Ο ΘΕΟΣ δεν πρόκειται να αφήσει την Ελλάδα να χαθεί!
ΕΧΕΙ, ρε παιδί μου, και ο Θεός τα… βίτσια του.
ΜΙΑ από τις παραξενιές του είναι ότι λατρεύει και αυτός την απροσάρμοστη (και αλλόκοτη) χώρα που δεν μοιάζει με καμιά άλλη.
ΔΕΝ «παίζεται» (με τίποτα) σας λέω η πατρίς. Μια ολόκληρη κατηγορία μόνη της είναι!
ΝΑΙ, χωρίς ανταγωνιστές «παίζει» στα γήπεδα των «αγορών». Ολόκληρο πρωτάθλημα μόνη της!
ΤΟ φυσάνε και δεν κρυώνει οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
ΤΩΡΑ αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι σημαίνει να μπλέξει κανείς μαζί μας.
ΟΧΙ, κακοί άνθρωποι δεν είμαστε, αλλά έχουμε τις «ιδιαιτερότητές μας».
ΜΙΑ από αυτές είναι ότι αντιλαμβανόμαστε εντελώς διαφορετικά την παγκόσμια οικονομία.
ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι τα λεφτά δεν έχουν πατρίδα. Δεν ανήκουν σε κανέναν.
ΜΕ λίγα λόγια, το χρήμα έγινε για να ξοδεύεται και τα δάνεια για να μην πληρώνονται.
ΜΕ αυτό τον τρόπο επαληθεύεται και η λαϊκή οικονομική θεωρία που λέει ότι «όποιος έχει χάνει».
ΝΑ δείτε που, τελικά, «θα τους μείνουμε στα χέρια»!
ΟΥΤΕ στους χειρότερους εφιάλτες τους δεν είχαν ζήσει οι Γερμανοί τέτοια εξέλιξη.
ΠΟΥ να περιμένουν οι άνθρωποι ότι ένας ολόκληρος λαός θα «παρανοούσε» ομαδικά και δεν θα δεχόταν ούτε να «σωθεί».
ΜΕΤΑ και από αυτό, «τα έχουν δει όλα» οι εταίροι μας και δεν ξέρουν πώς να μας συμπεριφερθούν και τι (άλλο) να κάνουν.
ΕΧΟΥΝ πάρει «φωτιά τα μπατζάκια τους», σας λέω.
ΑΠΟ τη στιγμή, μάλιστα, που συνειδητοποίησαν ότι ο ελληνικός ιός δεν καταπολεμείται ούτε με νέα δάνεια, έχουν καταληφθεί από παρατεταμένη νευρική κρίση.
ΔΕΝ υπάρχει «αντιβίωση» (και συνταγή) για τη δική μας περίπτωση.
ΠΑΣΧΟΥΜΕ από ένα αγιάτρευτο είδος (οικονομικής) αλλεργίας. Όταν ερχόμαστε σε επαφή με το χρήμα το τελευταίο αχρηστεύεται. Χάνει την αξία του.
ΚΑΜΙΑ συνταγή δεν δουλεύει, όχι γιατί η δοσολογία είναι λανθασμένη, όπως πιστεύει ο εξ Καλαμών «μακεδονομάχος» (Σαμαράς), αλλά γιατί το DNA είναι εξωγήινο.
«ΤΗΝ Ελλάδα και τα μάτια σας» είπε πριν λίγες μέρες ο Ομπάμα στη Μέρκελ.
ΚΑΙ όταν η τελευταία του είπε «τι άλλο να κάνουμε», ο Αμερικανός πρόεδρος απάντησε: αυτοσχεδιάστε!
Ο Ομπάμα φοβάται ότι έτσι και ο ελληνικός (αντικαπιταλιστικός) ιός μεταπηδήσει και σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα (και υπάρχουν υποψήφιες) θα είναι θέμα χρόνου να φτάσει και στην παχύσαρκη Αμερική.
ΕΤΣΙ μάλιστα και περάσει τον Ατλαντικό Ωκεανό και φτάσει στη μητρόπολη του καπιταλισμού, δηλαδή τη χώρα που χρωστά τα περισσότερα, το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη θα χάσει ακόμα και την εμπιστοσύνη που έχει στον εαυτό του. Θα λιώσει σαν το χιόνι.
ΠΡΟΧΘΕΣ τα βράδυ όλα τα Μέσα Ενημέρωσης της Δύσης -που σέβονται τον εαυτό τους (και το σύστημα που τα ζει)- με το οικονομικά της πατρίδας μας ασχολήθηκαν για άλλη μια φορά.
Ο καθένας έλεγε το μακρύ και το κοντό του, αλλά όλοι, τελικά, συμφώνησαν ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και η ελληνική κρίση απειλεί να εκτροχιάσει την παγκόσμια οικονομία.
ΕΔΩ να προσθέσουμε ότι ακόμα δεν έχει ξεπεραστεί η οικονομική κρίση του 2008.
ΜΕ το ζόρι στέκονται στα πόδια τους οι «αγορές» και τα χρηματιστήρια του πλανήτη.
ΕΝΑ άτακτο ελληνικό «πιστωτικό γεγονός» (έτσι έχουν βαφτίσει οι «αγορές» τη χρεοκοπία για να μην τρομάζουν και ίδιες με τη λέξη), θα λειτουργήσει ως ντόμινο και θα οδηγήσει και άλλους στον γκρεμό, όπως το κριάρι οδηγεί τα πρόβατα στον χασάπη.
ΜΕ τις ολλανδικές τουλίπες του 17ου αιώνα μοιάζουν πλέον τα ελληνικά ομόλογα που έχουν οι διάφορες ευρωπαϊκές (και όχι μόνο) τράπεζες.
ΚΑΙ για όσους δεν είχαν την τύχη να εμβαθύνουν στην ιστορία των «αγορών» και των ναών της (τα χρηματιστήρια), ας πούμε δυο κουβέντες.
ΤΑ πρώτα παιδικά του βήματα ο καπιταλισμός τα έκανε στην Βόρεια Ευρώπη και, συγκεκριμένα, στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας πριν 400 και κάτι χρόνια.
Ο σπόρος είχε πέσει με τη γερμανική μεταρρύθμιση του καλόγηρου της Βυρτεμβέργης (Λούθηρου) στις αρχές του 1500.
Η στροφή στην ατομικότητα (και ιδιωτική πρωτοβουλία) την οποία ο προτεσταντισμός ανήγαγε σε πρακτική και ο Λυκούργος της Γενεύης (Καλβίνος) σε αρετή, έθεσαν τα θεμέλια του καπιταλισμού.
ΤΟ τέλος του 16ου αιώνα βρήκε την Ολλανδία, μαζί με την Ισπανία και την Αγγλία, να αποικούν τον τότε γνωστό (και άγνωστο) κόσμο και να προμηθεύουν την Ευρώπη με καινούργια προϊόντα.
Ο πλούτος που συσσωρευόταν στην Ευρώπη (εκτός από ευμάρεια) δημιούργησε και ένα άγνωστο μέχρι τότε πρόβλημα: για να αποδώσει έπρεπε να επενδυθεί.
ΤΟ πιο πάνω πρόβλημα γέννησε το πρώτο χρηματιστήριο (του Άμστερνταμ) και οι πρώτες μετοχές που εισήχθηκαν σε αυτό ήταν της Ολλανδικής Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών, που ιδρύθηκε το 1602, και εμπορευόταν τα μπαχαρικά των εξωτικών αποικών.
ΔΕΝ πέρασαν παρά λίγα χρόνια και ο πυρετός του τζόγου μέσω μετοχών γενικεύτηκε. Λίγα χρόνια αργότερα στο χρηματιστήριο εισήχθηκαν και οι τουλίπες.
Η τιμή τους αυξανόταν μέρα με τη μέρα και το 1617 (αν θυμάμαι καλά), η κάθε τουλίπα άξιζε όσο μια μικρή περιουσία και ο τζίρος τους στο χρηματιστήριο αντιπροσώπευε το 70% όλων των εισαγμένων προϊόντων.
Η καταστροφή ήλθε όταν οι κάτοχοι των τουλιπών άρχισαν να αναρωτιούνται, αν το προϊόν που είχαν στα χέρια τους άξιζε πράγματι τόσα λεφτά.
ΤΟ πόσο άξιζε το διαπίστωσαν όταν άρχισαν να βάζουν τις τουλίπες για πούλημα. Ο πανικός που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει το χρηματιστήριο και να χαθούν πολλά λεφτά.
ΑΥΤΟ ήταν το πρώτο χρηματιστηριακό κραχ, που κατέγραψε η ιστορία και χρέωσε στην απληστία.
ΑΠΟ τότε ακολούθησαν και πολλά άλλα κραχ, πλην όμως, κανένα δεν έφτασε (τηρουμένων των αναλογιών) στο ίδιο μέγεθος.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ αιώνες αργότερα, η ιστορία ενδέχεται να επαναληφθεί και, μάλιστα, όχι σαν φάρσα.
ΜΕ τα ελληνικά ομόλογα στο χέρι κινδυνεύουν να μείνουν οι μέτοχοι ορισμένων ευρωπαϊκών τραπεζών, όπως έμειναν και οι πρόγονοί τους στις απαρχές της καπιταλιστικής περιπέτειας, με τις τουλίπες.
ΜΕΤΑ την πιστοληπτική υποβάθμιση της πατρίδας μας από τον οίκο Moody’s την περασμένη βδομάδα, ήλθε και η προχθεσινή υποβάθμιση από την Standard & Poor’s.
ΟΠΩΣ όλα τα κακά, όμως, έτσι και αυτό έχει και τα καλά του! Και τα καλό στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι και να θέλουν να μας υποβαθμίσουν και άλλο δεν μπορούν!
ΤΟΥΣ αφαιρέσαμε, ρε παιδί μου, και αυτή τη δυνατότητα. Μας έχουν βάλει στο τρίτο υπόγειο της πιστοληπτικής δυνατότητας και άλλο πιο κάτω δεν έχει.
ΜΕ τη μαγκιά μας (και όχι τα λεφτά μας) καταφέραμε να εξαντλήσουμε και την προς τα κάτω κλίμακα των (κακόφημων) οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης.
ΣΤΑ έγκατα της γης τοποθέτησαν τη φερεγγυότηταά μας στις «αγορές» και πιο κάτω δεν έχει.
ΤΩΡΑ πια, αμέριμνοι και ωραίοι (σαν να μη χρωστάμε σε κανέναν τυχοδιώκτη τοκογλύφο δεκάρα), στρογγυλοκαθόμαστε πάνω στη χρεοκοπία μας και απειλούμε τους Γερμανούς και τους υπόλοιπους νοικοκυραίους της Ευρώπης (και Αμερικής!) ότι θα πηδήξουμε στο κενό.
ΝΑ το πω και διαφορετικά: Εμείς μια ψυχή καλοζωισμένη (και καταχρεωμένη) θα παραδώσουμε, είτε με ευρώ είτε με δραχμές.
ΣΥΝΕΠΩΣ, αλίμονο στους άλλους. Αυτούς που έκαναν οικονομίες και επενδύσεις, πιστεύοντας ότι η ζωή δεν πρόκειται να τελειώσει όσο υπάρχουν κορόιδα που δανείζονται για να πληρώνουν τόκους.
ΠΟΤΕ άλλοτε η πατρίδα μας δεν ήταν τόσο ισχυρή όσο σήμερα. Το όπλο της χρεοκοπίας, τελικά, είναι φοβερό. Φτάνει να το αξιοποιήσουμε και, προπαντός, να το χρησιμοποιήσουμε.
ΕΤΣΙ μάλιστα και πάμε για εκλογές, τότε είναι που οι εταίροι μας θα χάσουν τον ύπνο τους και θα τραβάνε τα μαλλιά τους.
ΤΟ καλύτερο θα είναι να αρνηθούμε να δεχτούμε τα λεφτά (που δανεικά και αγύριστα θα μας δίνουν σε λίγο καιρό για να σώσουν τα τομάρια τους).
ΕΤΣΙ και τους κάνουμε και κάτι τέτοιο, τότε είναι που θα σαλτάρουν όλοι μαζικά.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ σας λέω ότι δεν θα μας αφήσει οα θεός να χαθούμε. Αυτά και γεια χαρά.
