Οι ιστορικοί λένε πως ο άνθρωπος γύρω στο 5.000 π.Χ. πέρασε από τη Λίθινη Εποχή στην Εποχή του Χαλκού και, αργότερα, στην Εποχή του Σιδήρου. Οι Έλληνες εφηύραν και τον προστάτη της μεταλλουργίας και τον ονόμασαν Ήφαιστο και για το σπουδαίο του έργο τον ανέβασαν στα Ολύμπια ύψη. Αυτός ήταν ο κύριος της φωτιάς η οποία κινεί τη μεταλλουργία.
Ταυτόχρονα, ο ίδιος έγινε και ο προστάτης όλων των τεχνιτών. Έτσι η εποχή αυτή πέρασε από την προϊστορία στην Ιστορία.
Η χρήση των μετάλλων έγινε η βάση της εξέλιξης της τεχνολογίας. Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν πως ο άνθρωπος χρησιμοποίησε τα μέταλλα πρώτα έτσι όπως τα βρήκε στη φύση. Μετά βρήκε μεθόδους για την ανάκτηση των μετάλλων από τα ορυκτά και δημιούργησε διάφορα εργαλεία. Έτσι με τη γνώση και χρήση της μεταλλουργίας, η μία φυλή/ομάδα επιβάλλεται στις άλλες.
Έτσι δημιουργήθηκε και το χρήμα και άλλα μεταλλικά αντικείμενα που είχαν μία συγκεκριμένη αξία.
Οι Αθηναίοι από τα μεταλλεία του Λαυρίου χρηματοδότησαν τη ναυπήγηση τριηρών και με αυτές επιβλήθηκαν των Περσών και σώθηκε η Ευρώπη. Με τη βοήθεια της εξελιγμένης μεταλλουργίας σήμερα οι ΗΠΑ έγιναν η πρώτη υπερδύναμη και «εξουσιάζει» τον κόσμο. Εξάλλου. στα σπίτια μας, αλλά και περισσότερο έξω από αυτά, τα μεταλλικά αντικείμενα κυριαρχούν και δεν μπορούμε πλέον να ζήσουμε χωρίς αυτά.
ΜΕΤΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟ
Το μέταλλο υπήρχε στη φύση, αλλά ο άνθρωπος έπρεπε να του δώσει ένα όνομα. Χωρίς όνομα δεν υπάρχει σημείο αναφοράς. Ήρθε μέχρι σε μας με τα δύο λάμδα. Ίσως αυτό είναι το πρώτο του πιστοποιητικό γέννησης. Η ετυμολογία, αρχίζοντας από αυτό, προχωρά σε αναζητήσεις. Έχουμε πρώτα το ρήμα μεταλλώ=ερευνώ, αναζητώ. Υποθέτουμε πως είναι σύνθετο: μετά+άλλος.
Έχουμε τη φράση «μετ’ άλλα» δηλ. αναζητώ με τα άλλα πράγματα, ερευνώ.
Έτσι το ρήμα μεταλλάω=search after or explore (λένε και τα αγγλόφωνα λεξικά), μάς έδωσε το μέρος που γίνεται αυτή η έρευνα, η ανακάλυψη, το ορυχείο και κατέληξε μεταλλείο. Και, τέλος, το τι βγαίνει από αυτή την έρευνα είναι το μέταλλο. Όπως και το μέταλλο, αλλά και η ίδια η λέξη βγήκε από το γλωσσικό ορυχείο και φτούρησε σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
ΑΛΛΕΣ ΣΗΜΑΣΙΕΣ
Εκτός του ορυκτό μέταλλο, η λέξη ταξίδεψε μαζί του και μάς έδωσε πολλές άλλες πολύ χρήσιμες αποχρώσεις. Πρώτα από όλα, ονόμασε τη χρονική περίοδο που ανακαλύφτηκε Εποχή του Μετάλλου, που είναι και η δική μας εποχή με όλα τα μεταλλικά της αγαθά. Όταν χτυπήσουμε κάποιο μέταλλο μάς δίνει μία καθαρή και δυνατή φωνή. Λέμε: το μέταλλο της φωνής = ακούγεται με διαύγεια και με δυνατό καθαρό τόνο. Το επίθετο έγινε μεταλλικός. Η ιδιότητα των μετάλλων έγινε μεταλλικότητα και αυτός που είναι κατασκευασμένος από μέταλλο λέγεται και μετάλλινος.
Η λέξη εισπήδησε θριαμβευτικά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σήμερα έχουμε τα χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια, αλλά και τα μετάλλια ανδραγαθίας. Επίσης, η βιομηχανία εξόρυξης μετάλλων ονομάστηκε μεταλλοβιομηχανία και η μελέτη τους μεταλλογραφία. Στην Ιατρική χρησιμοποιείται η μεταλλοθεραπεία και έχουμε, επίσης, μεταλλοτεχνία, μεταλλουργία, μεταλλοποίηση, μεταλλοχημεία και πολλές άλλες λέξεις ολκής. Σκεφτείτε πόσες μπορείτε να βρείτε.
ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ
Η αγγλική γλώσσα βρήκε έτοιμο το μέταλλο και ανέβηκε περιχαρής στο όχημά του. Το πήρε μέσω της λατινικής από το metallum και επειδή την ενοχλούσαν εδώ οι καταλήξεις –οι ξένες– το έκανε σκέτο ως Metal = a mine.
Τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων τα προσάρμοσε ως Medals και όλες τις παραπάνω Ελληνικές λέξεις όπως Metallurgy=μεταλλουργία, τις προσάρμοσε… αγγλοπρεπώς, αλλά και με δύο λάμδα. Είπαν: Let’s stick to the original! Επίσης, από το ίδιο ορυχείο δημιούργησαν νέες όπως Mettle=spirit=καρδιά, ψυχή, φιλοτιμούμαι και άλλες σημασίες. Ο Σαίξπηρ στα γραπτά του δεν έκανε καμία διάκριση: metal=mettle και μπέρδεψε τα δύο tt με τα δύο ll. Ας είναι… συγχωρεμένος.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ
Σήμερα πολλοί και καλοί δημοσιογράφοι γράφουν καλά και πληρώνονται επίσης καλά. Αυτοί που γράφουν άριστα μετατέθηκαν στην εφεδρεία και εδώ πληρώνονται άριστα για να μην γράφουν. Εδώ τους κατέταξε ο Ναπολέων ο οποίος αποφάνθηκε πως «Η γραφίδα και η οβίδα είναι από το ίδιο μέταλλο»!
