Στη φετινή απογραφή του πληθυσμού της Αυστραλίας –9 Αυγούστου 2011– συμπλήρωσα για πρώτη φορά και με επιτυχία την ηλεκτρονική απογραφή που στα Αγγλικά –έτσι αυτομάτως– έγινε eCensus, μια και η ηλεκτρονική τεχνολογία –technology– μάς άλλαξε όλους τους τρόπους της ζωής μας. Ήταν και αιωνιοεπετειακή η περίπτωση, μια και από τη χειρόγραφη και πρώτη παναυστραλιανή απογραφή της νέας Ομοσπονδίας το 1911, φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια απογραφών, για «ένα λαμπρότερο μέλλον» όπως διατύπωναν τα κυβερνητικά φυλλάδια οδηγιών.
Δράττομαι της ευκαιρίας από τον τίτλο του Σκεπτογράμματός μου «Απογραφή ονλάιν», δηλ. επωφελούμαι από την ευνοϊκή περίσταση, να πούμε δύο λόγια – καλύτερα να συζητήσουμε – την πρόκληση, αλλά και τη μόνιμη ταλαιπωρία για όλους τους Έλληνες με τις νέες λέξεις της τεχνολογίας και της επιστήμης. Η γλώσσα μας – και κάθε γλώσσα – είναι ζωντανός οργανισμός και τρέφεται με αυτές. Πώς όμως θα πρέπει να τις αποδώσουμε προφορικώς και γραπτώς;
ΙΔΟΥ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ
Πώς να τις προφέρουμε και πώς να τις γράφουμε; Δυστυχώς δεν γνωρίζω κανένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, ούτε πανεπιστήμιο, ούτε το υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας, αλλού ούτε οι αθάνατοι της Ακαδημίας δεν έχουν ασχοληθεί με αυτό το πολύ σοβαρό και σύγχρονο πρόβλημά μας. Δεν έχω δει, ούτε έχω ακούσει να δίνονται έστω κάποιες πρακτικές οδηγίες για τη χρήση των νέων μας λέξεων που θέλουμε – δεν θέλουμε μπαίνουν στη γλώσσα μας καθημερινά από αδήριτη ανάγκη.
Η ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΜΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
Πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι –επίσης και της Διασποράς– παρουσιάζονται στο κοινό για το οποίο γράφουν και μιλούν ως γλωσσικά αδιάφοροι και συνθηκολογούν με τις δυσκολίες και σήμερα πια δεν μεταφράζουν τις Αγγλικές λέξεις και έτσι ακατέργαστες τις πετούν στα άρθρα τους, λες και η Ελληνική γλώσσα έμεινε ξέφραγο αμπέλι: Είμαστε μία happy family, αυτό είναι το life style μου, αγόρασα ένα gadget, τα gossip των celebrities, θα στο βάλλω στο blog μου.
Οι μισές εφημερίδες στην Ελλάδα κυκλοφορούν –και μάλιστα υπερήφανα– με αγγλικά ονόματα: Real News! Το προφέρουν και… Ρέαλ! Derby κ.λπ. Δεν ντρέπονται καθόλου και μέσα στις Ελληνικές εφημερίδες πετάνε… αγγλοπρεπώς τίτλους εντυπωσιασμού μόνο που δεν έχουν καμία σχέση με το περιεχόμενο του άρθρου όπως: I told you so!, Elementary Mr… τάδε, No problem, και οι τίτλοι στην τηλεόραση κατάντησαν ερμαφρόδιτοι: Best of Μένουμε Ελλάδα! και χιλιάδες άλλα, λες και όντως η πιο φτωχή και ανάπηρη γλώσσα του κόσμου είναι η Ελληνική. Και το μεγαλύτερο κακό είναι πως οι δημοσιογράφοι αυτοί μόνοι τους αυταρέσκονται να τα βλέπουν αυτά και να προβάλλονται – χωρίς πράγματι να γνωρίζουν την Αγγλική – ως μονολεκτικοί και επιδερμικοί… αγγλομαθείς. Τρομάρα μας!
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Ως δάσκαλος όλα μου τα χρόνια κηρύττω πως η καλύτερη θρησκεία του κόσμου είναι ο σεβασμός. Έχεις σεβασμό; Είσαι άνθρωπος. Πού είναι ο δικός μας σεβασμός για την Ελληνική γλώσσα, που είναι ίσως το μόνο και το πιο σταθερό στοιχείο που μάς ενώνει ΟΛΟΥΣ και μάλιστα μοναδικά; Είναι επίσης και το πιο κοινό μας συλλογικό αγαθό που κανένας μας δεν έχει το δικαίωμα να το διαφθείρει. Όλες οι ηθικές και κοινωνικές διαφθορές αρχίζουν από τη γλώσσα που είναι η κινητήρια δύναμη του νου.
Εάν είχαμε μία Ακαδημία της Ελληνικής γλώσσας, το αξίωμα στο οποίο θα στηριζόταν, ήτοι η θεμελιώδης αρχή της, θα ήταν η παρακάτω υπόθεση η οποία εκ των πραγμάτων δεν χρειάζεται απόδειξη: «Η Ελληνική γλώσσα είναι όντως σε θέση να αποδώσει με το δικό της πλούσιο λεξιλόγιο, με τη δική της καλαίσθητη φωνητική και ευπρέπεια, και μόνο με το δικό της φωνητικό και αθάνατο αλφάβητο, οποιαδήποτε ξένη λέξη έχει ανάγκη να προσεταιριστεί και να την κάνει δική της».
Με αυτό το συλλογισμό και αξίωμα λειτούργησε ως σήμερα και σε αυτά τα πλαίσια μπορούν να συμπεριληφθούν όλοι οι πρόσφατοι νεολογισμοί μας: ονλάιν, φαξ, λαπτοπ, άιφον, άιπαντ, κλικ, σκαν, σάιμπερ, γκούγκλ, εσεμές, εμέιλ και πολλά άλλα. Επίσης: website=ιστότοπος, blog=ιστολόγιο, blogger=ιστολόγος, blogosphere=ιστόσφαιρα, internet=διαδίκτυο = ο ιστός, μια και όλα βραχυοποιήθηκαν στο web, στα Ελληνικά θα το πούμε μόνο ιστός.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Δυστυχώς ένας κούκκος δεν φέρνει την άνοιξη, για αυτό χρειάζεται να υπάρχει ένας γλωσσικός Λεωνίδας να μάς οδηγήσει, αλλά και όλοι να είμαστε πιστοί του. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό να το αφήσουμε στους ασεβείς. Τη γλώσσα και τα μάτια σας, θα μας έλεγαν όλοι οι πρόγονοι! Εσείς τι λέτε; Θα βοηθήσετε;
