Το σύνολο των αυστραλιανών μέσων επικοινωνίας καλύπτει εκτενέστατα τα επεισόδια «που μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης το κέντρο της Αθήνας».
Στο σύνολο των δημοσιευμάτων και των ρεπορτάζ αποτυπώνεται η συγκρατημένη αισιοδοξία των διεθνών αγορών, η οποία εκφράζεται με την άνοδο στα διεθνή χρηματιστήρια μετά την ψήφιση των νέων μέτρων αυστηρής λιτότητας από το ελληνικό κοινοβούλιο, θεωρώντας ότι αποφεύχθηκε, «έστω και προσωρινά», η χρεοκοπία, καθώς «η οικονομική βοήθεια μόλις και μετά βίας επαρκεί μέχρι τον Σεπτέμβριο». Χαρακτηριστικό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας The Sydney Morning Ηerald «Οργή στους δρόμους καθώς η Ελλάδα ψηφίζει τα μέτρα λιτότητας» και φωτογραφικό στιγμιότυπο από κουκουλοφόρους μπροστά από τη Βουλή να εκσφενδονίζουν βόμβες μολότοφ.
Επιπλέον, καταγράφονται οι δηλώσεις του κ. Προβόπουλου, προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδος, ότι «η καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου σχεδίου από το κοινοβούλιο θα ήταν έγκλημα, θα ήταν σαν να ψήφιζε την αυτοκτονία της χώρας», ενώ αναφέρεται ότι ο μοναδικός βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος που έδωσε αρνητική ψήφο ήταν «ο τυφλός βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος αμέσως διαγράφηκε από το κόμμα».
Στην εκπομπή του κρατικού δικτύου ABC, 7.30 Report, η απεσταλμένη δημοσιογράφος παίρνει, αρχικά, συνέντευξη από Έλληνα επιχειρηματία από την Αυστραλία, ο οποίος υποστηρίζει ότι «η εικόνα που παρουσιάζει αυτή τη στιγμή η Αθήνα ως πεδίο μάχης αποδιώχνει τους τουρίστες, τη στιγμή που ο τουρισμός είναι απαραίτητος για την οικονομική επιβίωση της χώρας», ενώ τονίζει ότι η οικονομική κρίση προκλήθηκε λόγω του «πολυπληθούς δημόσιου τομέα, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν κάνουν τίποτα, πληρώνονται και δεν πηγαίνουν καν στην εργασία τους».
Πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, ο κ. Γερουλάνος σχολιάζει ότι, όταν ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού, «διαπίστωσε τεράστια σπατάλη του δημόσιου χρήματος κυρίως σε υπαλλήλους οι οποίοι είχαν συνηθίσει σε ένα επίπεδο ζωής που δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει να χρηματοδοτείται από το κράτος, ενώ και οι πρόσθετες παροχές που λάμβαναν θα έπρεπε να κοπούν». Επιπλέον, διατείνεται ότι «όταν το κράτος χρειάζεται να χρηματοδοτήσει τις απαιτούμενες αλλαγές, θα απευθυνθεί αναπόφευκτα στους φορολογούμενους πολίτες, η πρόκληση όμως είναι να πληρώνουν φόρους όλοι οι πολίτες και να παταχθεί η φοροδιαφυγή, να συμμετέχουν όλοι ισότιμα στα φορολογικά βάρη». Τέλος, υποστηρίζει ότι η «παραοικονομία κυβερνά σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας».
Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας The Australian Financial Review, «η περιουσία του ελληνικού Δημοσίου είναι προς πώληση και αυτό συμπεριλαμβάνει τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τον εθνικό σιδηρόδρομο, τις εθνικές οδούς, τα αποχετευτικά έργα, τις εταιρείες ενέργειας, τράπεζες, δημόσιες εκτάσεις προς αξιοποίηση, καζίνο, τον ΟΠΑΠ». Ωστόσο κωλύματα παρουσιάζονται λόγω της «ελληνικής γραφειοκρατίας, των συνδικαλιστικών οργανώσεων που αντιδρούν έντονα, της διαφθοράς και της έλλειψης διαφάνειας». Επισημαίνονται, τέλος, οι δηλώσεις του Γιώργου Χριστοδουλάκη, ειδικού γραμματέα Αναδιαρθρώσεων-Αποκρατικοποιήσεων, ότι «η πώληση της δημόσιας περιουσίας αναμένεται να αποφέρει 50 δις ευρώ για την αποπληρωμή του χρέους ύψους 110 δις ευρώ».
Στην εκπομπή του δικτύου ABC Lateline Business, τονίζεται ότι η κρίση της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στο γεγονός ότι «οι Έλληνες δεν πληρώνουν φόρους, είναι στην κουλτούρα του Έλληνα να αποφεύγει με κάθε τρόπο να πληρώσει φόρους». Ωστόσο, οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η «αύξηση των φόρων αντιστοιχεί στο μηνιαίο εισόδημα μιας μέσης οικογένειας, οπότε τέτοια μέτρα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά και, σίγουρα, δεν θα είναι αποτελεσματικά. Είναι απλώς προσωρινές λύσεις, μέχρι να προετοιμαστούν κατάλληλα οι ευρωπαϊκές τράπεζες, ώστε να επηρεαστούν στον μικρότερο δυνατό βαθμό, όταν, αργά ή γρήγορα, η Ελλάδα χρεοκοπήσει».
Η εφημερίδα The Age φιλοξενεί ανάλυση του καθηγητή Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αυστραλίας Mark Beeson, σύμφωνα με τον οποίο «η αποτυχία των αυστηρών μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, επιφέρει τέτοιο πολιτικό κόστος, σε σημείο που αυτή τη στιγμή η χώρα να μοιάζει με ακυβέρνητο πλοίο. Οι ευρωπαίοι γείτονές διατηρούν σκληρή στάση απέναντί στην Ελλάδα, ενώ κάθε άλλο παρά έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος για μια χρεοκοπία η οποία θα συμπαρασύρει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στην καταστροφή».
Ο αναλυτής υπενθυμίζει την πρωθύστερη κατάσταση, πριν την ύπαρξη της Ε.Ε., όπου «ξεσπούσαν πόλεμοι ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης άνευ σημαντικού λόγου και αιτίας». Θεωρεί, λοιπόν, ότι «η Ε.Ε. μόνο προχωρώντας μπροστά μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται, επομένως, είναι επιβεβλημένη η θεσμική εμβάθυνση και η φορολογική και δημοσιονομική ενοποίηση». Κρίνει ως ανησυχητική την αναβίωση εθνικιστικών συναισθημάτων «κυρίως ανάμεσα στους άπορους Έλληνες και τους οικονομικά εύρωστους Γερμανούς, οι οποίοι αντιδρούν έντονα πλέον στην παροχή οικονομικής στήριξης στους επιπόλαιους εταίρους τους».
Διατείνεται, τέλος, ότι η κρίση της ελληνικής οικονομίας κατέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο «ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα δε βασίζεται σε σταθερά θεμέλια, ενώ συνίσταται σε μια συλλογική επιχείρηση, η οποία όμως αφορούσε ανέκαθεν την ελίτ των κρατών της Ευρώπης». Ωστόσο, θεωρεί ότι αποτελεί «υπόδειγμα δημοκρατικής διακυβέρνησης ενισχύοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς σε χώρες που επιθυμούν να ενταχθούν στους κόλπους της όπως είναι η Τουρκία, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει τη γέφυρα ανάμεσα σε πολιτισμούς και ηπείρους».
