Ενώ το Ανώτατο Δικαστήριο εξετάζει τη νομιμότητα της πολύκροτης Σύμβασης με τη Μαλαισία και το προσφυγικό απασχολεί όλο και σε μεγαλύτερη έκταση τους πολίτες αυτής της χώρας, το πιο ευαίσθητο σημείο της όλης υπόθεσης -τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα- πληροφορούμαστε ότι δεν θα απασχολήσει τους δικαστές.
Και, όμως, θα έπρεπε.
Σύμφωνα με την αυστραλιανή νομοθεσία, o υπουργός Μετανάστευσης έχει καθήκον να λειτουργήσει ως «κηδεμόνας» των ασυνόδευτων από γονείς, προσφυγόπουλων, κάτω των 18 χρόνων. Είναι μια βασική πτυχή του θέματος σήμερα που δεν μπορεί να αγνοηθεί, δεδομένου ότι σημαντικός αριθμός παιδιών που βρίσκονται στο Νησί των Χριστουγέννων, περιμένοντας να μεταφερθούν στη Μαλαισία, εμπίπτει σ’ αυτήν την κατηγορία.
Στο νομοθέτημα 1946 αναφέρεται συγκεκριμένα: «Ο υπουργός θα είναι ο κηδεμόνας κάθε παιδιού που δεν είναι πολίτης αυτής της χώρας και φθάνει στην Αυστραλία. Ως κηδεμόνας, θα έχει, δε, τα ίδια δικαιώματα, καθήκοντα και υποχρεώσεις, όπως ακριβώς θα είχε ένας βιολογικός κηδεμόνας του παιδιού».
Στο νομοθέτημα, επομένως, αναγνωρίζεται το ευάλωτο των παιδιών που ζητούν άσυλο, χωρίς να συνοδεύονται από τους γονείς τους.
Το καθήκον κηδεμονίας του υπουργού εκφράζεται καθαρά και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Είναι, δε, πολύ σοβαρό, τόσο ηθικά όσο και νομικά. Ο υπουργός είναι υποχρεωμένος να προστατεύσει τα ενδιαφέροντα των παιδιών με τον ίδιο τρόπο που θα προστάτευε τα δικά του. Να προστατεύσει τα παιδιά από κάθε κίνδυνο και αδικία.
Και το ερώτημα που προβάλει, στην προκειμένη περίπτωση, ζητώντας επιτακτικά απάντηση, είναι αν ο υπουργός Μετανάστευσης κ. Κρις Μπόουεν, μπορεί να εγγυηθεί ότι τα παιδιά θα είναι ασφαλή στη Μαλαισία, όπου προορίζεται να πάνε, αν επιτρέψει το Ανώτατο Δικαστήριο, να ισχύσει η Συμφωνία με τη Μαλαισία.
Να επαναλάβουμε ότι η Μαλαισία δεν είναι μέλος της Σύναψης 1954 για την Προστασία των Προσφύγων, επομένως δεν είναι νομικά δεσμευμένη να μην στείλει τους πρόσφυγες πίσω σε μία χώρα που πιθανόν να αντιμετωπίσουν ποινικές διώξεις.
Επίσης, δεν έχει το νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο που απαιτείται για την πιστοποίηση της προσφυγικής ιδιότητας των ατόμων που ζητούν άσυλο. (Σύμφωνα με τη σύμβαση Μαλαισίας, αν κριθεί νόμιμη, η Αυστραλία θα απελάσει 800 λαθρομετανάστες στη Μαλαισία και θα είναι υποχρεωμένη να δεχτεί από τη Μαλαισία, μέσα σε τέσσερα χρόνια, 4.000 νόμιμους πρόσφυγες). Επομένως η πιστοποίηση γίνεται από το Ανώτατο Συμβούλιο Προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών.
Να σημειωθεί ότι, ο γενικός διευθυντής του οργανισμού UNISEF Australia Δρ. Νόρμαν Γκιλέσπι, δήλωσε ότι τα μέλη του είναι «σοκαρισμένα και δυσαρεστημένα με την πολιτική της Αυστραλίας που στέλλει ευάλωτα άτομα, όπως είναι προσφυγόπουλα ασυνόδευτα από γονείς, στη Μαλαισία, τόνισε δε ότι «η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει νομική και ηθική ευθύνη να προστατεύσει όλα τα ανήλικα άτομα που είναι κάτω από τη φροντίδα της».
Είναι μεγάλης σημασίας το γεγονός ότι στη συμφωνία με τη Μαλαισία δεν αναφέρεται ότι η κηδεμονία των παιδιών μεταφέρεται στις Αρχές της Μαλαισίας. Ποιος θα αναλάβει να προστατεύσει τα παιδιά, είναι το μεγάλο ερώτημα.
Η ΖΟΦΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ
Η ζοφερή εικόνα των κέντρων υποδοχής προσφύγων ήλθε στην επιφάνεια προχθές, με μια έρευνα που δείχνει ότι 1.507 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους, μεταξύ των οποίων 72 σε ψυχιατρικές κλινικές, 213 περιπτώσεις αφορούσαν απόπειρες αυτοκτονίας, ενώ 700 άτομα, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, κατέφυγαν σε απεργία πείνας.
Τα πορίσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε κοινοβουλευτική επιτροπή του Υπουργείου Μετανάστευσης.
Η εν λόγω έρευνα, την οποία είχαν ζητήσει ο Συνασπισμός και το κόμμα των Πρασίνων, αρχίζει να σηκώνει το πέπλο της μυστικότητας που κάλυπτε μέχρι τώρα τη λειτουργία των κέντρων υποδοχής της Αυστραλίας από τον ιδιωτικό φορέα Serco. Σε εκατοντάδες σελίδες καταγράφεται λεπτομερώς το κάθε συμβάν που έλαβε χώρα στα 19 αυστραλιανά κέντρα υποδοχής.
Ο διευθυντής της εταιρίας αρνείται να δηλώσει τον αριθμό του προσωπικού που απασχολεί, δεδομένου ότι αυτό δεν αποτελεί δέσμευση του συμβολαίου που έχει συνάψει με την κυβέρνηση, δεν είναι, εντούτοις, καθόλου ενθαρρυντικό το γεγονός ότι στη διάρκεια ενός έτους η εταιρία μηνύεται κάθε μήνα για παραβάσεις.
Από την πλευρά της, η εταιρία έχει καταγράψει 871 περιπτώσεις ανάρμοστης συμπεριφοράς των κρατουμένων προς στο προσωπικό της και 700 περιπτώσεις ανάρμοστης συμπεριφοράς των κρατουμένων μεταξύ τους.
Η κατάσταση στα κέντρα υποδοχής, φαίνεται να επιδεινώνεται συνεχώς. Μόνο τον Ιούνιο σημειώθηκαν 139 ακραία περιστατικά, όπως σοβαροί τραυματισμοί, αυτοκτονίες και δύο αποδράσεις.
Φρικιαστική φαίνεται να είναι η κατάσταση στο Νησί των Χριστουγέννων, όπου ψυχοπαθείς κλείνονται στα λεγόμενα «κόκκινα κουτιά» -κελιά για ένα άτομο χωρίς παράθυρο- όπου παρακολουθούνται σε 24ώρη βάση. Το τραγικό, δε, είναι ότι πολλοί, για να αποφύγουν την δίωξη και τις κακοποιήσεις από συγκρατούμενους, εκλιπαρούν να τους κλείσουν στα κόκκινα κουτιά. Στο ίδιο κέντρο, ένας πρόσφυγας που βρίσκεται εκεί πάνω από ένα χρόνο, άνοιξε έναν τάφο και βρίσκεται συνεχώς εκεί μέσα για να στείλει το μήνυμα ότι είναι ‘ένας ζωντανός νεκρός’.
ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Είναι αξιοσημείωτο ότι η πλειονότητα των Αυστραλών, το 53%, είναι υπέρ της πιστοποίησης της προσφυγικής ιδιότητας των λαθρομεταναστών στην Αυστραλία. Σε δημοσκόπηση που διενήργησε το έντυπο The Age, διαπιστώνεται ότι 23% των ψηφοφόρων δεν συμφωνούν με την προσφυγική πολιτική και των δύο μεγάλων κομμάτων, ενώ 15% δηλώνουν ότι όσοι φθάνουν λαθραία στη χώρα μας θα πρέπει να αναγκάζονται να γυρίσουν πίσω στη θάλασσα. Από τα 53% που πιστεύουν ότι η διαδικασία της πιστοποίησης της προσφυγικής ιδιότητας των λαθρομεταναστών πρέπει να γίνεται στην Αυστραλία, πάνω από τους μισούς, δηλαδή το 55% των πολιτών, πιστεύουν ότι, στο μεταξύ, θα πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι στην κοινωνία και όχι να κρατούνται σε κέντρα υποδοχής.
Σοβαρό στοιχείο που αφορά άμεσα τους φορολογούμενους, είναι το υψηλό κόστος της διατήρησης των κέντρων κράτησης, που είναι ευθέως ανάλογο με την αύξηση του αριθμού των λαθρομεταναστών που φθάνουν στις ακτές μας.
Σύμφωνα με στοιχεία της έρευνας, το κόστος λειτουργικών εξόδων από $150 εκ. που ήταν το 2008-2009, έφτασε τα $772εκ. το 2010 – 2011.
Μόνο η λειτουργία του κέντρου στο Νησί των Χριστουγέννων από $52εκ. που ήταν το 2008 -09, έφθασε τα $253εκ. το 2010-2011.
Ο σκιώδης υπουργός Μετανάστευσης Σκοτ Μόρισον, δήλωσε αναφορικά ότι το όλο σύστημα είναι εκτός ελέγχου και θα περάσουν χρόνια πριν διορθωθεί.
Εν τω μεταξύ, μέσα σ’ όλο αυτό το τρομακτικό -από πολλές πλευρές- κλίμα, ο υπουργός Μετανάστευσης κ. Κρις Μπόουεν, εξακολουθεί να υποστηρίζει τη σύναψη συμφωνίας με τη Μαλαισία, επιμένοντας ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του Εργατικού Κόμματος είναι υπέρ.
Οι ψηφοφόροι -πάνω από 53%- δεν φαίνεται, κατά την άποψή του, να… μετρούν. Όπως και να ’χει σε λίγες μέρες -στις 22η Αυγούστου- αναμένεται να έχουμε την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου. Το χειρότερο, κανείς δεν μπορεί να πει με πεποίθηση αν εύχεται να είναι θετική ή αρνητική.