Σε μια ηλικία που τα περισσότερα παιδιά παίζουν με τα παιχνίδια και τις νερομπογιές τους, η μικρή Aelita Andre από την Μελβούρνη, κόρη των ζωγράφων Michael Andre και Nikka Kalashnikova, έχει ήδη στο ενεργητικό της μία έκθεση στο Brunswick Street Gallery της Μελβούρνης σε ηλικία 2 μόλις χρόνων, μία έκθεση στον Μανχάταν της Νέας Υόρκης σε ηλικία 4 χρόνων, την φωτογραφία της να φιγουράρει στο εξώφυλλο μεγάλων περιοδικών, και τους κριτικούς τέχνης να πλέκουν εγκώμια για το ταλέντο της.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Σύμφωνα πάντα με τις μαρτυρίες των γονιών της, η μικρή Aelita μπουσούλαγε πάνω σε καμβάδες από όταν ήταν μόλις 9 μηνών. Στην αρχή η μητέρα της δεν ήξερε αν θα έπρεπε να λάβει σοβαρά την ‘τέχνη’ της κόρης της ή απλά ήταν ένα παιδί που παίζει με τα χρώματα.
Το ταλέντο όμως της Aelita ήταν τόσο εμφανές που η μητέρα της θέλησε να λάβει και μια δεύτερη γνώμη. Προσέγγισε τον διευθυντή της γκαλερί της Brunswick Street, Mark Jamieson, με έργα της Aelita, και τα παρουσίασε ως τις δημιουργίες μίας Ρωσίδας ζωγράφου αφηρημένης τέχνης. Ο διευθυντής έμεινε έκθαμβος με την τέχνη της Aelita και δέχτηκε να τη συμπεριλάβει σε μια έκθεση ζωγραφικής, δίχως όμως να γνωρίζει ότι η νεαρή ζωγράφος ήταν η κόρη της Kalashnikova ούτε ότι ήταν μόλις δύο χρόνων…
Ο κ. Jamieson έμαθε την ηλικία της μικρής Aelita αφότου ήδη είχε αρχίσει να διαφημίζει την έκθεση και να τυπώνει τις προσκλήσεις. «Οφείλω να ομολογήσω ότι σοκαρίστηκα στην αρχή αλλά ύστερα από συνομιλίες που είχα με τους συναδέλφους μου, αποφάσισα να συμπεριλάβω τα έργα της όπως ήταν ήδη προσχεδιασμένο», είπε.
Η κα Kalashnikova, η μητέρα της μικρής Aelita, είπε ότι δεν είχε σκοπό να παραπλανήσει τον διευθυντή της γκαλερί, απλά ήθελε τα έργα της κόρης της να κριθούν αντικειμενικά κι όχι με βάση την μικρή της ηλικία.
«Φυσικά κάθε μητέρα είναι περήφανη για το παιδί της, αλλά ο λόγος που δεν του το είπα (του Jamieson) ήταν επειδή με είχαν κυριαρχήσει συναισθήματα όπως ο φόβος και η ντροπή…», είπε η κ. Kalashnikova.
Ο κ. Andre, ο πατέρας της Aelita, είπε ότι η κόρη του είχε δείξει από την αρχή το ταλέντο της στην αφηρημένη τέχνη, αλλά παραδέχτηκε ότι πολλά παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα, ούτε τα κατάλληλα υλικά, για να αποδώσουν την τέχνη τους, σε αντίθεση με την κόρη του, που ήταν πλημμυρισμένη με έμπνευση και χρώματα από όταν ήταν ακόμα βρέφος.
Οι γονείς αρνούνται κατηγορηματικά την συμμετοχή τους στα έργα της Aelita, υποστηρίζοντας ότι δεν αφήνει κανέναν να αγγίξει τα έργα της, ή να την παροτρύνει να χρησιμοποιήσει κάποιο διαφορετικό χρώμα. Παρόλα αυτά παραδέχονται ότι βοήθησαν στην ονομασία των έργων της.
Τα έργα της Aelita αγοράζονται για $4.800 και $10.000 το κομμάτι και είναι ανάρπαστα στην χώρα καταγωγής της, την Ρωσία αλλά και στο Χονγκ Κόνγκ. Οι γονείς της υποστηρίζουν ότι δεν την πιέζουν να ζωγραφίσει και ότι είναι κάτι που διάλεξε από μόνη της κι ότι αυτό που πρέπει να κριθεί είναι η αφηρημένη τέχνη της και όχι η μικρή της ηλικία.
Αλλά η διασημότητα και τα ταξίδια δεν άλλαξαν την αθωότητα και την φαντασία των έργων της. Ζωγραφίζει με τη ελευθερία και την ζωντάνια ενός παιδιού, ζωγραφίζει απλά επειδή έτσι νιώθει και μόνο για εκείνη. Συναισθήματα που λείπουν από τους επαγγελματίες ζωγράφους, καθώς η πίεση για την αναγνώριση του ταλέντου τους, τους οδηγεί σε καλλιτεχνικό αδιέξοδο.
Ένα παιδί με πινέλα και φαντασία, ή μία μικρή επαγγελματίας ζωγράφος; Το μέλλον θα δείξει τι υπάρχει στα σκαριά για την μικρή καλλιτέχνη από τη Μελβούρνη.
