Η εφημερίδα The Australian φιλοξένησε ανάλυση του Bronwyn Lo, νομικού ο οποίος έχει υπηρετήσει στην ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο και είναι νυν μέλος του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Lowy στον τομέα της Διεθνούς Πολιτικής.
Με αφορμή τη σύλληψη Μλάντιτς, ως απαραίτητη προϋπόθεση και δείγμα εκδημοκρατισμού για την προώθηση της υποψηφιότητας ένταξης της Σερβίας στην Ε.Ε., ο αναλυτής περιγράφει πώς η Ε.Ε. «προτάσσει διάφορες απαιτήσεις στις υπό ένταξη χώρες, χρησιμοποιώντας το δέλεαρ της ένταξης στην ευρωπαϊκή οικογένεια, χωρίς καμία από πλευρά της δέσμευση».
Αναφέρεται συγκεκριμένα στην περίπτωση της Τουρκίας, η οποία «φιλοδοξεί εδώ και δεκαετίες να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια, έχοντας προβεί σε σειρά οικονομικών, πολιτικών και δικαστικών μεταρρυθμίσεων», όπως και σε προσπάθειες βελτίωσης στον τομέα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αν και όχι με μεγάλη επιτυχία, προκειμένου να ανταποκριθεί στα κριτήρια ένταξης της Κοπεγχάγης». Θεωρεί ότι σημαντικά βήματα έχουν πραγματοποιηθεί σε ένα από τα βασικότερα κωλύματα για την ένταξή της, «την παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου και την άρνησή της να αναγνωρίσει την Ελληνοκυπριακή κυβέρνηση».
Ο αναλυτής χαρακτηρίζει «αντιφατική» την υποψηφιότητα ένταξης της Τουρκίας, δεδομένου «του πολυάριθμου τουρκικού πληθυσμού, των υψηλών ποσοστών φτώχειας αλλά και της πολιτισμικής διαφορετικότητας, παράγοντες οι οποίοι πόρρω απέχουν από το γενικότερο προφίλ και σκεπτικό της Ε.Ε.». Ωστόσο, όπως έχει καταστήσει απόλυτα σαφές η Ένωση «η Τουρκία δεν έχει καμία ελπίδα ένταξης, εάν δεν επιτευχθεί επίλυση του Κυπριακού». Ακόμα και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ διευκρίνισε στο τουρκικά Μέσα ότι «η επανένωση της Κύπρου θα ήταν μια εξέλιξη που θα εγγυόταν ενδεχομένως την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.».
Εντούτοις, ο αρθρογράφος διερωτάται αν όντως υπάρχει περίπτωση να ενταχθεί η Τουρκία στην Ένωση δεδομένης της «έκτασής της, του υψηλού ποσοστού φτώχειας και της διαφορετικότητάς της», ακόμα και αν ανταποκριθεί σε όλα τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις». Διότι σε αντίθετη περίπτωση, διατείνεται, η διάψευση των υψηλών προσδοκιών θα δημιουργήσει εξαιρετικά αρνητικά συναισθήματα, θυμό και οργή στον τουρκικό λαό.
