Ερ.: Άρα, αργά ή γρήγορα, θα έρθει η ώρα να μιλήσουν οι πολίτες, έτσι όπως το βλέπετε, δηλ. θα τους δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες, που οι πολίτες στην Ευρώπη θα μιλήσουν. Θέλω να ξαναγυρίσουμε πάλι στην κουβέντα μας για την οικονομία. Σύντομα να σας ρωτήσω: Μας λέγανε πως δεν μπορούσαμε να απευθυνθούμε πουθενά αλλού. Αντί να πάμε στο μνημόνιο και στο Δ.Ν.Τ., γιατί δεν πηγαίναμε στη Ρωσία ή στην Κίνα, λ.χ.; Είχαμε αυτή τη δυνατότητα ή δεν την είχαμε;
Απ.΅: Είχαμε αυτή τη δυνατότητα. Κατ’ αρχήν έχουμε πάρα πολλές, μεγάλες δυνατότητες. Αν μια χώρα διεκδικεί την κυριαρχία της, έχει τις δυνατότητες να ανοιχτεί στον διεθνή ορίζοντα και στη διεθνή οικονομική ζωή και να ζητήσει ερείσματα. Αυτό δεν το κάναμε. Και δεν το κάναμε επειδή υπακούμε σε άνωθεν εντολές. Δεν το έκανε, βέβαια, ο Πρωθυπουργός της χώρας. Πήγε στη Ρωσία. Στη Ρωσία όμως πήγε εθιμοτυπικά, παρά το γεγονός ότι οι Ρώσοι . . .
Ερ.: Ισχύει ότι οι Ρώσοι τού είπαν: «Θέλεις λεφτά, να σου προσφέρουμε». Ισχύει αυτό ή όχι;
Απ.: Δεν ειπώθηκε έτσι. Ειπώθηκε με τον εξής τρόπο: Και ο Πρωθυπουργός της χώρας και ο Πρόεδρος της χώρας, της Ρωσίας, είχε τον ειδικό, επιτετραμμένο επί των χρηματοδοτήσεων, μαζί του, όπου έβαζε συνεχώς θέμα στο τραπέζι – γιατί, όπως ξέρετε, στις επίσημες διαπραγματεύσεις δεν μπορεί να πει ο άλλος: «Θέλεις λεφτά;» – έλεγε λοιπόν: «Τι βοήθεια χρειάζεστε;». Η απάντηση του Πρωθυπουργού [της Ελλάδας] ήταν: «Δεν θέλουμε τίποτα. Είμαστε μια χαρά. . .». Γι’ αυτό και η αντίδραση της ρωσικής ηγεσίας ήταν: «Ωραία, πηγαίνετε στο Δ.Ν.Τ. και μετά τα συζητάμε».
Ερ.: Για την Κίνα; Επίσης, η Κίνα πρότεινε να μας βοηθήσει και αρνηθήκαμε ή όχι;
Απ. Όχι. Για την Κίνα δεν υπάρχει τέτοια πρόταση. Βεβαίως, εγώ δεν αδικώ ούτε την Κίνα ούτε κανένα άλλο κράτος. Δεν πρόκειται να έρθει κάποιο άλλο κράτος να κάνει προτάσεις που είναι ευνοϊκές στη χώρα . . .
Ερ.: Όχι, εμείς όμως θα μπορούσαμε να ζητήσουμε . . .
Απ.: Βεβαίως, αλλά είμαστε εγκλωβισμένοι στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Δεν θα πήγαινε καμιά Ρωσία, καμιά Κίνα να τα βάλει με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, παρά μόνο εάν η χώρα ακολουθούσε δική της, ανεξάρτητη πορεία. Αν ακολουθούσε, βεβαίως θα βρίσκαμε ερείσματα.
ΕΠΑΧΘΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ
Ερ. : Μάλιστα. Τώρα: δανειακή σύμβαση. Εδώ είναι ένα τεράστιο αγκάθι: δεν έχει περάσει από το ελληνικό κοινοβούλιο, εγκρίνεται με υπογραφή του κ. Παπακωνσταντίνου και από το Εκοφίν. Θεωρείτε ότι καταλύει με θεσμοθετημένο τρόπο την εθνική κυριαρχία η δανειακή σύμβαση;
Απ.: Απόλυτα . . .
Ερ.: Γιατί το λέτε αυτό; Πώς την καταλύει;
Απ.: Το λέει σαφώς το άρθρο 14, παράγραφος 5, όπου «άνευ όρων και αμετακλήτως» απεμπολείται η ασυλία, λόγω εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Αυτό είναι πρωτοφανές για δανειακή σύμβαση ανάμεσα σε κράτη.
Ερ.: Λέτε ότι είναι η επαχθέστερη που έχει γίνει. Για το ελληνικό κράτος δεν υπήρξε άλλη τέτοια σύμβαση …
Απ.: Ακριβώς. Δεν έχουμε βρει αντίστοιχη και στο διεθνές πεδίο. Δηλαδή, δεν έχουμε βρει, παρά το γεγονός ότι είναι πάρα πολλές οι επαχθείς δανειακές συμβάσεις, δεν υπάρχει αντίστοιχή της, ούτε και στην εποχή της αποικιοκρατίας. Το ενδιαφέρον είναι – να σας πω ένα στοιχείο – ότι ο Τσολάκογλου, ο γνωστός δοσίλογος Τσολάκογλου, στη δίκη των δοσίλογων, έφερε σαν επιχείρημα – για να ελαφρύνει τη θέση του – ότι, όταν του ζητήθηκε να υπογράψει την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, όταν οι Γερμανοί τη χώρισαν την Ελλάδα σε τρεις ζώνες κατοχής, παραιτήθηκε. Δεν δέχτηκε να υπογράψει αυτό, που οικειοθελώς, σε ειρηνική περίοδο, με δημοκρατικές διαδικασίες, υπέγραψε η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση αυτής της χώρας.
Ερ.: Μας το κάνετε λίγο πιο ξεκάθαρο; Τι σημαίνει ότι έχουμε εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία; Τι μπορούν να κάνουν δηλαδή;
Απ.: Στην πράξη, δεσμεύεται το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων και του εθνικού εδάφους της χώρας.
Ερ.: Δηλαδή, μπορούν να πούνε, «η Ελλάδα μπορεί να έχει στο υπέδαφός της ορυκτό πλούτο, υδρογονάνθρακες, που μας ενδιαφέρουν, τα κατάσχω κάποια στιγμή»;
Απ.: Βεβαίως. Τα δεσμεύω για να μπορούν να αξιοποιηθούν υπέρ της πληρωμής.
Ερ.: Μπορούν να πούνε ότι δεσμεύουν εξοπλισμούς;
Απ.: Ακόμη και όλα τα οπλικά συστήματα της χώρας. Οτιδήποτε θεωρείται δημόσιο αγαθό.
Ερ.: Θέλω μια διευκρίνιση: Θα μπορούσε, ας πούμε, ένα κράτος που μας έχει δανείσει να εκχωρήσει τα δανειακά δικαιώματα σε κάποια άλλη χώρα;
Απ.: Ναι, προβλέπεται από τη δανειακή σύμβαση. Μέρος ή το σύνολο των χρεωστικών απαιτήσεων που έχει ένας δανειστής απέναντι στη χώρα, απέναντι στην Ελλάδα, να τα εκχωρεί σε τρίτη χώρα, δηλ. θα μπορούσε να τα εκχωρήσει στην Τουρκία, επί παραδείγματι.
(Συνεχίζεται)
