Σε άρθρο της εφημερίδας The Australian Jewish News με τίτλο «Welcome Greeks bearing gifts» γίνεται αναφορά στις «στενές σχέσεις αμοιβαίας συνεργασίας» που καλλιεργούνται ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ, γεγονός που συνιστά «ενθαρρυντική και ενδιαφέρουσα εξέλιξη στη σύγχρονη γεωπολιτική σκηνή».
Επισημαίνεται ότι μέχρι πριν από δύο χρόνια, οι σχέσεις με την Τουρκία τόσο σε οικονομικό όσο και σε αμυντικό επίπεδο αποτελούσαν «τον ακρογωνιαίο λίθο του ισραηλινού στρατιωτικού και αμυντικού σχεδιασμού», φαίνεται όμως ότι «έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα, παρά τις συμφιλιωτικές προσπάθειες των ΗΠΑ».
Όμως και οι ελληνο-ισραηλινές σχέσεις, οι οποίες τώρα «προσελκύουν το έντονο ενδιαφέρον», «πέρασαν από διακυμάνσεις κατά το παρελθόν», σύμφωνα με τον αρθρογράφο, αν ληφθεί υπόψη ότι «πρώτα αναγνωρίστηκε το διπλωματικό status της PLO και κατόπιν του Ισραήλ από τον τότε Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου και ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 συχνότατες ήταν οι επίσημες επισκέψεις του Αραφάτ στην Αθήνα, ενώ έντονο ήταν το φιλο-αραβικό αίσθημα, τη στιγμή που το Ισραήλ και η πολιτική του δέχονταν εντονότατη κριτική». Αναφέρει, ωστόσο, ότι ακόμα και σήμερα, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης «καταφέρονται εναντίον της ισραηλινής πολιτικής, ενώ συχνές είναι και οι εκρήξεις αντισημιτικών φαινομένων στην Αθήνα χωρίς καμία αντίδραση από την πλευρά της πολιτείας».
Εντούτοις, υποστηρίζει ότι «διαφαίνεται αλλαγή πλεύσης, δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της απελπισμένης ανάγκης για υποστήριξη από τις ΗΠΑ», με αποτέλεσμα να παρατηρούνται «συχνότατες ανταλλαγές επίσημων επισκέψεων, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, κατακόρυφη αύξηση των ισραηλινών τουριστών (σημ.: 200%), υπογραφή διμερών συμφωνιών σε τομείς εναλλακτικών πηγών ενέργειας και τεχνολογίας και η προοπτική κατασκευής αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από το Ισραήλ προς την ευρωπαϊκή και βαλκανική αγορά».
Υπογραμμίζει ότι «ενδεικτική ήταν η στάση της Ελλάδας απαγορεύοντας τον απόπλου νηοπομπής προς τη Γάζα τον περασμένο Ιούλιο, αν και είχαν προηγηθεί διπλωματικές επαφές και ασκούνταν πιέσεις ήδη από το προηγούμενο έτος, μετά τα γεγονότα του Μαβί Μαρμαρά». Τέλος, εκφράζει την ελπίδα «η αγαστή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών να υπερβεί το επίπεδο της εξυπηρέτησης προσωρινών αμοιβαίων συμφερόντων και να αναδειχθεί σε αληθινή φιλία με διάρκεια στον χρόνο».
