Είναι γεγονός ότι οι εικόνες που είδαμε στους δέκτες της τηλεόρασης τον περασμένο Ιούλη και που έκαναν τον γύρω του κόσμου με τους αγανακτισμένους της πατρίδας μας να βάλλονται από τα όργανα της τάξης, σχολιάστηκαν αρνητικά και άφησαν πικρή γεύση της Ελλάδας του 2011.
Ωστόσο, πιστοί στην υπόσχεσή μας «Φέτος πάμε Ελλάδα», το αποτολμήσαμε και δεν το μετανιώσαμε. Κι εκεί που οι φυσικές ομορφιές και οι μαγευτικές ακρογιαλιές του Πλατύ Γιαλού στην κοσμοπολίτικη Μύκονο, της Περίσσας στην παραδεισένια Σαντορίνη και της Νικιάνας, του Πόρτο Κατσίκι και του Αγίου Νικήτα στη Λευκάδα, που ήταν και η βάση μας, μας αντάμειψαν με το παραπάνω, οι εικόνες στους δρόμους και στα λιμάνια με τους τουρίστες να ψάχνουν απεγνωσμένα για ταξί, ήταν όντως απελπιστικές. Όσο δε και να προσπαθεί ο καθένας μας να είναι επιεικής με τη γη που μας γέννησε και να αντιμετωπίζει τα τεκταινόμενα με θετική σκέψη, υπήρξαν στιγμές που κι εμείς αγανακτήσαμε…
Έτσι στη συνεχιζόμενη για πάνω από δεκαπέντε μέρες απεργία των οδηγών, νιώσαμε ακόμα πιο έντονα το κοινωνικό και οικονομικό κόστος που προκάλεσε στην τουριστική βιομηχανία της γενέτειρας κι όχι μόνο.
Ωστόσο, αν και η οικονομική κρίση που περνά η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων, ο Έλληνας, συνεχίζει στους κανονικούς του ρυθμούς, πατώντας αλαφρά το φρένο. Τι εννοώ; Έστω και μειωμένα, έκανε και φέτος ολιγοήμερες διακοπές, φρόντισε να περάσει οικονομικά, αλλά πήγε…
ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ
Η Λευκάδα, που λούζεται στα γαλανά νερά του Ιονίου, θεωρείται ως ένας οικονομικά ιδανικός προορισμός διακοπών, από την άποψη ότι είναι το μοναδικό νησί που συνδέεται οδικώς με τον ελληνικό κορμό μέσω της υψηλών προδιαγραφών γέφυρας, που ενώνει το Ρίο με το Αντίρριο.
Καταπράσινη, με διάφανα νερά, απόκρημνες ακτές στα δυτικά που τις διαδέχονται μεγάλες αμμουδιές και στα ανατολικά, κατάφυτες ακρογιαλιές και βαθύσκιωτους κόλπους, διαθέτει ένα σύμπλεγμα εικοσιτεσσέρων νησιών. Ανάμεσά τους τη Μαδουρή, τον Σκορπιό, την Σπάρτη, το Καστρί, το Μεγανήσι, τον Κάλαμο και άλλα μικρότερα, που όλα μαζί δημιουργούν ένα παραμυθένιο σύνολο.
Μια εξαίσια ζωγραφιά με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου, το μπλε του ουρανού και το θαλασσί της θάλασσας, σε ένα απίστευτο συνδυασμό που ευφραίνει τη ψυχή και ξεκουράζει το πνεύμα και που την χαίρονται 23,000 ψυχές.
Κατά τον Όμηρο, η «Λευκάς Πέτρα», ήταν γνωστή ως Νήρικος. Σύμφωνα με μια άποψη, πήρε το όνομα από τα λευκά, άγρια βράχια του νοτιότερου ακρωτηρίου, του Λευκάτα. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Ντέρπφελντ, υποστήριξε μάλιστα τη θεωρία ότι η Λευκάδα είναι η Ομηρική Ιθάκη. Ευρήματα στο Νυδρί χρονολογούνται από την εποχή του Χαλκού, το 2,000 π.Χ. Πρωτεύουσα ήταν η αρχαία Νήρικος. Μέρος του τείχους που περιτριγύριζε την πόλη, σώζεται μέχρι σήμερα.
Στη Μαδουρή γεννήθηκε και μεγάλωσε ο ποιητής Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Σήμερα είναι κληρονομιά στα δισέγγονά του Νάνο Βαλαωρίτη και Ελένη Καραπαναγιώτη, ενώ η Σπηλιά του Παπανικολή που χρησιμοποιήθηκε ως κρησφύγετο και ορμητήριο του θρυλικού υποβρυχίου από τον κυβερνήτη του Ιατρίδη, αποτελεί μοναδική εμπειρία.
Στη Λευκάδα έχει το θρόνο της στο ομώνυμο μοναστήρι η Αγία Φανερωμένη, που δέχεται προσκυνητές από όλη την Ελλάδα, ενώ απέναντι από το κοσμοπολίτικο Νυδρί, σε μια βραχώδη σπηλιά με το ακοίμητο καντήλι, είναι η εικόνα της Αγίας Κυριακής. Ο ιδιοκτήτης του κτήματος που βρέθηκε, αν και έκτισε πριν από εκατόν πενήντα χρόνια ένα ναΐσκο με μεγάλα λιθάρια, η Αγία, σύμφωνα με την παράδοση θέλει την εικόνα της στη σπηλιά.
ΠΛΑΓΙΕΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
Αξίζει να αναφέρουμε ότι στις ανασκαφές που πραγματοποίησε στον πέριξ χώρο το 1908 ο Ντέρπφελντ, ήλθαν στο φως πολλά αρχαία αναθήματα μικρών ειδωλίων από πηλό, αγγεία όλων των εποχών και διάφορα θραύσματα. Ο αρχαιολόγος λοιπόν υποστήριξε ότι αυτό το σημείο πρέπει να ήταν τόπος λατρείας θεοτήτων, ένα ιερό των θαλάσσιων Νυμφών.
Μπορείτε να επισκεφτείτε το Κάστρο της Αγίας Μαύρας και τη Γύρα με τους ανεμόμυλους, το Αρχαιολογικό Μουσείο και τη Δημόσια Βιβλιοθήκη στο Πνευματικό Κέντρο.
Στις μέρες μας, αν και πολλοί θεωρούν ότι τα πανηγύρια αποτελούν ένα θέαμα χαμηλής ποιότητας που ολοκλήρωσαν το κύκλο τους, ας πούμε σαν ένα είδος παλιομοδίτικων που πέρασε στο αρχείο, στη Λευκάδα, καλά κρατούν.
Ενδεικτικά αναφέρω το πανηγύρι της Φακής στο ορεινό εκκλησάκι του Αγίου Δονάτου. Στις 6 Αυγούστου λοιπόν, μετά τον αρχιερατικό εσπερινό, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Λευκάδας και Ιθάκης κ. Θεοφίλου, και, παρουσία του βουλευτή του νησιού κ. Σπύρου Μαργέλη και του δημάρχου κ. Κώστα Αραβανή, στήθηκε ένα μεγάλο πανηγύρι στο… πουθενά. Πραγματικά, στην κορυφή του βουνού, γύρω στα 1000 άτομα γεύτηκαν την περιζήτητη φακή Εγκλουβής, και διασκέδασαν με παραδοσιακή μουσική μέχρι τις πρωινές ώρες.
Στους ορεινούς όγκους και συγκεκριμένα στο χωριό Αη Λια, επισκεφτήκαμε το οινοποιείο Πλαγιές Λευκάδας των Σολδάτου-Αργυρού. Το Μεσογειακό κλίμα της περιοχής με τους κρύους χειμώνες και τα ζεστά καλοκαίρια υποβάλλουν το αμπέλι σε δοκιμασία για να δώσει το καλύτερο προϊόν.
Έτσι κάθε χρόνο φέρει ανάγλυφα τα στοιχεία του καιρού. Τα αμπέλια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές των βουνών, λιάζονται από τις ακτίνες του Ιονιοπελεγίτικου ήλιου, ενώ οι άνεμοι καθαρίζουν την ατμόσφαιρα, απομακρύνουν την υγρασία και βοηθούν αποτελεσματικά στην αποφυγή ασθενειών. Έτσι καθώς εξηγεί ο κ. Γιώργος Σολδάτος «οι επεμβάσεις στις συμβατικές καλλιέργειες είναι ελάχιστες. Τόσο το Βερτζαμί, το Cabernet και το Sauvignon, όσο και η Λευκή Βαρδέα, συνταιριάζουν αρμονικά με την τοπική κουζίνα που είναι πλούσια σε παραδοσιακές γεύσεις», προσθέτει ο κ. Σολδάτος, ο οποίος λειτουργεί παραλιακό εστιατόριο στο Νυδρί.
ΓΙΟΡΤΕΣ ΛΟΓΟΥ & ΤΕΧΝΗΣ
Κατά τη διάρκεια της 56ης περιόδου των Γιορτών Λόγου και Τέχνης, το Πνευματικό Κέντρο οργάνωσε ένα ευρύ φάσμα εκδηλώσεων με επίκεντρο το χορό, τη μουσική, το θέατρο, τον Λόγο και τα εικαστικά, που φώτισαν τους καλοκαιρινούς μήνες του νησιού, δίνοντας την ευκαιρία στους επισκέπτες να απολαύσουν, σύμφωνα με τον δήμαρχο κ. Αραβανή, «στιγμές δημιουργίας και πολιτισμού, σ’ ένα μοναδικά όμορφο τόπο».
Η πρώτη μέρα ήταν αφιερωμένη στο θέατρο και τον κινηματογράφο και στον καταξιωμένο Λευκαδίτη ηθοποιό Ηλία Λογοθέτη. Παράλληλα στην εναρκτήρια τελετή που μας κρατούσε συντροφιά η πανσέληνος στο Ανοικτό θέατρο Άγγελου Σικελιανού κατά τη διάρκεια του 49ου Φεστιβάλ Φολκλόρ, παρακολουθήσαμε χορευτικά από διάφορες χώρες του κόσμου. Το φεστιβάλ μεταφέρει έξω από τα Λευκαδίτικα σύνορα, μηνύματα ειρήνης και φιλίας.
«Ο χορός και η μουσική είναι το αποτελεσματικότερο μέσο ανάδειξης της δυνατότητας αρμονικής συνύπαρξης των ανθρώπων και των λαών», εκτιμά ο κ. Αραβανής, ο οποίος απευθύνει ανοικτή πρόσκληση στην ομογένεια της Αυστραλίας, να επισκεφτεί την Λευκάδα του φωτός και του πολιτισμού, να χαρεί τον Ιονιοπελαγίτικο ήλιο και τη φιλική της θάλασσα και να απολαύσει την μοναδική Λευκαδίτικη φιλοξενία.