Δόξα στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Τόνι Άμποτ, που κατάφερε, επιτέλους, να συνεργαστεί με την πρωθυπουργό της χώρας.

Ξέρω, ξέρω, έχουμε γυναίκα πρωθυπουργό μετά το πισώπλατο μαχαίρωμα του Κέβιν Ραντ από τους συντρόφους του. Αυτός που το αγνοεί είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό δηλώνει σε κάθε ευκαιρία, ότι πρωθυπουργός της Αυστραλίας δεν είναι η Τζούλια Γκίλαρντ, είναι ο αρχηγός των Πρασίνων γερουσιαστής  Μπομπ Μπράουν.

Όχι, δεν είναι σεξιστής ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι αθεράπευτος καιροσκόπος. Οσάκις τον βολεύει, πολιτικά, επιτίθεται λυσσαλέα στην πρωθυπουργό για την ασυνέπεια, την αναξιοπιστία και την άμετρη φιλοδοξία της να κυβερνήσει, που την κατέστησε υποχείριο του  κ. Μπράουν.

«Ο Μπομπ Μπράουν κυβερνά τη χώρα» μηρυκάζει, όταν τον βολεύει, και χρεώνει στον αρχηγό των Πρασίνων την περιβαλλοντική και άλλες πολιτικές της κυβέρνησης. Όταν, πάλι, διαβλέπει οφέλη από τη σύμπραξη με τους «ανεύθυνους», «εξτρεμιστές» Πρασίνους, δεν διστάζει να τους προσεταιρισθεί για να βλάψει την κυβέρνηση.

Ενάντια στις αντικειμενικότερες κρίσεις του για «την επικινδυνότητα» των Πρασίνων, ο κ. Άμποτ συμπράττει με την τρίτη δύναμη στο εθνικό κοινοβούλιο εναντίον των κυβερνώντων Εργατικών, στα επίμαχα θέματα της διαχείρισης των προσφύγων και της άντλησης μεθανίου (coal seam gas) από περιοχές με κοιτάσματα γαιάνθρακα.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, λοιπόν, ευθυγραμμίστηκε απόλυτα με τους Πράσινους κατά της «απάνθρωπης» πολιτικής διαχείρισης των προσφύγων. Η σύμπραξη βολεύει αμφότερους, Άμποτ και Μπράουν, διότι εκπέμπει το μήνυμα, ότι δεν διστάζουν να συνεργαστούν για την επίτευξη του κοινού ανθρωπιστικού στόχου τους. 

Όμως, οι πολίτες που έχουν ένα δράμι μυαλό, ανιχνεύουν εύκολα τι κρύβεται πίσω από τη συνεργασία. Οι αντικειμενικοί κριτές της συμπεριφοράς των κ. Άμποτ και Μπράουν συμπεραίνουν, ότι η συνεργασία του Συνασπισμού με τους Πράσινους είναι Δούρειος Ίππος, είναι καλοστημένη παγίδα για τους αφελείς.

Η μακρόχρονη κράτηση των προσφύγων στα κορεσμένα κέντρα κράτησης καταδικάζεται απερίφραστα από όλους τους λογικούς πολίτες της Αυστραλίας. Η πλειοψηφία των Αυστραλών πολιτών καταδικάζει και τη «λύση της Μαλαισίας» – την ανταλλαγή προσφύγων με τη γειτονική χώρα.

Γιατί χρειάζεται τη στήριξη του κ. Μπράουν η αντιπολίτευση για «να πολεμήσει» την κυβέρνηση στο επίμαχο θέμα της ανθρώπινης διαχείρισης των προσφύγων; Απλούστατα, διότι ο κ. Άμποτ έχει -ως πρωτοκλασάτο στέλεχος των πρώην κυβερνήσεων Χάουαρντ- μέρος της ευθύνης για τη μεταφορά προσφύγων σε νησιά του Ειρηνικού και τον πολύχρονο εγκλεισμό τους στα κολαστήρια, που ευφημιστικά χαρακτηρίζουμε κέντρα κράτησης προσφύγων. Δεν μπορεί, κατά συνέπεια, να κατηγορεί την κυβέρνηση Γκίλαρντ για απαράδεκτο τρόπο διαχείρισης ενώ τον βαραίνει η υπογραφή του στην πολιτική των πρώην κυβερνήσεων Χάουαρντ.

Καιροσκοπικός και ο χαρακτήρας της σύμπραξης του κ. Άμποτ με τον Μπομπ Μπράουν στο θέμα της άντλησης Μεθανίου. Ο Τόνι Άμποτ παλινωδεί στο θέμα της άντλησης αερίου από κοιτάσματα που βρίσκονται σε βοσκότοπους ή κατοικημένες περιοχές. Τη μία ημέρα στηρίζει το δικαίωμα «βέτο» των γεωργοκτηνοτρόφων και  την επομένη αλλάζει γνώμη, πιεζόμενος από την εξορυκτική βιομηχανία.

Οι δε Πράσινοι είναι περισσότερο συγχυσμένοι από την αξιωματική αντιπολίτευση. Συμφωνούν κατ’ αρχήν με την παραγωγή καθαρής ενέργειας -εξ ου και η στήριξη του φόρου διοξειδίου του άνθρακα- αλλά αδυνατούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους για τις πηγές καθαρής ενέργειας.
Στηρίζουν τις προτάσεις  του κοινοπολιτειακού θησαυροφυλακίου για αύξηση κατά 200%  μέχρι το 2050  της χρήσης αερίου για την παραγωγή ενέργειας, αλλά δεν έχουν διαμορφώσει τελική πολιτική.

Κάποιοι Πράσινοι εγκρίνουν τη χρήση αερίου, ενώ άλλοι επιμένουν στη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Γενικώς, πράσινο αλαλούμ, που, όπως και να έχει, διαφέρει ριζικά από την πολιτική της αντιπολίτευσης κατά του φόρου ρύπανσης και άλλων μέτρων μείωσης των ρύπων.
Συμπερασματικά, η συνεργασία Άμποτ-Μπράουν είναι καθαρά καιροσκοπική, δεν έχει πολιτική μήτε ανθρωπιστική βάση και γι’ αυτό πλήττει καίρια την αξιοπιστία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.