Το ογκώδες αυτό έργο (565 σελίδες) του διανοητή της σύγχρονης ελλαδικής αντιεξουσιαστικής αριστεράς Φώτη Τερζάκη, φέρει τον αρκετά χαρακτηριστικό υπότιτλο «Η ιστορική σύσταση μιας αισθητικής φιλοσοφίας και ο ανθρωπολογικός της ορίζοντας».
Αποτελείται από 9 Κεφάλαια, δύο Παραρτήματα, βιβλιογραφικό οδηγό, ευρετήριο και βιογραφικό του συγγραφέα.
Το ογκώδες και άκρως σημαντικό αυτό έργο είναι μια κριτική παρουσίαση και επισκόπηση της αισθητικής σκέψης, η οποία παρακολουθείται από το συγγραφέα στην ιστορική της γέννηση και εκδίπλωση, αφού βέβαια σταθμίζεται πρώτα το ανθρωπολογικό εύρος και η υφή των φαινομένων που εμπίπτουν στην έννοιά της.
Κριτική επισκόπηση γιατί καταβάλλεται προσπάθεια η παρουσίαση αυτή των μεγάλων αισθητικών θεωριών να γίνει μέσα από κοινωνικές και πολιτισμικές δομές που δεν είναι εμφανείς με την πρώτη ματιά σ’ αυτές.
Ιστορική εκδίπλωση γιατί ο συγγραφέας ακολουθεί τις εν λόγω θεωρίες στη χρονική τους ανάδυση, δίνοντας έμφαση στις εκάστοτε ρήξεις που συνέβησαν σε δοσμένες εποχές.
Στα δυο πρώτα κεφάλαια παρουσιάζεται η προϊστορία και η εν γένει ιστορική διάσταση του αισθητικού στοχασμού στη δυτική παράδοση, μέσα από το παράδειγμα των Μπενεντέτο Κρότσε, Πιερ Μπουρντέ, Φρανσουά Λιοτάρντ και Ν. Γκούντμαν. Στα Κεφάλαια 3 και 4 εξετάζεται η ιστορικο-φιλοσοφική πλευρά της αισθητικής από τον Χέγκελ και την εποχή του μέχρι και τη Σχολή της Φραγκφούρτης (με προεξάρχοντες τους Τεοντόρ Αντόρνο και Μαξ Χορκχάιμερ), αλλά και τους Βάλτερ Μπέντζαμιν και Μάρτιν Χάιντεγκερ.
Στη συνέχεια, ολόκληρο το Κεφάλαιο 5 εξετάζει την αισθητική σε σχέση με το νεοσύστατο (κάποτε) πεδίο της Θεωρίας της Λογοτεχνίας, ακόμα και μέσα από σκέψεις πάνω σε ειδικά προβλήματα των εικαστικών τεχνών αλλά και της θεατρολογίας με βασικούς άξονες τις εμβληματικές φυσιογνωμίες των Μπέρτολτ Μπρεχτ και Αντονέν Αρτώ και του έργου τους.
Χαρακτηριστικό των περισσότερων κεφαλαίων που συνθέτουν αυτό το έργο είναι ότι πλαισιώνεται από επιμέρους παραρτήματα που αναδεικνύουν πιο ειδικά θέματα και παραμέτρους των δοκιμίων που παρατίθενται και των οποίων αποτελούν αναπόσπαστα μέρη.
Στα δυο παραρτήματα του βιβλίου συνοψίζονται οι αισθητικές αντιλήψεις δύο μεγάλων πολιτισμών, εκτός και πέρα από τον ελληνοδυτικό, αυτών της Ινδίας και της Ιαπωνίας.
Σύμφωνα με τις μελέτες και την οπτική της ευρύτερης ανθρωπολογικής επιστήμης, οι οικείες αισθητικές συζητήσεις φωτίζονται η μια μετά την άλλη ως μια πληρέστερη πηγή δυνατοτήτων η οποία ως τέτοια χαρακτηρίζεται από σημαντική και αξιόλογη οικουμενικότητα. Η αναπόφευκτη και ακαταμάχητη γοητεία που ασκούν πάνω μας διάφοροι “εξωτικοί” πολιτισμοί και κοινωνίες του παρελθόντος αλλά και του παρόντος είναι υπόμνηση των δικών μας ακυρωμένων και ανενεργών επιλογών ή δυνατοτήτων που έχουν τεθεί υπό άρνηση κάτι που μας κάνει να μη βλέπουμε τους κόσμους αυτούς στους οποίους έχουμε γυρίσει την πλάτη.
Ο Φώτης Τερζάκης, γεννημένος το 1959 στην Πάτρα, παρακολούθησε μαθήματα Κινηματογράφου στη Σχολή Σταυράκου και οργάνωσε χώρο αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην Πάτρα το 1980-1981. Το 1982 ίδρυσε στην Αθήνα τις εκδόσεις Praxis που διηύθυνε μέχρι το 1990. Το 1990-1994 υπήρξε συνεργάτης των εκδόσεων Prisma. Έκτοτε συνεργάστηκε με τις εκδόσεις Οξύ, Futura και άλλους καθώς και πλήθος περιοδικών και εφημερίδων. Είναι από τους τραγικά ελάχιστους σύγχρονους διανοητές που δεν επιδίωξε να ενταχθεί στον πανεπιστημιακό κλάδο και από το 2005 έχει ιδρύσει στην Αθήνα το Κέντρο Διαπολιτιστικών Σπουδών όπου διδάσκει Φιλοσοφία, Αισθητική και Συγκριτική Θρησκειολογία. Έχει, επίσης, διδάξει μετάφραση φιλοσοφίας σε σχολές μεταφράσεων. Συγγραφέας πάνω από 20 βιβλίων, πλήθους κειμένων, μεταφραστής δεκάδων βιβλίων, άρθρων και φυλλαδίων.
