Όταν ο 4χρονος Martinho Ronaldo ξύπνησε από τη χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει μία κήλη εγκεφαλικού ιστού και υγρών που προεξείχαν ανάμεσα στα μάτια του, είχε μόνο μια ερώτηση.

«Πού είναι η μύτη μου;» ρώτησε τη μητέρα του Elsa Sanchez. Η πραγματική μύτη του αγοριού από το Ανατολικό Τimor είχε εξαφανιστεί κάτω από την κήλη του εγκεφάλου του που προερχόταν από μια τρύπα σε ένα οστό από το μέτωπό του κατά τη γέννησή του.
Η πάθηση αυτή ονομάζεται frontoethomoidal encephalocele και συμβαίνει σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία.

Τα αίτια είναι άγνωστα.
Η κ. Sanchez, φοβούμενη ότι οι άνθρωποι στο χωριό θα δημιουργούσαν προβλήματα στο γιο της λόγω της εμφάνισής του, προσπάθησε για χρόνια να τύχει ιατρικής βοήθειας, πριν συναντήσει το κρανιοχειρούργο Mark Moore, που εργάζεται σε κλινική της Αδελαΐδας, υπό την αιγίδα της AusAID στην πρωτεύουσα του Ανατολικού Τιμόρ Ντίλι, τον περασμένο Νοέμβριο.

Ο κ. Moore ήρθε σε επαφή με το ίδρυμα Children First -που έχει την έδρα του στη Μελβούρνη, και το οποίο φέρνει παιδιά από αναπτυσσόμενες χώρες στην Αυστραλία για κρίσιμες χειρουργικές επεμβάσεις- για να τον βοηθήσει να οργανώσει και, εν μέρει, να χρηματοδοτήσει τη θεραπεία του Martinho. Στις 10 Μαΐου, ο κ. Moore και η ομάδα του δούλεψαν για τρεις ώρες στο Νοσοκομείο Γυναικών και Παίδων Αδελαΐδας για να αφαιρέσει την προεξοχή και να επιδιορθώσουν το οστό στο μέτωπο του Martinho, επιτρέποντάς του να ζήσει μια φυσιολογική ζωή.

Ο Martinho ήταν γεμάτος ενέργεια στη φάρμα του Ιδρύματος στο Kilmore – όπου αναρρώνει πριν επιστρέψει στο Ανατολικό Τιμόρ. Η κ. Sanchez είπε ότι ήταν «τόσο χαρούμενη που η μύτη του είναι εντάξει» και το ίδιο και ο Martinho, η αυτοπεποίθηση του οποίου έχει φτάσει στα ύψη μετά την εγχείρηση.
Προχθές βρισκόταν σε ένα σπίτι στην Αυστραλία με παιδιά από το Βανουάτου, την Παλαιστίνη, την Αλβανία, τις Φιλιππίνες και το Ναουρού. Χαμογελούσε και άπλωνε τα χέρια του για να αγκαλιάσει τους επισκέπτες.
Η εκπρόσωπος του Ιδρύματος Children First Julie Webber, δήλωσε ότι 355 άρρωστα παιδιά έχουν μείνει στο αγρόκτημα από τότε που ιδρύθηκε το 1999 μετά τη δωρεά της γης από έναν γείτονα.

Είπε, δε, ότι το αγρόκτημα ήταν το ιδανικό μέρος για την ανάρρωση των παιδιών. Η ίδια δήλωσε, επίσης, ότι το προσωπικό και οι εθελοντές του αγροκτήματος πάντα θαυμάζουν το πόσο εύκολα τα παιδιά γίνονται φίλοι και ήταν πολύ όμορφο να δουν τη φιλία του Martinho με ένα νεαρό αγόρι από την Κένυα που είχε υποστεί σοβαρά εγκαύματα από φωτιά που προκλήθηκε στο σπίτι του. Ο Ισαάκ, ο οποίος έχασε τα πόδια του στη φωτιά, κτυπούσε μαλακά με τα δάχτυλά του τη κήλη του Martinho πριν αφαιρεθεί. Τα δύο αγόρια έγιναν φίλοι λόγω της αγάπης τους για τα αυτοκινητάκια και τα ποδήλατα και δεν τους πείραζε η διαφορετικότητα τους.