Το ‘πε το «ναι» ο Θανάσης Συνοδινός και σύντομα θα καταλάβει την έδρα της παραιτηθείσας γερουσιαστή του Λίμπεραλ Πάρτι, Χέλεν Κούναν, στην κοινοπολιτειακή Γερουσία.
Μετά από τέσσερα χρόνια στενής πολιορκίας από την ηγεσία του Λίμπεραλ Πάρτι, να αναλάβει ενεργό πολιτικό ρόλο, ο διευθυντής του γραφείου του πρώην πρωθυπουργού Τζον Χάουαρντ ενέδωσε και ανοίγει νέα σελίδα στη λαμπρή καριέρα του.
Ο πάλαι ποτέ δεύτερος ισχυρότερος άνδρας της Αυστραλίας, μετά τον πρωθυπουργό, συμφώνησε να υπηρετήσει την παράταξή του από τη γερουσία, αφού απέρριψε προτάσεις για υποψηφιότητα το 2008 στην έδρα Bradfield μετά την παραίτηση του πρώην αρχηγού του Λίμπεραλ Πάρτι, Μπρένταν Νέλσον, και στις εθνικές εκλογές του 2010 στην έδρα Wentworth.
O ομογενής οικονομολόγος ξαναμπαίνει στην πολιτική με πολλές περγαμηνές και εύσημα από τον Τζον Χάουαρντ και τα άλλα στελέχη του Λίμπεραλ Πάρτι, που ωφελήθηκαν άμεσα από την ευστροφία, την ψυχραιμία, τη σωστή πολιτική κρίση, τη διορατικότητά του.
Από το 1997 μέχρι το 2006 ο Θανάσης Συνοδινός ήταν το δεξί χέρι του πρωθυπουργού. Ήταν ο «φύλακας άγγελος» του Χάουαρντ αλλά και -κατά γενική ομολογία- το κοφτερό μυαλό, που σχεδίαζε την πολιτική των κυβερνήσεων Χάουαρντ και επέλεγε τη στρατηγική υλοποίησής της.
Γι’ αυτό και οι Λίμπεραλς περιμένουν πολλά από το Θανάση. Κάποιοι τον χρήζουν νέο ηγέτη του κόμματος. Οι ενθουσιώδεις υποστηρικτές του δηλώνουν, ότι ο ομογενής μας θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Άλλοι εκτιμούν, ότι Θανάσης Συνοδινός θα υπουργοποιηθεί στη σκιώδη κυβέρνηση του Τόνι Αμποτ και πολλοί εύχονται να γίνει «το φίμωτρο», «η τροχοπέδη» του Τόνι Άμποτ.
Ο Τζον Χάουαρντ υμνεί «την υψηλή νοημοσύνη, την ευρεία γνώση του πολιτικού συστήματος και τη μαχητικότητα» του αυτοδημιούργητου Συνοδινού. Και γνωρίζει καλύτερα από οιονδήποτε άλλον τα προσόντα και τις ποιότητες του πρώην συνεργάτη του.
Όμως, ο πολυτάλαντος, πολυδιάστατος υποψήφιος γερουσιαστής δεν παρασύρεται από τους επαίνους και τα εγκώμια. Η επιστροφή του στην πολιτική μέσω της γερουσίας ενισχύει την εντύπωση, ότι ο Συνοδινός σκοπεύει να προετοιμαστεί μεθοδικά, πριν αναλάβει οποιονδήποτε πρωταγωνιστικό ρόλο του αναθέσει το κόμμα του.
Προσωπικά ξαναζώ με το Συνοδινό τις ημέρες ευφορίας που είχα ζήσει ως Έλληνας της Αυστραλίας το 1994, που ο Πέτρος Γεωργίου διαδέχθηκε τον Άντριου Πίκοκ στην κοινοπολιτειακή έδρα Kooyong της Βικτωρίας – ευφορία που μετεξελίχθηκε σε απογοήτευση από τον τρόπο μεταχείρισης του Πέτρου από τις ηγεσίες του Λίμπεραλ Πάρτι.
Κορυφαίος σύμβουλος και λογογράφος του πρώην πρωθυπουργού Μάλκολμ Φρέιζερ, ο Πέτρος Γεωργίου, μπήκε στην κοινοπολιτειακή βουλή με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Θυμάμαι έντονα τις τότε δηλώσεις στελεχών του Λίμπεραλ Πάρτι, ότι «ο Πέτρος Γεωργίου θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας».
Όμως, η ανέλιξή του προσέκρουσε στον προοδευτισμό του. Στην άρνησή του να συμβιβαστεί με πολιτικές και δράσεις των Φιλελευθέρων, που δεν άντεχε η συνείδησή του διότι απέκλιναν από την παραδοσιακή ιδεολογία του κόμματός του. Ο Πέτρος αποσύρθηκε από την πολιτική πριν τις εκλογές του 2010 ως απλός βουλευτής, όπως μπήκε. Οι προοδευτικές ιδέες του μηδένισαν τα προσόντα και την προσωπική ακτινοβολία που του έδωσαν την ιστορική έδρα Kooyong.
Δεν γίνομαι Κασσάνδρα. Απλά, εξωτερικεύω τις σκέψεις που έκανα μόλις δημοσιοποιήθηκε το «ναι» του έγκριτου ομογενή.
Είχα την τιμή να γνωρίσω το Θανάση Συνοδινό πριν είκοσι χρόνια, περίπου, μέσω των δραστηριοτήτων του στον κοινοτικό χώρο της Καμπέρας. Το χώρο, που όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο «Νέο Κόσμο» τον μύησε στην πολιτική. «Αν μπορέσεις να διαχειριστείς την πολιτική της ελληνικής παροικίας η πολιτική του Λίμπεραλ και του Εργατικού Κόμματος είναι παιχνίδι» είχε ειπεί χαριτολογώντας στη Βίκυ Κυριακοπούλου («Ν.Κ.», 16/10/2010).
Διατήρησα επαφή μαζί του και κατά την περίοδο της μεγάλης δόξης του. Κάθε φορά που τον συναντούσα προσωπικά η επικοινωνούσαμε τηλεφωνικά διαπίστωνα ότι ήταν το ίδιο απλός, προσιτός, πρόθυμος να βοηθήσει. Διαπίστωνα, ότι κρατούσε τα πόδια του σταθερά στο έδαφος.
Του εύχομαι ολόψυχα κάθε επιτυχία στο νέο πολιτικό ρόλο του, επιτυχία που θα επεκταθεί, είμαι βέβαιος, και στον Ελληνισμό της Αυστραλίας.