Τα όρια του παράλογου αγγίζει η εκστρατεία εκφοβισμού της αντιπολίτευσης -και των συντεταγμένων με αυτή μέσων ενημέρωσης- κατά του φόρου ρύπανσης (carbon tax).
Αντικαθιστώντας τεκμηριωμένες επιστημονικές διαπιστώσεις με λαϊκίστικα συνθήματα, η αντιπολίτευση επιχειρεί, με τη βοήθεια στρατευμένων μέσων ενημέρωσης, να στρέψει το λαό κατά της φορολόγησης κλάδων της βιομηχανίας που εκπέμπουν αυξημένες ποσότητες διοξειδίου άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Η επιστήμη θεωρεί επιβεβλημένη την ανάγκη μείωση των ρύπων και τεκμηριώνει την άποψή της με στοιχεία για μελλοντική άνοδο της θερμοκρασίας, για τήξη των παγετώνων, για άνοδο της στάθμης της θάλασσας, για κατακλυσμό περιοχών του πλανήτη από τα ανερχόμενα ύδατα της θάλασσας, για καταστροφή καλλιεργειών και άλλα δεινά που συνεπάγεται η υπερθέρμανση του περιβάλλοντος.
Βιώνουμε, άλλωστε, καθημερινά τις συνέπειες της θερμαινόμενης ατμόσφαιρας. Τα τελευταία χρόνια δεν διακρίνουμε εποχές εξ αιτίας της αστάθειας του καιρού. Έχουν οξυνθεί επικίνδυνα τα καιρικά φαινόμενα με αποτέλεσμα μέρη του πλανήτη να ψήνονται, στην κυριολεξία, από τις υψηλές θερμοκρασίες και την ανομβρία και άλλες να πνίγονται. Καλλιέργειες καταστρέφονται από την ανομβρία ή τις πλημμύρες με δυσβάσταχτα κόστη για τις πληττόμενες χώρες και κοινωνίες.
Οι μολυσματικές ασθένειες σαρώνουν τον πλανήτη, καθώς η επιστήμη αδυνατεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις μεταλλασσόμενες μορφές ιών και ασθενειών. Οι αλλεργίες βασανίζουν μεγάλο ποσοστό των κατοίκων του πλανήτη. Οι δείκτες μόλυνσης της ατμόσφαιρας ανεβαίνουν καθημερινά μαζί με τους δείκτες μόλυνσης του αέρα που αναπνέουμε.
Οι αλλαγές αυτές υποβαθμίζουν καθημερινά την ποιότητα της ζωής μας, ενώ αυξάνουν το κόστος διαβίωσης. Το καλάθι της νοικοκυράς αδειάζει συνεχώς, εξ αιτίας του ανερχόμενου κόστους των βασικών ειδών διατροφής. Ένας μέσος μισθός με το ζόρι εξασφαλίζει τα στοιχειώδη, διότι ο καταναλωτής καταληστεύεται συστηματικά από τα μονοπώλια προμήθειας αγαθών.
Πολλά από αυτά τα δεινά θα αποφευχθούν με τη συνειδητή προστασία του περιβάλλοντος από τις ρυπογόνες βιομηχανίες με τη σταδιακή μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και άλλων επικίνδυνων αερίων.
Η μείωση των ρύπων θα επιτευχθεί με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αέρα, ήλιου ή με τη φορολόγηση των ρυπογόνων βιομηχανιών, ώστε να υποχρεωθούν να αντικαταστήσουν τα ρυπογόνα καύσιμά τους με καύσιμα φιλικά προς το περιβάλλον.
Φυσιολογικά ο φόρος που θα υποχρεωθούν να πληρώνουν οι βιομηχανίες, που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα θα μεταβιβαστεί στους καταναλωτές. Η κυβέρνηση υπόσχεται, όμως, να αποζημιώσει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα για το πρόσθετο κόστος αγαθών και υπηρεσιών. Άρα, η περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης θα υλοποιηθεί χωρίς κόστος στο χαμηλόμισθο πολίτη, με την προϋπόθεση ότι η κ. Γκίλαρντ θα τηρήσει τα υπεσχημένα.
Η λαϊκίζουσα αντιπολίτευση συμφωνεί επί της ανάγκης να προστατευθεί το περιβάλλον από τις ρυπογόνες βιομηχανίες, Διαφωνεί, όμως, με το φόρο ρύπανσης και επικαλείται το δυσβάσταχτο κόστος -για το μέσο πολίτη- του φόρου ρύπανσης.
Το παράδοξο είναι, ότι οι προτάσεις της αντιπολίτευσης κρίνονται από τους ειδικούς περισσότερο ακριβές για τη βιομηχανία, άρα περισσότερο ακριβές και για το μέσο πολίτη.
Γιατί επιμένει στις ασύμφορες προτάσεις της; Για να δικαιολογεί την ανατροπή του Μάλκολμ Τέρνμπουλ από τον Τόνι Άμποτ – να μην ξεχνάμε, ότι και η περιβαλλοντική του Εργατικού Κόμματος ήταν και η βασική αιτία ανατροπής του Κέβιν Ραντ από την Τζούλια Γκίλαρντ.
Δεν έχει επιχειρήματα η αξιωματική αντιπολίτευση, πέραν του «μεγάλου κόστους» των κυβερνητικών μέτρων. Είναι, όμως, τόσο διάτρητα που άρχισε να βάλλεται και εκ των έσω. Η απόφαση της κ. Ελίζαμπεθ Μέρντοκ, μητέρας του μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης και ένθερμου υποστηρικτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ρούπερτ Μέρντοκ, να συνυπογράψει επιστολή έγκριτων Αυστραλών πολιτών για επιβολή φόρου ρύπανσης είναι άλλο ένα σκληρό πλήγμα στον κ. Άμποτ και τους υποστηρικτές του.
Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ο καλύτερος τρόπος άσκησης πολιτικής, διότι η διάθεση του εκλογικού σώματος αλλάζει συχνά με οδυνηρό πολιτικό κόστος για κόμματα και ηγέτες που τις χρησιμοποιούν για μπούσουλα.
Και ο κ. Άμποτ διακινδυνεύει την παραμονή του στην αρχηγία του Συνασπισμού αντιπαραθέτοντας στην κυβερνητική πολιτική μία εναλλακτική πολιτική, που καταδικάζεται από υποστηρικτές και ψηφοφόρους της συντηρητικής παράταξης.
