεδο).
ΟΣΟ εύκολη και αν φαίνεται η πιο πάνω σύλληψη τόσο δύσκολη ήταν να εφαρμοστεί, γιατί, εκτός των άλλων, απαιτούσε, για λόγους εντυπώσεων και όχι μόνο και την ύπαρξη κράτους, ώστε να μπορούμε να λαμβάνουμε μέρος και στα διάφορα διεθνή φόρα και να έχουμε ένα νταραβέρι με τον υπόλοιπο κόσμο.
ΕΤΣΙ φτιάχτηκε το σημερινό (ανύπαρκτο) κράτος που όλοι γνωρίζουμε. Καταφέραμε, δηλαδή, να δημιουργήσουμε ένα ομοίωμα κράτους, παριστάνοντας άλλοι τους πρωθυπουργούς, άλλοι τους υπουργούς, άλλοι τους μπάτσους, άλλοι τους ψηφοφόρους και άλλοι τους δημόσιους υπάλληλους.
ΤΟ κόλπο ήταν τέλειο και δούλεψε μια χαρά, δίνοντάς μας παράλληλα το χρόνο να δημιουργήσουμε και την απαραίτητη συμπεριφορά και κουλτούρα, η οποία και πραγματικά μας απελευθέρωσε και μας έκανε αυτούς που είμαστε.
ΟΙ ξένοι, Ευρωπαίοι και μη, που είναι εντελώς έξω από τη λογική τους μια τέτοια σύλληψη, πίστεψαν ότι υπάρχει κράτος. Πού να πάει το μυαλό τους ότι εμείς απλά υποκρινόμαστε και όλα αυτά που έβλεπαν ήταν θέατρο.
ΕΤΣΙ συνέχιζαν να μας δανείζουν (αν και στο παρελθόν είχαμε πάλι χρεοκοπήσει) πιστεύοντας ότι θα τους επιστρέψουμε τα δανεικά γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά.
ΤΟ ότι ακόμα και στο παραπέντε καταφέραμε να πάρουμε από την τρόικα άλλα 110 δισεκατομμύρια ευρώ, αυτό το οφείλουμε αποκλειστικά στο κακομοίρικο (και τόσο υποκριτικό) ταλέντο του πρωθυπουργού μας.
ΠΡΙΝ αναλάβει την κυβέρνηση, ο Γιωργάκης διαβεβαίωνε τους πάντες ότι «λεφτά υπάρχουν». Και είχε απόλυτα δίκαιο. Πράγματι, υπήρχαν λεφτά στο ευρωπαϊκό και διεθνές ταμείο. Λαγωνικό, σας λέω, ο αρχηγός.
ΣΤΗ συνέχεια, όπως θα θυμόσαστε, διαλαλούσε ότι «η Ελλάς θα τα καταφέρει μόνη της» και «δεν θα καταφύγουμε σε κανέναν μηχανισμό στήριξης».
ΘΟΡΥΒΗΘΗΚΑΝ οι ξένοι και μη θέλοντας να μας χάσουν από πελάτες, έτρεξαν και μας έδωσαν νέα δάνεια και «τεχνοκράτες» που θα μας οργάνωναν και θα μας έκαναν πιο παραγωγικούς και ανταγωνιστικούς ώστε να επιζήσουμε και εμείς μέσα στο καπιταλιστικό θηριοτροφείο των αγορών.
ΤΩΡΑ, που Έλληνες και ξένοι άρχισαν να μιλούν για «κούρεμα» του εθνικού μας χρέους (που ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσο μεγάλο είναι) ο Γιωργάκης φωνάζει σε όλους τους τόνους ότι θα τα καταφέρουμε (και πάλι!) μόνοι μας.
ΚΑΙ έχει πέρα για πέρα (πάλι) δίκιο, αφού ξέρει και αυτός όπως και όλοι οι Έλληνες ότι ο κουρεμένος δεν φοβάται το «κούρεμα»!
Η χώρα έχει έτσι και αλλιώς εδώ και χρόνια χρεοκοπήσει. Σιγά μη φοβηθούμε τώρα τους μπαρμπέρηδες της τρόικας και μάλιστα με το Γιωργάκη πρωθυπουργό που κανείς (ούτε και εμείς) δεν καλοκαταλαβαίνουμε τι λέει ορισμένες φορές.
ΤΟΝ τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν προς το καλύτερο, παρ’ όλο ότι δείχνουν το αντίθετο. Η τρόικα άρχισε να καταλαβαίνει ότι ο πρωθυπουργός και υπουργοί με τους οποίους νταραβερίζεται, δεν είναι παρά φαντάσματα μιας (εντελώς) εικονικής πραγματικότητας με μοιάζει με κράτος!
ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ, επιτέλους, ότι κράτος δεν υπάρχει και τους έχουν ζώσει τα μαύρα φίδια.. Και δεν φοβούνται τόσο ότι θα χάσουν τα λεφτά τους, (αφού έτσι και αλλιώς τα έχουν ξεγράψει) αλλά ότι ενδέχεται το παράδειγμά μας να ακολουθήσουν και άλλοι.
ΕΤΣΙ και μεταδοθεί ο ελληνικός ιός και σε άλλες χώρε και μάθουν και άλλοι το κόλπο, πώς δηλαδή μπορεί κάποιος να ζήσει ελεύθερος και μάλιστα με δανεικά και αγύριστα, πάει περίπατο κύριοι το θεμέλιο της κοινωνίας, δηλαδή ο νόμος και η τάξη και κατ’ επέκταση ο καπιταλισμός.
ΚΑΙ εδώ μιλάμε για την πιο απελευθερωτική επανάσταση που έχει γνωρίζει ο πλανήτης: Επιστροφή στις αρχέγονες ρίζες της ζωής και στη μητέρα φύση. Τη μοναδική παντοδύναμη αρχή.
ΔΙΑΚΟΣΙΑ χρόνια μπροστά απ’ όλους τους υπόλοιπους είμαστε, κύριοι. Την στιγμή που οι χώρες της Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής, προχωρούν σε μικροαστικές επαναστάσεις του προηγούμενου αιώνα, εμείς αθόρυβα (και με δανεικά λεφτά) πραγματοποιούμε την μεγάλη επανάσταση του μέλλοντος!
ΣΥΝΕΠΩΣ, η χαοτική κατάσταση που επικρατούσε στην πατρίδα στην από το 1821 ήταν σοφά σχεδιασμένη για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.
ΑΥΤΑ για σήμερα και αν έχει κάποιος άλλος καμιά καλύτερη ιδέα, ευχαρίστως να την φιλοξενήσουμε μιας και παραμένουμε στο στάδιο των αναζητήσεων. Γεια χαρά.
